"علیرضا" در مسیر راهش ثابت قدم بود

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید علیرضا چراغی، یادگار «رسول» دهم شهریورماه سال 1349 در یکی از روستاهای استان همدان در خانواده‌ای روستایی گرم و صمیمی به‌دنیا آمد. پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی موفق شد تا سوم راهنمایی را دنبال کند. ایشان پس از تحصیلاتش، در کار کشاورزی و نگهداری دام به پدرش کمک می‌کرد، با این که به سن خدمت سربازی رسیده بود اما بر اساس احساس وظیفهِ شرعی داوطلبانه از طریق بسیج راهی جبهه شد. ایشان 3 ماه در گردان جندالله حضور مؤثری را ایفا نمود و عاقبت بیست و هفتم تیرماه سال 1366 بر اصابت ترکش به قلب پاکش روح پر فتوحش به دیار باقی پر گشود و به شهادت رسید.

روایتی از پدر شهید

همیشه می‌گفت: من شهید علیرضا چراغی هستم و این جمله را بر روی سنگ‌ها و دیوارهای روستا نوشته بود تا آنها هم برای شهادتش گواه باشند و آخر به آرزویش رسید. خواب هم دیده بود که شهید می‌شود. در دست نوشته‌هایش، نوشته بود حتی اگر معلول هم بشوم، به جبهه می‌روم و با تن جانبازی‌ام از مرز و بوم کشورم دفاع می‌کنم.

_{منبع: کتاب معرفی شهدای شهرستان ملارد}