بیشترین شهدای عملیات رمضان سادات روزه دار بودند/ بچههای اطلاعات اجازه روزه داری نداشتند
به گزارش نوید شاهد، خداوندا حفظ دین در راحتی و آرامش هنر نیست، دستی گیر تا هنگام سختی ها و بلاها مطیعت باشم …
دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان: ” اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَهِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَهَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین.”
خدایا نیرومندم نما در آن روز به پا داشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینى یادت را و مهیا کن مرا در آنروز راى انجام سپاسگذاریت به کـرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاهداریت و پردهپوشى خودت اى بیناترین بینایان.
رمضان در جبههها در اوج گرمای تابستان آن هم در منطقه خوزستان حال و هوای ویژهای داشت. سال ۶۰ رمضان در اوایل مرداد ماه و گرمای بالای ۵۰ درجه خوزستان بسیار طاقت فرسا بود. روزه گرفتن برای رزمندگانی که از اقصی نقاط کشور به جبهه میآمدند، به ویژه رزمندگان آذربایجان که با آب و هوای کوهستانی مانوس بودند بسیار دشوار تر بود.
حسین زرین پور جانباز شیمیایی هشت سال دفاع مقدس از رمضان جبهه ها چنین روایت می کند: حال و هوای جبهه در ماه رمضان متفاوت از روزها و ماه های دیگر بود. یا بهتر است بگویم معنویت، بندگی و عشقبازی به حد اعلای خود می رسید. هرچند برخی به دلیل مصدومیت، گرمای شدید و طاقت فرسای تابستان که موجب ضعف شدید می شد و یا به خاطر اینکه بر حسب ضرورت جنگ مدام در حال رفت و آمد از جایی به جای دیگر بودند و مسافر به حساب می آمدند، نمی توانستند روزه بگیرند.
اما خیلی از رزمندگان به خاطر اینکه بتوانند روزه بگیرند یا در پشت جبهه می
ماندند و قصد اقامت می کردند یا به خط مقدم می آمدند، خیلی ها به خاطر ماه
مبارک رمضان اصلا مرخصی نمی رفتند و برخی نیز فقط به خاطر اینکه بتوانند
روزه بگیرند به مرخصی می رفتند.
از جمله شهیدانی که روزه داری اش عالمی داشت و نمونه ی بارز شهیدان روزه دار بود، شهید جعفر زوار بود. البته خیلی از شهیدان بودند که در حال روزه شهید شدند.
عملیات رمضان به این دلیل که در ماه رمضان انجام شد، به این نام نامگذاری شد. اکثر شهیدان این عملیات نه تنها روزه بودند بلکه جالب تر اینکه از سادات بودند. در مسیر پاسگاه زید که یادمان عملیات رمضان است پنج شهید دفن شده اند که هر پنج نفرشان سید هستند.
در رمضان جبهه ها به راحتی می شد صحنه ی کربلا را تصور کرد به گونه ای که ذکر یاحسین(ع) رزمندگان روزه دار و در میدان تاختن آن ها دل از هر مومنی می ربود و واژه ی عطش را معنی می کرد.
در مراسم های ماه مبارک رمضان علاوه بر دعاها و توسل ها و مناجات و دیگر اعمال، روضه و نوحه ی حضرت علی اصغر(ع) جایگاه ویژه ای داشت.
***
محمد پور نجف از رزمندگان اطلاعات عملیات لشکر ۳۱ عاشورا رمضان آن روزها را
اینگونه برایم روایت می کند: بچه های اطلاعات عملیات به خاطر نوع کارشان
نمی توانستند در یک جای ثابت مستقر شوند.
دائم برای شناسایی و موقعیت شناسی دشمن مجبور بودیم که به دل عراق بزنیم و برگردیم. فرماندهان ما به ویژه امین آقا شریعتی تاکید داشتند که بچه های اطلاعات به هیچ وجه اجازه روزه داری ندارند. چون اگر ضعف و بی حالی بر ما غلبه می کرد و ما نمی توانستیم در شناسایی به هر دلیلی موفق شویم، تمام عملیات و جان هزاران نفر از رزمندگان به خطر می افتاد.
به یاد دارم که در یکی از ماه های مبارک رمضان با یوسف صارمی ۱۰ روز مرخصی گرفتیم و به دزفول رفتیم تا در مقر نیروهای اطلاعات که در پد هوایی مستقر بود، بمانیم و روزه بگیریم.
البته روزه گرفتن در روزهای طولانی بالای ۱۶ ساعت، با گرمای شدید و حداقل دمای بالای ۵۰ درجه برای ما که بچه ی آذربایجان بودیم، بسیار طاقت فرسا بود. اما تنها به عشق روزه داری و بهره مند شدن از برکات روزه، به راحتی تحمل می کردیم.
"مش ممد عمی” مسئول تدارکات گردان ما بود که چون در مقر می ماند و جایی نمی رفت، می توانست روزه بگیرد. در دمای بالای ۵۱ درجه خوزستان روزه هایش را به طور کامل می گرفت.
هرگز از یادم نمی رود من و مهدیقلی رضایی و یوسف صارمی موقع افطار پیشش می رفتیم و می خواستیم که ما را دعا کند. لذت آن دعا ها را هنوز هم در خاطر دارم.