شهادتی که به دلش «برات» شد

نوید شاهد البرز:

شهید «ولی (علی) اشرفی نژاد» فرزند «رحیم و طاووس» در سال 1334 در شهر «کنگاور» چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا مقطع اول راهنمایی ادامه داد و وارد سپاه پاسداران شد و برای دفاع از میهن خود به عنوان پاسدار به حراست از خاک میهن خود به جبهه اعزام شد و با سمت فرمانده گردان بعد از رشادتها و دلاوریها فراوان در تاریخ هفتم آبان ماه 1363، در منطقه سقز به درجه رفیع شهادت نایل آمد و پیکر پاکش در «امامزاده محمد» به خاک سپرده شد.

شهید « ولی اشرفی نژاد» در وصیت نامه پر بار خود چنین می نگارد:

همسر باوفا و مهربانم به دلم برات شده که این آخرین سفر من می باشد و فکر می کنم بازگشت دوباره ای نداشته باشم لذا از شما می خواهم بعد از شهادتم همچون گذشته صبورانه بار سنگین زندگی و سرپرستی بچه ها را به دوش کشیده و در راه تربیت صحیح و انسانی بچه ها از هیچ کوششی دریغ نکنی و بدان که زحمات شما در پیشگاه حضرت احدیت بدون اجرو پاداش نخواهد بود، با سرافرازی هر چه تمامتر و با قامتی افراشته و با گامهای استوار راه مرا که راه امام امت است ادامه بدهید و در مقابل منافقین و ضد انقلابیون از خودتان ضعف نشان ندهید و در همه امور توکل بر خدا کنید و خدا کفایت می کند و خداوند شما در مقابل مصائب صبور و در برابر ناملایمات و سختی ها یاری خواهد کرد و از مادرم می خواهم که برای من گریه نکند چون که خودم این راه را انتخاب کردم و عاقبت هر انسانی باید دار فانی را وداع گوید و مرگ را باید پذیرا باشد، پس چه بهتر که این مرگ در راه خدا و اسلام و قرآن باشد و از شما می خواهم که پشتیبان انقلاب باشید و دعا به جان امام را فراموش نکنید.

ابراهیم، پسرم، بعد از شهادتم اسلحه را بر می داری و از این انقلاب و اسلام با جان و دل حفاظت کن و با تمام مشکلات زندگی با شجاعت و پایمردی برخورد کن و از شهادت متزلزل و ناراحتی به خود راه ندهید زیرا شهادت در راه خدا آرزوی من می باشد.

شما هم این راه ادامه دهید و پیوسته به یاد خدا باشید و سخنان امام را و رهنمودهای ایشان را فانوس (چراغ ) راه خود سازید، از شما می خواهم تا آنجا که می توانید به تحصیل ادامه بدهید در کنار تحصیل مبارزه را دنبال کنید تا وقتی که اسلام در تمام جهان گسترش پیدا کند.

ان شاءاله

  منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری