چهارشنبه, ۲۱ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۱۶
همیشه برای نماز هول داشت و یک ربع پیش از اذان دست از همه چیز می کشید برای نماز.

محمدتقی* به فوتبال علاقه وافری داشت تا جایی که وقتی گرم بازی شد گویا از دنیا فارغ بود و خیلی چیزها در نظرش به فراموشی سپرده می شد. امّا وقت نماز را هرگز فراموش نمی کرد، انگار از درون به او هشدار نماز می دادند. در گرمترین لحظات بازی با سر و رویی عرق کرده و صورت سرخ شده دست از بازی می کشید و روانه وضوخانه می شد.
همیشه برای نماز هول داشت و یک ربع پیش از اذان دست از همه چیز می کشید برای نماز.
به ما هم می گفت: پاشین، پاشین وضو بگیریم. الان اذان می شه. اذان که می شد بی قرار بود.

راوی: رضا معصومی

*بسیجی شهید محمدتقی طاهرزاده
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده