شهادت سعادت است

شهید غلامرضا ادهم- فرزند محمد – تاریخ تولد: 5 /8/ 1334- تاریخ شهادت: 1/ 12/ 1362- محل شهادت: جزیرۀ مجنون- محل خاکسپاری: گلزار شهدای سید فتح الله ورامین.

 غلامرضا ادهم در پنجم آبان ماه سال 34 در سرخه به دنیا آمد. او در خانواده ای مومن و معتقد درس زندگی آموخت و زندگی اش برای خانواده و دوستان، الگویی خدشه ناپذیر است. غلامرضا دوران ابتدایی را در سرخه گذراند و برای ادامه تحصیل به دانشسرای معلم دامغان رفت . او پس از فراغت از تحصیل، برای تدریس به مدرسۀ روستای آب باریک ورامین رفت.

 روزهایی که او تازه معلم شده بود، علاوه بر بسیاری اوضاع اقتصادی خانواده ها، اوضاع فرهنگ نیز بسیار اشفته بود و معلمین با پوششی نامناسب به مدارس می رفتند. در این میان، غلامرضا با یکی از همکاران ِ مومن و عفیف خود پیمان همراهی بست و از آن پس، هر دو باهم در تحصیل ، تدریس، مبارزه و راههپیمایی ها شرکت می کردند.غلامرضا مدیر مدرسه شد و فرصتی فراهم آمد تا معلمین و دانش آموزان را برای شرکت در تظاهرات تشویق کند و حتی در برنامه های صبحگاه از دانش آموزان می خواست ، ابتدا قرآن بخوانند ....پس از پیروزی انقلاب، غلامرضا از اعضای فعال بسیج مسجد ورامین شد .

 نوشتن فرازهایی از خطبۀ امام حسین ع و نصب روی دیوار پایگاه بسیج، از کارهای ماندگار اوست. اگرچه شرکت مداوم در نماز جمعه ، خواندن قرآن بعد از نماز مغرب و عشا، و گرفتن روزه های مستحبی نیز، از خصوصیات ِ بارز اوبود.... سال 58 که فرا رسید، او برای ادامه تحصیل ،در کنکور نیز پذیرفته شد اما به دلیل انقلاب فرهنگی ِ دانشگاه ها، از تحصیل باز ماند . او که همیشه شیفتۀ مبارزه و شهادت بود، در اواخر سال 61 ، برای اولین بار در عملیات فتح المبین ، به عنوان نیروی پشتتیبانی ، و از طرف انجمن اسلامی، به جبهه رفت. همسر ِ همراه ِ او به یاد می آورد که غلامرضا پس از بازگشت، بیش از پیش در فکر بود و برای رفتن، اشتیاقی دوچندان داشت.

بار دوم که به جبهه اعزام شد ، در جزیرۀ مجنون و در پاتک عملیات خیبر مفقودالاثر شد. یکی از همرزمانش که به اسارت نیروهای عراقی در آمده بود ، پس از آزادی برای خانواده اش بیان کرد که:" غلامرضا نیروهای مجروح را به عقب می برد که توسط عراقی ها مورد هدف قرار گرفت و به شهادت رسید .در حالی که شب ِ پیش از شهادت ، خاک ِ جزیره تا صبح سجده گاه ِ غلامرضا بود .پس از آن نیروهای عراقی پیکر او را با شهدای دیگر در همان جا دفن کردند."

اما خانوادۀ شهید غلامرضا ادهم ، همچنان چشم به راه و منتظر ِ باز گشت ِ او بودند تا اینکه در بهمن ماه سال 1374 ، پلاک، مشتی استخوان ، و سربند ِ یازهرای او به خانه باز شگت. و در گلزار شهدای ورامین، جایی که سالها به معلمی مشغول بود، به خاک سپرده شد.

او همچنان قهرمان ِ سالهای جهاد و مبارزه است و خانواده و دوستان و دانش آموزان ، از روزگار دور آموزگاری را به یاد می آوردند که می گفت: " شهادت سعادت است و یافتن ِ مسیر زندگی ، سازندۀ امروز و فردای ماست. خود و هدف خود را درست بشناسید و الگوی ِ درستی از اسلام ناب محمدی برای خود برگزینید و در راه پاسداری از اسلام و ایران کوشا باشید که آینده در دستان شماست." پیوسته بلند و سروقامت بودی صد صخره شکوه و استقامت بودی روزی که به پابوس خطر می رفتی تصویر بلندی از شهامت بودی. نام ویاد شهید غلامرضا ادهم هماره جاودان.


منبع: خبرگزاری بسیج