بررسی عوامل مؤثر بر پویایی جبهه‌ی فرهنگی ـ هنری انقلاب اسلامی در دهه‌ی نخست انقلاب
در مسير پاسخ‌گویی به مسائل جامعه و توليد علم بومي با رویکردی اسلامی، فقط تمرکز بر منابع تئوريک فلسفي، روایی و ... کفایت نمی‌کند، بلکه لازم است به تجربه‌های تاریخی نیز توجه کرد. حداقل ثمره‌ی مطالعه‌ی علمی و نظام‌مند تجربیات تاریخی آن است که فرصت الگوگیری یا عبرت‌اندوزی را برای محقق فراهم می‌سازد. یکی از منابعی که مواد خام این سنخ مطالعات را فراهم می‌کند، «تاریخ‌نگاری شفاهی» است.
با طرح اندیشه‌ی اسلام ناب از سوی حضرت امام خمینی (ره) و شکل‌گیری انقلاب اسلامی، به تدریج سنخ جدیدی از فعالیت‌های فرهنگی و آثار هنری در عرصه‌ی اجتماعی به وجود آمد که از حیث محتوا، ارزش‌های انقلاب اسلامی، مثل ایثار و شهادت را در جامعه ترویج می‌کردند و علاوه بر آن، از حیث قالب (تکنیک) نیز جذابیت و ابتکاراتی داشتند. اوج پویایی این جریان فرهنگی ـ هنری را می‌توان در سال‌های 1357 ـ 1367 مشاهده کرد. تلاش این مقاله بر آن است تا با استفاده از روش کیفی «نظریه‌پردازی داده‌بنیاد» (Grounded Theory)، خاطرات شفاهی بعضی از فعالان فرهنگی و هنرمندان انقلاب اسلامی را در آن سال‌ها تحلیل کند تا بتواند عوامل پویایی و کارامدی این جریان فرهنگی ـ هنری را در آن دوره‌ی زمانی احصا نماید. این تحقیق می‌تواند به مسئولان فرهنگی کشور در اتخاذ خط مشی‌های مناسب برای تولید محصولات فرهنگی ـ هنری انقلابی یاری رساند.
کلیدواژه‌ها: هنر انقلاب، فعالیت‌های فرهنگی دهه‌ی شصت، نظریه‌پردازی داده‌بنیاد، فرهنگ انقلاب
پژوهشگر: سعید خورشیدی
