ما درس شهادت را از امام حسین (ع) یادگرفته ایم
بسم ربّ الشّهدا و الصدّیقین
با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد، پس با یاد خدا دل‌های خود را آرامش بخشید.
پدر و مادر عزیزم! برادران و خواهران گرامی! چون احتمال یک حمله چریکی قریب‌الوقوع در پیش است، بر این شدم که وصیّت‌نامه را به شرح زیر بنویسم: برادرانم و همشهریان عزیز! شهادت نصیب هر کسی نمی‌شود، ما درس شهادت را از سالار و سرور آزادگان حسین بن علی (ع) که در برابر ظلم سر خم نکرد و مردانه در مقابل دشمنان خدا ایستاد و شهید شد، فرا گرفته‌ایم. آری ما دوستدار مکتب حضرت محمّد(ص) هستیم که می‌فرماید: هیچ مرگی سعادتمندتر از شهادت نیست و لذا ما در مقابله با دشمنان آنقدر شهید خواهیم‌داد تا قیام حضرت مهدی (عج) شروع بشود. اگر شهید شدم مرا در وطن و دیار خودم دفن کنید تا افتخاری برای مردم دِه و روستای خود باشم.
پدر و مادر عزیزم! فرزند خویش را ببخشید و از گناهانش درگذرید، از خطاهایم درگذرید تا رستگار شوم و به بهشت بروم. از تمام فامیل و همسایه‌ها اگر چنانچه از من ناراحت بوده‌اند رضایت بگیرید و حلالیّت بطلبید. شما خواهران من! زینب‌وار باشید، مگر نه اینکه آن بانوی عزیز، پدر، مادر، برادران، شوهر و فرزندان خود را در راه خدا تقدیم کرد و باز صبر کرد. والسّلام.
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
درس شهادت
پيام شهيد : ما درس شهادت را از سالار و سرور آزادگان حسين بن علی (ع) كه در برابر ظلم سر خم نكرد و مردانه در مقابل دشمنان خدا ايستاد و شهيد شد، فرا گرفته‌ايم.
شاهد حديثی: کارشناس حديث : امام حسين (ع) در آستانهى سفر به كربلا فرمود: ما به كربلا مىرويم، خواه شهيد شويم، خواه پيروز، هدف انجام تكليف است.همه چيز خود را در يك روز با خدا معامله كرد و داغهايى ديد كه هر يك به تنهايى كافى است تا انسانى را از پا در آورد، ولى آنچه امام را در برابر تمام حوادث استوار كرد اين بود كه آنها را در برابر خداوند، ناچيز ديد. حتّى وقتى كودك شش ماههاش را در برابرش شهيد كردند، فرمود: هَوَّنَ عَلَيَّ مَا نَزَلَ بِي أَنَّهُ بِعَيْنِ اللَّهِ (اللهوف على قتلى الطفوف، ص117). آنچه مصيبت وارده را بر من آسان ميكند اين است كه خداوند میبيند و يا زمانی که در معرض کشته‌شدن است می‌فرمايد: كشته‌شدن در تحت ولايت الهى را سعادت مىدانم إِنِّي لَا أَرَى الْمَوْتَ إِلَّا سَعَادَةً (تسلية المجالس و زينة المجالس (مقتل الحسين عليه السّلام)، ج2، ص276) و خواهر بزرگوار ايشان حضرت زينب (س) که درس شهامت و شهادت و رشادت را از برادر آموخته اند، عصر عاشورا كه بدن قطعه قطعه شده‌ی برادر را ديد فرمود: خداوندا! اين قليل را از ما قبول كن. و در مجلس يزيد نيز فرمود : آنچه در كربلا ديدم، جز جميل و زيبايى از خداوند چيزى نبود مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلًا (اللهوف على قتلى الطفوف، ص160) و ... و بنى اميّه بدن حسين (ع) را قطعه قطعه كرد ولى امام به اهدافش رسيد. امروز ميليونها نفر افتخار دارند كه از نسل حسين (ع) هستند و يك نفر افتخار نمىكند كه از نسل يزيد است. پيامها و سخنان امام حسين (ع) در همه جا منتشر است. هر سال، هزاران زائر مشتاق به زيارت مرقد مطهّرش مىروند. راه حسين (ع) و جلسات آن حضرت همه جا را فرا گرفته است تا آن جا كه « در هندوستان رهبر هندوها كه مسلمان هم نبود در روز عاشورا، پابرهنه در مراسم عزادارى شيعيان وارد شد و گفت : حسين به ما آموخت كه اگر قطعه‌قطعه مىشويد زير بار ظلم نرويد.» (حجه الاسلام قرائتی، برنامه درس‌هايی از قرآن، سال 87).
با اين اوصاف که غيرمسلمان از امام حسين (ع) که از مفاخر فرهنگى ماست درس عزّت و شرف
می گيرد. پس راه دوری نيست که ايشان سالار
و سرور و معلّم شهادت شهدای کربلای ايران هستند!!!!
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد
انتشارات، هنری
