مروری بر زندگینامه شهید موسي اميري
فني هوايي شهيد: موسي اميري
تاريخ تولد: 1335
تاريخ شهادت: 6/8/59
يگان: هوانيروز
محل تولد: شهرري
محل شهادت: كردستان (سردشت)
محل دفن: تهران
دلداده عشقيم و نرفتيم بيراه
راهي بجز اين نيست خداي است گواه
در هرچه كنم نظر، نبينم جز عشق
لاحول و لاقوه الا با الله
(حسن زاده آملي)
در خانواده‌اي مذهبي به دنيا آمد و پدر را در همن كودكي از دست داد. مادر زحمات رشد و پرورش او را تا پايان تحصيلات سوم متوسطه به عهده گرفت.
درسال 1353 به استخدام هوانيروز در آمد و در تخصص هوايي مشغول انجام وظيفه شد. با شروع جنگ تحميلي همراه با ديگر پرسنل هوانيروز پي‌درپي به جبهه مي‌شتافت. آخرين مأموريت او در پروازي همراه با خلبان ضياءالدين ذاكر و هم تخصص خودش شهيد فريدون صفايي بود. در آبان ماه 1359 از مراغه عازم سردشت براي كمك به رزمندگان بودند كه بالگردشان هدفت اصابت گلوله قرار گرفت و هر سه در آتش بيداد دشمن سوخته و به شهادت رسيدند.
شهيد اميري در قسمتي از وصيت‌نامه به مادر خود چنين خطاب مي‌كند:
«مادر عزيزم تو همه وجود من هستي و هيچ‌گاه به ياد ندارم كه بدون رضايت شما كاري كرده باشم. تو براي من هم پدر بودي و هم مادر، تو را به خدا سوگند مي‌دهم كه بگويي شهادت و رشادت و سرافرازي بهتر است يا غير ازاينها.....»
سروان فني هوايي شهيد موسي اميري همان‌طور كه در آخرين نوشته‌هايش مادر را خطاب قرار داده بود به فيض شهادت نائل و به ملكوت الهي پرواز كرد.
في هوايي موسي اميري با درجه سرواني در آمار شهداي هوانيروز و جنگ منظور شده و مزارش در بهشت‌زهراي تهران مي‌باشد.
