خاطرات/ تدارکاتچی خونسرد

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید « عبدالرحیم عزیزی» پانزدهم تیر ماه 1347، در شهرستان بهشهر به دنیا آمد. پدرش محمد و مادرش بتول نام داشت. تا مقطع ابتدایی درس خواند. به عنوان بسیج در جبهه حضور یافت.دهم فروردین 1364، در چنگوله بر اثر اصابت تیر به پهلو، شهید شد. پیکرش در گلزار شهدا بهشت فاطمه بهشهر به خاک سپرده شد.

چند خاطره از برادر « عبدالرحیم عزیزی »:

در توصیف سجایای اخلاقی و اجتماعی عبدالرحیم، برادرشهید ،عبدالکریم می گوید: «برادرم خیلی رئوف، افتاده و در عین حال پرتلاش و پرانرژی بود، به انجام عبادات دینی از جمله نماز، روزه خیلی اهمیت می داد. و در نماز جمعه و جماعات نیز حضور داشت. ارادت او نسبت به ائمه نیز خاص و دوست داشتنی بود از این رو در مراسم های مذهبی مساجد شرکت داشت. عبدالرحیم در دلیری و شجاعتش، نظیر نداشت. در این باره یاد خاطره ای افتاده ام که یکی از بچه ها تعریف می کرد. در جبهه چنگوله هیچ کس جرأت نداشت از سنگر خود بیرون بیاید و غذا بگیرد. مسئول غذا یا تدارکاتچی، به محض اینکه وارد آن منطقه می شد. صدا می کرد عبدالرحیم بدو! او از هر جایی که بود با سرعت زیاد و با حالت دویدن می رفت و غذا را می گرفت و در بین بچه ها پخش می کرد او این کار تدارکاتچی را با خونسردی انجام می داد. بقیه رزمندگان خیلی ترس و واهمه داشتند که از سنگر بیرون بروند.»

انتهای پیام/