شهید محمد جواد ملک محمدی
يکشنبه, ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۴۲
در وصیتنامه شهید جواد ملک محمدی خطابی به مادرش می‌خوانید: بدان که در آن دنیا هم به یادت هستم و خواهم بود دوستت دارم مادر تنهایم مگذار.

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید محمدجواد ملک محمدی فرزند عین الله در سال 1348 در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. او در تاریخ هفتم تیرماه 1366 از طریق بسیج شهرستان قم عازم مناطق جنگی جنوب کشور شد و در تاریخ چهاردهم مرداد 1366 در منطقه شلمچه در حین نبرد با کافران بعثی عراق و بر اثر اصابت ترکش به گردن به فیض عظیم شهادت نائل آمده و در تاریخ هجدهم مرداد 1366 طی مراسمی با شکوه پیکر مطهرش در شهر مقدس قم و در گلزار علی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.

مادرم تمام زندگی من است

در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُوا فی سَبیلِ اللهِ أَمواتاً بَل أَحیاءٌ عِندَرَبِّهِم یُرزِقُون. فَرحینَ بِما آتاهُمُ اللهُ مِن فَضلِهِ وَ یَستَبشِرُونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقُوا بِهِم مِن خَلفِهِم أَلاّ خَوفٌ عَلَیهِم وَلاهُم یَحزَنُون. 170 آل عمران

آنان را که در راه خدا کشته شدند هرگز از شمار مردگان مپندارید. بلکه زنده‌اند در پیش خدا روزی دارند. خوشحالند به آنچه خدا از فضل و لطف خویش به آنان داده و به آنان که هنوز به آنها نپیوسته و در آینده خواهند پیوست مژده می‌دهند که هیچ نترسند و از دست رفتن متاع دنیا هیچ غم و اندوهی نداشته باشند.

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود و سلام بر یگانه منجی عالم بشریت مهدی موعود (عج ) و با سلام بر رهبر کبیر انقلاب و یگانه پرچمدار مستضعفان عالم امام خمینی و با درود و سلام بر رزمندگان همیشه پیروز ، اینجانب جواد ملک محمدی وصیت خود را چنین ابلاغ می‌نمایم:

نخست از زحمات طاقت فرسایی که پدر و مادر عزیزم در راه تربیت من متحمل شده‌اند سپاسگزاری می‌نمایم به ویژه از مادر مهربانم که عمر گرامی خود را سرمایه تربیت و ادب من نموده است کمال تشکّر و قدردانی را دارم.

از اینکه گاهی از امر شما سرپیچی و نافرمانی کرده و باعث ناراحتی برای شما شده ام عذر می‌خواهم و امیدوارم که مرا ببخشید و حلالم کنید تا در آن دنیا سرافکنده و خجل نباشم و همچنین در طاعات و عباداتم کوتاهی نموده‌ام:

قال رسول الله (ص):

فَوقَ کُلِّ ذی بِرٍّ بِرٌّ حَتّی یُقتَلُ فی سَبیلِ اللهِ فَاءذا قُتِلَ فی سَبیلِ الله ِ لَیسَ فَوقَهُ بِرٌّ.

فوق هر نیکی نیکی است تا آن که انسان در راه خدا کشته شود. آنگاه اگر در راه خدا کشته شد، دیگر چیزی برتر از آن نیکی نخواهد بود.

مادرم مرا حلال کن

بدان که در آن دنیا هم به یادت هستم و خواهم بود دوستت دارم مادر تنهایم مگذار.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده