ناگفته های جراح شهيد چمران
دوشنبه, ۲۹ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۲۵
دكتر منوچهر دوايي، نخستين رئيس دانشگاه جندي شاپور پس از انقلاب، از پزشكاني است كه در دوران جنگ تحميلي ضمن ادامه فعاليت در حوزه دانشگاهي، در خوزستان ماند و در طول آن دوران همزمان به مداواي مجروحان جنگ در بيمارستانهاي اهواز پرداخت.
به گزارش نویدشاهد به نقل از ايسنا: وي در ميان خاطراتش از آن دوران، از انجام عمل جراحي روي پاي مصطفي چمران در اتاق عمل بيمارستان گلستان اهواز ميگويد.
دكتر منوچهر دوايي اظهار كرد: در دوران جنگ تحميلي حملات هميشگي و مداوم نبودند بلكه به صورت ناگهاني اتفاق ميافتادند و ناگهان تعداد بسيار زيادي مجروح از خط مقدم به بيمارستانها منتقل ميشد. ولي مجروحين در آن وضعيت هميشه داراي روحيهاي با نشاط و معنوي بودند.
وي افزود: در دوران جنگ امكانات محدود بود و در بيمارستانها تنها سه يا چهار اتاق عمل وجود داشت كه در اين شرايط مجروحين مجبور ميشدند منتظر بمانند تا اقدامات درماني به نوبت براي آنها انجام شود ولي با اين حال آنها احساس موفقيت و پيروزي ميكردند.
عضو فرهنگستان علوم پزشكي ايران عنوان كرد: نمونه بارز از خود گذشتن و جوانمردي، شهيد دكتر چمران بود. در جنگ سوسنگرد با نيروهاي بعث عراقي پس از فتح سوسنگرد مجروحان زيادي به بيمارستان گلستان اهواز منتقل شدند و در بين اين مجروحان فرمانده كل عمليات شهيد چمران نيز حضور داشت ولي با وجود اينكه زخم وي وضع نامناسبي داشت ابراز نميكرد و افراد ديگر را به سمت اتاق عمل سوق ميداد.
دوايي ادامه داد: من افتخار انجام عمل جراحي روي دكتر چمران را داشتم. استخوان ران شهيد چمران بر اثر اصابت خمپاره له و دچار خونريزي شده بود. آن زخم، زخم بدي بود زيرا قطعات گلوله خمپاره، علف و گل و لاي و هر آنچه فكر ميكنيد در زخمهاي جنگي يا زخمهاي سوانح طبيعي وجود دارد و در واقع اين زخمها، زخمهاي عادي نيستند.
وي گفت: در زمان جنگ به دليل تعداد زياد مجروحان گاهي اوقات مجبور ميشديم دو عمل جراحي را همزمان در يك اتاق عمل انجام دهيم. آن روز هم در اتاق عمل بيمارستان گلستان اهواز يك جراحي ديگر هم در حال انجام بود و ما به دليل كمبود امكانات مجبور شديم دكتر چمران را در گوشهاي از اتاق عمل و با اندك وسايل در دست و بدون بيهوشي جراحي كنيم. مجبور شديم بدون دستگاه بيهوشي و با تنها با استفاده از داروهاي آرامشبخش جلوي خونريزي دكتر چمران را بگيريم. حين انجام عمل جراحي از پشت پردهاي كه جلوي صورت بيمار كشيده ميشود، از وي پرسيدم كه چه وضعي داريد؟ در پاسخ گفت شما كار خودتان را انجام ميدهيد و من نيز كار خودم را انجام ميدهم.
نخستين رئيس دانشگاه جندي شاپور پس از پيروزي انقلاب بيان كرد: در طول مدت جراحي دكتر چمران به هوش بود و در حال دعا و صحبت با خداوند و قرائت آيات قرآن بود و صداي خوبي داشت. فردي كه در جنگ اين همه رشادت و شگردهاي جنگي داشت، در عين حال داراي روحي لطيف و ظريف بود و قطعا هر كسي نميتواند اين چنين باشد و تنها مردان خدا اينگونه هستند.
دوايي بيان كرد: همان زمان كه دكتر چمران در بيمارستان تحت نظر ما بود، دختر 12 سالهام از من خواست از فرصت استفاده كنم و برايش از وي دستخط يادگاري بگيرم. شهيد چمران با اوضاع نامناسبي كه داشت يك دستنوشته با جملاتي زيباي خطاب به دختر 12 ساله ام نوشت. اميدوارم خداوند مقامشان را در بهشت بالاتر ببرد.
وي اظهار كرد: دستخط شهيد چمران را تاكنون روي چشم نگه داشتهايم و اين نوشته در اختيار مركز اسناد دانشگاه شهيد چمران اهواز قرار ميگيرد.
انتهای پیام
نظر شما