ترانه هاي آبي دريا

حالا كنار اين همه آفاق خون رنگ
كه از سر شاخه هاي بهار
بر خاك افتاده است
فقط به گلخنده هاي تو دلخوشم
تو كه تمام تنهايت را
در قاب شكستۀ اين دريچۀ تاريك
جا نهاده اي
و رفته اي
تا از ترانه هاي آبي دريا
سهمي به خانه بياوري
اما باور كن
من كه سنگيني اين بغض دير سال را
در سينه نهان دارم
و قاصد گريه هاي پر بهانۀ منتظرانم
آمده ام
تا تو را
دوباره بخوانم
و با عطر شكفتۀ لبخندت
گلخنده اي
بر لب هاي بهار بنشانم



منبع : مجموعه شعر مقاومت استان بوشهر /به كوشش حيدر منصوري