شهدای عصر پیامبر (ص) (بخش پنجم)؛ شهید غزوه حمراءالاسد
نویدشاهد: سپاه زخم خورده اسلام تازه به مدینه بازگشته بود. شیون و نوحه خانواده های شهدا و نیشخند منافقان و فتنه جویی یهود، شهر را در التهابی خطرناک فرو برده بود. چنین خبر می رسید که سپاه شرک پس از پیروزی اخیر خود، طمع کرده است تا مسلمانان دچار شکست های جسمی و روحی هستند، به مدینه حمله و کار را یکسره کند، به خصوص که منافقان و یهود مدینه یاوران آنان در این تصمیم محسوب می شدند.
پیامبر (ص) برای دفع خطر حمله مجدد دشمن و نیز ایجاد روحیه و حفظ یکپارچگی در صف اسلام دستور حرکت سپاه اسلام را صادر کردند و فرمودند: کسانی که دیروز در اُحُد بودند، امروز باید در جهادی دیگر به تعقیب دشمن بپردازند و کسانی که در اُحُد دیگر به تعقیب دشمن بپردازند و کسانی که در اُحُد شرکت نکردند، حق شرکت در این جهاد را ندارند.
این پیام حکیمانه،دل های مجاهدان را گرم تر و روحیه شکسته شهر را به حالت حماسی و پرشور بازگرداند؛ چنان که حتی با بدن های مجروح و کمبود مرکب، با زحمت خود را به سپاه می رساندند تا کلام رهبرشان بر زمین نماند.
این تعقیب تا منطقه حمراء الاسد ادامه یافت و سپاه اسلام شب را در آن منطقه اردو زد. با تدبیر پیامبر (ص) در نقاط زیادی آتش روشن شد تا هراس در دل دشمن افزوده شد. به خصوص وقتی که معبد خزاعی رئیس خاندان «خزاعه»، که خود مشرک، ولی از دوستان اهل اسلام بود، با ابوسفیان مذاکره کرد و او را از خطر جنگ مجدد با مسلمین و شدت خشم آنها ترساند، این ترس فزونی یافت.
ابوسفیان قدرت مسلمانان را در دو جنگ بدر و نیمه اول جنگ اُحُد دیده بود و می دانست که پیروزی مشرکان در اُحُد فقط مرهون بی نظمی آن روز مسلمین بود، نه قدرت سپاه شرک، بنابراین با دیدن تصمیم و یکپارچگی مسلمانان فرار را بر قرار ترجیح داد و در نتیجه جنگی در نگرفت.
پیامبر (ص) قبل از حرکت به سول حمراء الاسد، سه نفر را به عنوان طلایه داران سپاه فرستادند. این سه نفر تنها شهدای این جنگ هستند؛ زیرا پیش از رسیدن سپاه اسلام، طی درگیری با مشرکان به شهادت رسیدند.
شهدای حمراء الاسد
1) سلیط، فرزند سفیان بن خالد
او که از خاندان بنی دارم بود، در اُحُد افتخار محافظت از پیامبر خدا (ع) را داشت. پس از پایان جنگ اُحُد در غزوه حمراء الاسد از جانب آن حضرت ماموریت یافت تا همراه برادرش نعمان و شخص دیگری از قبیله بنی دارم به عنوان طلایه دار سپاه اسلام حرکت کنند.
2) نعمان، فرزند سفیان بن خالد
برادر سلیط و همراه او در طلایه داری سپاه اسلام در حمراء الاسد.
3) مردی از خاندان اسلم بن بنی عویر که نامش ذکر نشده است.
منبع: شهدای عصر پیامبر (ص)/ابوالفضل بنایی کاشی/ به سفارش دفتر مطالعات و تحقیقات معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی بنیاد شهید وامور ایثارگران/1389
