شنبه, ۰۱ شهريور ۱۳۹۹ ساعت ۱۹:۴۵
نوید شاهد - سرهنگ «اسماعیل نیکی» از آزادگان سرافراز دوران دفاع مقدس است که ششم مهرماه 1359 در «دشت عباس» به اسارت نیروهای بعثی درمی آید و پس از تحمل 10 سال اسارت به کشور باز می گردد. این آزاده سرافراز سابقه حضور در بیشتر اردوگاه های عراق را داشته و آن طور که تعریف می کند یک سال در «موصل 3»، دو سال در «موصل 4»، دو سال «تکریت» و دیگر اردوگاه ها بوده است. آقای نیکی به جرم پختن «حلوای سیاسی» به اعدام محکوم می شود اما خوشبختانه این حکم به اجرا در نمی آید.

آزاده اسماعیل نیکی: به جرم پخت «حلوای سیاسی» در اردوگاه به اعدام محکوم شدم

آزاده «نیکی» در گفت و گو با خبرنگار نوید شاهد ماجرای «حلوای سیاسی» را این گونه روایت کرد: در دوران اسارت برای پختن شیرینی و حلوا، خمیرهای نان ساندویچی را در آفتاب خشک و خورد می کردیم. شکلات هایی هم که ماهی یک عدد سهمیه مان بود را آب کرده و با خمیر مخلوط و «حلوا» درست می کردیم. بنده مسوول یکی از اتاق های آسایشگاه «رمادیه» بودم. با عزیزان آزاده هماهنگ کردیم برای سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، نماز وحدت بخوانیم. حلوا هم درست کردیم که در اردوگاه به حلوای سیاسی معروف بود.

وی اضافه کرد: در دادگاه نظامی به علت پختن «حلوای سیاسی» به اعدام محکوم شدم زیرا استدلالشان این بود که می خواستیم انقلاب کنیم و سربازان را به شورش وا داشته ام. بعد از مدتی، به 15 سال حبس و پس از امضای قطعنامه، به پنج سال حبس محکوم شدم. با بازگشت آزادگان به کشور نیز آزاد شدم و این حکم شکسته شد.

آزاده نیکی درباره تلخ ترین و شیرین ترین خاطره دوران اسارت گفت: تلخ ترین خاطره آزادگان در دوران اسارت، رحلت امام خمینی (ره) است. زمانی که خبر را از رادیو شنیدیم، دنیایمان در اردوگاه تیره و تار شد. نگهبانان که دیدند حالمان خوب نیست ما را آزاد گذاشتند و هفت روز عزاداری کردیم. بهترین خاطراتمان هم با مرحوم «ابوترابی فرد» بود؛ زمانی که ایشان را دیدیم گویی به وصالمان رسیدیم.

سرهنگ نیکی که در دوران اسارت به «ابوالمشغول» معروف بوده است، تعریف کرد: در زمان اسارت شخصیت شلوغی داشتم و پُر جنب و جوش بودم. از سال 1359 تا 1361 در اردوگاه «رمادیه» بودم و مدتی مسوولیت بهداری و آسایشگاه را برعهده داشتم. بیشتر داروهایی که رژیم بعث از خرمشهر جمع آوری کرده بود، در اردوگاه «رمادیه» نگهداری می شد و از این داروها برای اُسرای ایرانی استفاده می کردم.

او درباره نحوه شنیدن خبر اسارتش توسط خانواده گفت: سل 1352 وارد ارتش شدم و زمان آغاز جنگ در نیروی هوایی بودم. سی و یکم شهریور زمانی که حمله هوایی رژیم بعث آغاز و پایگاه های دزفول بمباران شد، پدر، مادر، همسر و دختر شش ماهه ام را به پناهگاه بردم و بعدازظهر روانه رشت کردم. بعد از اسارت صحبت هایم را در رادیو شنیده بودند و به این ترتیب خانواده در جریان اسارتم قرار گرفتند.

آزاده اسماعیل نیکی که اکنون نماینده موسسه «پیام آزادگان» در استان گیلان است و دغدغه شغل فرزندانش را دارد ،در پایان بیان کرد: همان طور که در دوران جنگ تحمیلی پیروز شدیم امروز هم با همدلی با ارگان های پزشکی و کادر درمان، بسیج شده و کرونا را شکست می دهیم.

در ادامه تصاویری از این آزاده سرافزار که در اختیار نوید شاهد قرار گرفته است را می بینید:

آزاده اسماعیل نیکی: به جرم پخت «حلوای سیاسی» در اردوگاه به اعدام محکوم شدم


آزاده اسماعیل نیکی: به جرم پخت «حلوای سیاسی» در اردوگاه به اعدام محکوم شدم



آزاده اسماعیل نیکی: به جرم پخت «حلوای سیاسی» در اردوگاه به اعدام محکوم شدم


آزاده اسماعیل نیکی: به جرم پخت «حلوای سیاسی» در اردوگاه به اعدام محکوم شدم

آزاده اسماعیل نیکی: به جرم پخت «حلوای سیاسی» در اردوگاه به اعدام محکوم شدم

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده