خلبان شاخص دوران جنگ
رئیس اسبق هواپیمایی کشوری می گوید: من و عليرضا هم دوره بوديم. او در پايگاه سوم شكاري همدان بود و من در تهران بودم . سال 54 به همدان منتقل شدم . آشنايي من و شهيد ياسيني از همان زمان آغاز شد . با شروع جنگ رابطه ما بيشتر شد .
عليرضا فرمانده پايگاه ششم بوشهر بود و من معاون عمليات تيپ شكاري پايگاه شيراز بودم . سال 66 به عنوان معاون عمليات پايگاه ششم شكاري بوشهر منصوب شدم .
وي ادامه مي دهد : برنامه ريزي حملات هوايي و ماموريت ها بر عهده من و شهيد ياسيني بود ما شبانه روز در كنار هم بوديم . عراق ممكن بود چند منطقه را همزمان بمباران هوايي كند به همين علت گاهي اتفاق مي افتاد كه 24 ساعت هواپيما در آسمان پرواز مي كرد .
ابوطالبي درباره شخصيت پروازي شهيد ياسيني مي گويد : براي پشتيباني از نيروهاي زميني ما ماموريت داشتيم كه برنامه ريزي حمله هاي هوايي را انجام بدهيم . من مسئول مشخص كردن خلبانان هواپيماها بودم .
گاهي اوقات من خلباني را براي ماموريت آماده پرواز مي كردم ، عليرضا مي آمد و به جاي آن خلبان ماموريت را انجام مي داد . عليرضا هميشه اولين ماموريت را خودش داوطلبانه مي رفت تا منطقه را بهتر شناسايي كند .
وي مي گويد : عليرضا انسان بسيار خوش قلب و با گذشتي بود. با پايين ترين قشر پايگاه در ارتباط مستقيم بود و سعي مي كرد به مشكلات آنها رسيدگي نمايد . گاهي به خانه آنها سر مي زد تا از نزديك با آنها ارتباط داشته باشد .
زماني كه كسي اشتباهي را مرتكب مي شد شهيد ياسيني با ملايمت و آرامش به او صحبت مي كرد ، هيچ وقت عصباني نمي شد . با اينكه فشار هاي زيادي در فرماندهي وجود داشت ولي او هيچ وقت گله نمي كرد .
او معتقد است : كساني توانايي انجام ماموريت هاي پر خطر را دارند كه ارزش ها و اعتقاداتشان بيشتر از جانشان ارزش داشته باشد . شهيد ياسيني يكي از آن افرادي بود كه هميشه براي عمليات هاي پر خطر داوطلب مي شد . با اينكه مي دانست شايد برگشتي نباشد . او مديري مسئوليت پذير بود .
دوران جنگ شرايط حساس بود ، خلبانان شاخص كساني بودند كه براي ماموريت مي رفتند و موفقيت هايي را به ارمغان مي آوردند . « شهيد ياسيني » ، « شهيد عباس دوران » و « شهيد اردستاني » از جمله خلبانان شاخص بودند و زحمات زيادي را در دوران جنگ كشيدند .
دوست شهيد ياسيني در ادامه مي گويد : شهيد ياسيني از نظر عاطفي به خانواده اش خيلي نزديك بود . با اينكه فرزندان او كوچك بودند و دوري از آنها سخت بود اما عليرضا انسان صبوري بود . او به خاطر شرايط جنگ مشكلات و دوري از خانواده را تحمل مي كرد.
ابوطالبي در پايان خاطر نشان مي كند : شهيد ياسيني يكي از شخصيت هاي برجسته جنگ بود كه در طول هشت سال دفاع مقدس زحمات زيادي را براي حفظ اين مرز و بوم كشيده بود و يكي از افرادي بود كه بيشترين ماموريت ها را در جنگ انجام داده بود . او در همين راه جان خود را از دست داد .
روحش شاد و يادش گرامي باد