من با دست‌های خالی از این دنیا رفتم

شهید «خدایار عباس زاده» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «دست هایم را از تابوتم بیرون آورید که دشمنان انقلاب بدانند من با دست‌های خالی از این دنیا رفتم و چشمان مرا باز بگذارید که دشمنان بدانند من این راه را با چشم باز انتخاب کردم و کورکورانه نبود.»

به گزارش نوید شاهد مازندران، شهید «خدایار عباس زاده» یکم خرداد 1345، در شهرستان سوادکوه شمالی به دنیا آمد. پدرش قلی نام داشت. شهید تا مقطع ابتدایی درس خواند. از سوی بسیج وارد جبهه شد و در تاریخ هفدهم فروردین 1365، در جاده سنندج – مریوان بر اثر ضربه به سر به شهادت رسید. مزار او در گلزار برنجستانک شهرستان سوادکوه شمالی به خاک سپرده شد.

من با دست های خالی از این دنیا رفتم

 فرازی از وصیت نامه شهید «خدایار عباس زاده»:

اگر می خواهید به شهدا خدمت بکنید، در راه این شهیدان کوشش کنید. امت شهید پرور ایران! قدر این سپاه را بدانید و نگذارید ستون پنجم در میان شما رخنه کند؛ هوشیار باشید.

پدر عزیزم! اگر متن لیاقت شهادت را داشتم، امیدورام که مرا به بزرگی خویش عفو کنید. دست هایم را از تابوتم بیرون آورید که دشمنان انقلاب بدانند که من با دست های خالی از این دنیا رفتم و چشمان مرا بازبگذارید که دشمنان بدانند من این راه را با چشم باز انتخاب کردم و کورکورانه نبود.

ای مادر! اگر خبر شهادت مرا به شما رساندند چادر به سر کرده و پرچم اسلام را بر دست گرفته و با مشت گره کرده در جلوی تابوتم با صدای بلند «مرگ بر آمریکا و شوروی و اسرائیل و صدام» سر بده.

ای خواهر عزیزم! از خبر شهید شدن من ناراحت نباشید، گریه نکنید، چون دشمنان اسلام از گریه‌های شما شاد شده و این روحم را زجر می‌دهد. حجابتان را حفظ کرده و نماز و روزه خود را ترک نکنید.

 ای برادر عزیزم! وقتی خبر شهادت مرا شنیدی لباس رزم مرا به تن پوشیده و اسلحه مرا به دست گرفته و جای مرا پر کن و با اخلاق و رفتار خود، مردم را به طرف اسلام جذب کن.

انتهای پیام/

استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده