شنبه, ۰۵ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۰:۰۰
نويد شاهد: پنجم مرداد مصادف با سالروز تدفين پيكر مطهر سرلشكر خلبان شهيد ˈسيد علي اقبالي دوگاههˈ است؛ شهيدي كه دشمن بعثي نيمي از پيكرش را در نينوا و نيمي ديگر از آن را در قبرستان موصل دفن كرد.

هواپيماي شهيد اقبالي در اول آبان سال 1359 هنگام بازگشت از ماموريت موفقيت آميز، سرنگون شد و پس از اين كه به اسارت دشمن درآمد؛ صدام دستور داد تا او را با بي رحمانه ترين وضع به شهادت رساندند و نيمي از پيكرش را در قبرستان محافظيه نينوا در جوار امام حسين (ع) و بخشي ديگر را در قبرستان زبير موصل به خاك سپردند.

پيكر اين خلبان پس از تفحص به كشور منتقل و در پنجم مرداد 1381 در ايام فاطميه (س) در قطعه خلبانان بهشت زهرا آرام گرفت.

شهيد اقبالي دوگاهه در هفتم مهر ماه 1328 در محله دوگاهه شهرستان رودبار در استان گيلان ديده به جهان گشود. دوران طفوليت و تحصيلات ابتدايي را در رودبار پشت سر گذاشت و براي ادامه تحصيل و اخذ ديپلم به تهران آمد و در دبيرستان اميركبير ثبت نام كرد.

وي پس از اخذ ديپلم، با عشق و علاقه وافري كه به پرواز و حراست از آسمان ميهن داشت، در آذر 1346 به استخدام نيروي هوايي ارتش درآمد و پس از طي آموزش هاي نظامي توانست آزمون هاي زبان انگليسي، مهارت هاي فني تخصصي، دوره هاي آكادمي پرواز و پرواز مقدماتي با هواپيماهاي پاپ و اف- 33 را با موفقيت پشت سرگذاشته و براي تكميل دوره خلباني و پرواز با هواپيماهاي پيشرفته جت شكاري به پايگاه هوايي ويليامز شهر فنيكس ايالت آريزوناي آمريكا اعزام گرديد.

وي توانست پس از طي دوره هاي تكميلي و دريافت نشان خلباني و همچنين كسب رتبه نخست در بين 400 دانشجوي خلباني از كشورهاي مختلف به عنوان خلبان نمونه اين پايگاه به ايران بازگردد.

آگاهي هاي علمي و مهارت هاي تخصصي شهيد اقبالي در پروازهاي تاكتيكي و عملياتي به حدي بود كه در كمترين زمان ممكن، تا سطح ليدر دومي ارتقا يافت و با جديت در انجام وظايف و ارايه طرح هاي كاربردي و موثر در راستاي پايين آوردن سوانح پروازي، نام خود را در رديف بهترين و نام آورترين خلبانان نيروي هوايي ثبت كرد.

به همين دليل، بار ديگر در سال 1353 جهت گذراندن دوره كارشناسي تفسير عكس هاي هوايي و مديريت اطلاعات و عمليات هوايي به آمريكا اعزام شد و پس از طي اين دوره و بازگشت به ايران، ابتدا در پايگاه ششم شكاري بوشهر و سپس در پايگاه دوم شكاري تبريز، ضمن انجام پروازهاي عمليات تاكتيكي و استاد خلباني، مسووليت شعبه اطلاعات و عمليات فرماندهي گروه يكم گردان 23 شكاري و افسر ناظر اجراي طرح هاي عملياتي معاونت طرح و برنامه نيروي هوايي را بر عهده گرفت.

اقبالي در سال 1354 ازدواج كرد و ثمره اين ازدواج فرزند پسري بود كه در حال حاضر يكي از پزشكان حاذق كشورمان و از افتخارات ايران اسلامي است.

وي كه عاشق پرواز بود؛ به رغم مسووليت هاي مهمي كه بر عهده داشت؛ هرگز از فعاليت هاي پروازي دور نشد. جرات و جسارت در پروازهاي عملياتي، تكنيك در كنار تاكتيك به همراه مهارت هاي فني، علمي و تخصصي، از وي استاد خلبان ماهر و برجسته اي ساخته بود كه بر اساس مدارك موجود در پرونده پرسنلي، همواره در وضعيت عالي پروازي، آكادميك و انظباطي قرار داشت و دريافت بيش از 10 مورد تشويقي از رده هاي فرماندهي نيروي هوايي ارتش، گواهي بر اين مدعاست.

وي با بيش از 3 هزار ساعت پرواز عملياتي و آموزش خلباني به ده ها دانشجوي جوان خلباني كه تعدادي از آنها همچون شهيدان سرافراز سرلشكر خلبان ˈعباس باباييˈ و سرلشكر خلبان ˈمصطفي اردستانيˈ به مقام والاي شهادت نائل گرديدند و يا به رده هاي ارشد فرماندهي نيروي هوايي رسيده اند، كارنامه درخشان و پرافتخاري در طول عمر كوتاه و پربركت خود به جاي گذاشت.

