یکی از مهمترین و موفق ترین عملیاتها، عملیات کربلای یک بود. رمز موفقیت ما این بود که ما از همان مسیری که عراقیها آمدند، وارد خطوط آنها شدیم و گرنه تمام ارتفاع مملو از موانع بود.
به گزارش نوید شاهد از کرمان، عملیات کربلای 1 پایانی بر استراتژی دفاع متحرک عراق و نیز نقطه شروع امیدوار کننده ای برای نیروهای خودی بود. منفعل کردن سیاست تهاجمی عراق ، هدفی عمده بود که نیروهای خودی بخوبی توانستند در این عملیات به آن دست یابند و ضمن آن به همه اهداف نظامی پیش بینی شده نیز برسند. 
در این عملیات لشکر41 ثارالله(ع) با 5 گردان پیاده تحت هدایت قرارگاه نجف حضور داشت و سردار حاج «قاسم سلیمانی»  گوشه های از این عملیات پیروزمندانه را اینگونه روایت می کند:

بعد از دفاع متحرکی که ارتش عراق شروع کرد، تقریباً اولین حرکت خود را در فکه و دومین حرکت را در مهران انجام داد. در مهران دشمن با استفاده از منطقه نمک لامبو جاده کنجانچم را بست و دستاوردهای والفجر 3 مانند ارتفاعات کانی سخت و کله قندی و پاسگاه دراجه را تصرف کرد وحتی جاده کمربندی که به سمت ایلام می‌رفت را هم تصرف کرد بعد برای اینکه دفاع خوبی داشته باشد در ارتفاعات رضاآباد و ارتفاعات ضالوآ به نمک لامبو و همچنین دشت جنوب رضا آباد در پشت کانال مستقر شد. قرارگاه نجف در این منطقه شکل گرفت و لشکرهایی که پیش بینی شدند، لشکر5،25،10،27،17،41 نصر و تیپ 21 بود.

لشکر41 ثارالله و لشکر 25 کربلا ماموریت داشتند که این خط را بشکنند و پیشروی کنند به سمت ارتفاعات قلاویزان تا مهران را آزاد کنند. لشکر 5 هم مانور والفجر 3 خودش را داشت و لشکر 17 موظف بود که ارتفاعات چکه موسی را تصرف کند. تیپ 21 و لشکر 27 قرار بود از جناح راست به سمت شهر مهران بیایند .تقریباً از نظر آموزشی و نظامی ما نسبت به عملیات‌های گذشته در این عملیات از آمادگی کمتری برخوردار بودیم اما از نظر انگیزه، انگیزه بسیار بالاتری نسبت به دیگر عملیات‌ها وجود داشت. نیروها را از طریق منطقه پشت ارتفاعات کانی سخت از راه پا علم منتقل کردیم به دره شهر و جنوب ایران و آنجا مستقر کردیم. خط دشمن در دشت بود و دشمن با استفاده از کانال و سنگرهای انفرادی در قلاویزان مستقر شد.

شب عملیات لشکر 41 و لشکر 25 در سمت چپ عمل می‌کرد، وقتی وارد عمل شدیم در همان ساعات اولیه قبل از شروع تک، دشمن متوجه ما شده بود منتهی بچه‌ها سریع وارد عمل شدند. در آغاز عملیات در شب، ما از تانک استفاده کردیم خط اول را بلافاصله تصرف کردیم نکته مثبت عملیات این بود که مانند عملیات والفجر 8 دیگر مجال به دشمن ندادیم از موقعیت استفاده کردیم و به دنبال دشمن که فرار می‌کرد حرکت کردیم.

ما در همان شب اول موفق شدیم با تک زرهی خودمان را به ارتفاعات برسانیم این بخش از خط دشمن را تصرف کردیم و در روز اول این خط را ترمیم کردیم و در روز دوم، در روز تک را ادامه دادیم تا خودمان را به ارتفاعات برجسته 223 رساندیم که این برجستگی، برجسته ترین نقطه ارتفاع قلاویزان است وقتی ما به اینجا رسیدیم تمام خطوط مهران سقوط کرد بعد هم لشکر25 کربلا کنار ما آمد و ادامه تک دادیم لشکر 5 نصر به سمت جنوب حرکت کرد و خط در قلاویزان متوقف شد یعنی ما بعد آمدیم روی خط مرزی در کنار پاسگاه محمد قاسم عراق و بعد خط ثالث والفجر 3 یعنی ارتفاعات نمک لامبوآ را گرفتیم و لشکر ثارالله بعد از حل این مشکل اولین حرکتی که انجام داد باز پس گیری ارتفاعات نمک لامبوآ از دشمن بود.

ما قبل از تک اصلی کربلای 1، یک عملیاتی انجام دادیم با دو گردان روی ارتفاعات نمک لامبوآ به طوریکه این ارتفاعات را به طور کامل از دست دشمن خارج کردیم بعد اینها به لشکر 5 نصر واگذار شد و تک اصلی را در این منطقه انجام دادیم و باز شدن اینها یعنی تصرف ارتفاعات نمک لامبوآ باعث شد که جاده سد کنجاتچم هم کامل باز شود و ما بتوانیم از این جاده کاملاً استفاده کنیم و تقریباً در تصرف نمک لامبوآ ارتفاعات رضا آباد را هم خالی کرد ما هشت گردان در این عملیات داشتیم دو گردان خط شکن در شب اول پیش بینی مابقی گردانها در مراحل بعدی وارد عمل شدند و در تصرف ارتفاعات قلاویزان از آنها استفاده شد قرارگاه ما به طور کلی در خط اول بود همان خطی که در فاصله 700 متری از دشمن ایجاد کرده بودیم خاکریزهای مقابل دشمن را دور زدیم و در بخشی از منطقه ما هیچ گونه استقلالی نداشتیم و دشمن به سمت ارتفاعات پایین منطقه عقب نشینی کرده بود و ما با استفاده از یک عملیات مهندسی خاکریزی، خاکریزها را دور زدیم که در کنار جاده آسفالت خاکریزی زده شد و آن را وصل کردیم به خاکریز قبلی و از آنجا پیشروی کردیم بطوریکه خط آزاد شد. پشتیبانی و آتش عملیات بسیار عالی بود.

پیش بینی و طراحی بر اساس عملیات والفجر 8 بود. یکی از مهمترین و موفق ترین عملیاتها، عملیات کربلای یک بود. رمز موفقیت ما این بود که ما از همان مسیری که عراقیها آمدند، وارد خطوط آنها شدیم و گرنه تمام ارتفاع مملو از موانع بود.

یعنی ما هیچ خطی پر موانع تر از عملیات کربلای یک، حتی شلمچه یا والفجر 3 نداشتیم. موانع ایجاد شده شامل میادین مین و سیمهای خاردار بود. خط حد لشکر در عرض حدود 3 کیلومتر بود اما در عمق آن چیزیکه بوجود آمد بیش از 12 کیلومتر بود. سمت چپ، لشکر 25 کربلا عمل می‌کرد که بعد به هم نزدیک شدیم و سمت راست، لشکر27 حضرت رسول(ص) عمل می کرد. قرار گاه ما، قرارگاه نجف بود و این قرارگاه در پشت سد کنجانچم بود.

مانور ما بصورت تک رودررو بود، البته یک گردان از انتهایی ترین نقطه خط حدمان حرکت می‌کرد، یکی از سمت چپ خط و یکی از سمت راست. این دو گردان که از جناحین می‌آمدند خط دشمن را دور می‌زدند والحاق می‌کردند و به سمت جلو ادامه مسیر می‌دادند. اینها (خط اول و دوم) موظف بودند خط اول ودوم را بگیرند اما چون موفق شدند ادامه دادیم تا به ارتفاعات رساندیم که البته گردان سوم و چهارم را هم وارد عمل کردیم منتها این دو گردان با تانک با چراغ روشن به سمت جلو حرکت کردند و هدف اولیه که قبل از ارتفاعات مرزی قلاویزان بود تصرف کردند و برای ادامه عملیات در روز بعد یک فلش به سمت ارتفاعات قلاویزان گذاشته شد و با در هم شکستن مقاومت های دشمن هدف بعدی که ارتفاعات 223 بود نیز به تصرف رزمندگان اسلام در آمد.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده