گزید احکام رساله مصور جانبازان؛ احکام روزه (13) بیماری عطش

 [505]   م  - اگر انسان مرضی دارد كه زیاد تشنه میشود و نمیتواند تشنگی را تحمل کند، یا برای او مشقّت دارد (مشكل است)، روزه بر او واجب نیست، ولی در صورتی که روزه برایش مشكل بوده و افطار كرده است باید برای هر روز یک مدّ⁽¹⁾ طعام [سبحانی: آرد گندم ] به فقیر بدهد. و احتیاط واجب آن است كه بیشتر از مقداری كه ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد⁽²⁾ «بنا بر احتیاط واجب » باید روزهایی را كه نگرفته [است] قضا نماید.⁽³⁾
بهجت: اگر انسان مرضی دارد كه زیاد تشنه میشود و نمیتواند تشنگی را تحمل کند، یا برای او مشقّت دارد (مشكل) است، روزه بر او واجب نیست، و چنانچه تا رمضان بعد بتواند روزه بگیرد، باید روزهایی را كه نگرفته [است] قضا نماید؛ ولی در صورت عدم توانایی باید برای هر روز یک مدّ طعام به فقیر بدهد.⁽⁴⁾

صافی: اگر انسان مرضی دارد كه زیاد تشنه میشود و نمیتواند تشنگی را تحمل کند، یا برای او مشقّت دارد (مشكل) است، روزه بر او واجب نیست، ولی در صورتی که روزه برایش مشكل بوده و افطار كرده است و بلکه در صورت اول هم بنا بر احتیاط واجب باید برای هر روز یک مدّ طعام به فقیر بدهد. و احتیاط مستحب آن است كه بیشتر از مقداری كه ناچار است آب نیاشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، روزه هایی را كه نگرفته [است] قضا نماید.⁽⁵⁾

مكارم: روزه بر كسانی كه مبتلا به بیماری استقساء هستند، یعنی زیاد تشنه میشوند و توانایی روزه گرفتن را ندارند و یا برای آنها مشكل است، واجب نیست. ولی باید برای هر روز یک مد طعام كفاره بدهند و بهتر است كه بیش از مقدار ضرورت آب نیاشامد و اگر بعداً بتواند قضا كند، احتیاط واجب قضا كردن [روزه های از دست رفته] است.⁽⁶⁾



1. مدّ طعام عبارت است از: حدود 10 سیر از غذاهای معمولی، مانند: گندم، جو، خرما و ... كه باید به فقیر داده شود.
2. امام، توضیح المسائل، م 1727 ؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 1636 .
3.سیستانی، ...واجب نیست قضا نماید. توضیح المسائل، م 1698 .
4. بهجت، توضیح المسائل، م 1364 .
5.صافی، توضیح المسائل، م 1736 .
6. مكارم، توضیح المسائل، م 1452 .



رساله مصور جانبازان ؛ احکام و مسائل جانبازان مطابق با فتاوی هفت نفر از آیات عظام و مراجع گرانقدر، نشر شاهد. صفحه 401