شهيد اقبالي با استفاده از طرح هاي حساس و حياتي كه عليه دشمن طراحي كرده بود، برنامه ريزي وسيعي براي مقابله و پاسخ كوبنده و شديد به دشمن بعثي انجام داد كه در تاريخ نيروي هوايي و در تمام محافل مطالعاتي و تحقيقاتي اين نيرو به طور جد ماندگار شد.

با استفاده از چنين طرح ها و فداكاري هاي خلبانان از جان گذشته بود كه در ماه نخست جنگ، تمام پالايشگاه ها، تلمبه خانه ها و نيروگاه هاي برق عراق از كار افتاد و صادرات 350 ميليون تني نفت عراق به صفر رسيد.

شهيد اقبالي در مدت كوتاه عمر پربارش در جنگ تا لحظه شهادت، با 50 ساعت پرواز جنگي، ركورد بيشترين ساعت پرواز را به نام خود ثبت كرد و دقيق­ترين اهداف را مورد هدف قرار داد. وي در عمليات معروف كمان 99 كه در نخستين روز جنگ تحميلي با شركت 140 فروند جنگنده از پايگاه هاي مختلف انجام شد، شركت داشت و در قالب ليدر دسته چهار فروندي به نام اسكار ˈالˈ از پايگاه دوم شكاري تبريز برخاست و پس از بمباران پايگاه هوايي موصل، هر چهار فروند سالم به پايگاه برگشتند.

امير سرلشكر شهيد سيد علي اقبالي دوگاهه در اول آبان ماه 1359 كه مصادف با عيد قربان بود، به عنوان ليدر يك دسته دو فروندي هواپيماي ˈاف پنجˈ، با هدف بمباران يكي از پادگان هاي نظامي عراق به نام پادگان العقره در نزديكي مرز مشترك ايران، تركيه و عراق، به همراه همرزم دلاورش ستوان خلبان ˈشفيع حسين پورˈ از پايگاه هوايي تبريز به هوا برخاست.

پس از رسيدن به هدف، شهيد اقبالي قسمت شرقي پادگان را هدف قرار داد و مثل هميشه، هدف را به خوبي نابود كرد. ستوان حسين پور نيز قسمت غربي پادگان را هدف قرار داد. پادگان العقره در آتش و دود مي سوخت و شهيد اقبالي و همرزمش، خوشحال و سربلند، آسمان عراق را ترك مي كردند اما هنوز بمب رها نشده و هدف ديگري به نام رادار استراتژيك منطقه هوايي موصل وجود داشت كه بارها اميد همرزمانش را به نااميدي تبديل كرده بود.

به دنبال بمباران موفق و متهورانه تجهيزات عظيم راداري دشمن، هواپيماي شهيد اقبالي به شدت مورد اصابت موشك قرار گرفت. شهيد با دانش وسيع پروازي و مهارت بي نظيرش هواپيماي آسيب ديده را تا 30 كيلومتري مرز ايران رساند.

سرانجام هواپيما سرنگون و خلبان جوان مجبور به خروج اضطراري شد. وي در حالي كه زنده به اسارت مزدوران عراقي درآمده بود، به دليل ضربات مهلكي كه نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران در نخستين ماه جنگ بر پيكر ماشين جنگي عراق وارد نموده بود و عملا آن را زمين­گير كرده بود، براي ايجاد رعب و وحشت در بين ساير خلبانان كشورمان، برخلاف تمامي موازين انساني و موافقت نامه هاي بين المللي رفتار با اسرا، به فجيع ترين و بيرحمانه ترين وضع به شهادت رسيد به طوري كه نيمي از پيكر مطهرش در نينوا و نيمي در موصل عراق مدفون شد.

اين جنايت به حدي وحشيانه بود كه رژيم بعثي در تلاشي بيشرمانه براي سرپوش گذاشتن بر اين جنايت هولناك، تا سال ها از اعلام سرنوشت آن شهيد مظلوم خودداري مي كرد و طي 22 سال هيچگونه اطلاعي از سرنوشت وي موجود نبود تا اين كه در خرداد سال 1370بر اساس گزارش هاي موجود عملياتي و اطلاعاتي، و نامه ارسالي كميته بين المللي صليب سرخ جهاني مبني بر شهادت ايشان و اظهارات ديگر اسراي آزاد شده وخلبانان اسير عراقي، شهادت خلبان علي اقبالي دوگاهه محرز شد.

پيكر مطهرش كه بخشي از آن غريبانه در قبرستان محافظيه نينوا در جوار جد بزرگوارش امام حسين(ع) و بخشي ديگر در قبرستان زبير موصل به خاك سپرده شده بود، با پيگيري كميته جستجوي اسرا و مفقودين وكميته بين المللي صليب سرخ جهاني، به همراه پيكرهاي مطهر تني چند از ديگر خلبانان شهيد نيروي هوايي، پس از 22 سال دوري از وطن، به ميهن اسلامي بازگشت و در پنجم مردادماه 81 در ايام فاطميه (س) در قطعه خلبانان بهشت زهرا دركنار ساير همرزمان شهيدش آرام گرفت.
انتهاي پيام /
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده