دفاع مقدس هنوز هم ادامه دارد
نویدشاهد البرز:
شهید «مرتضی مصطفایی» در سال 1343،ديده به جهان گشود . وی تحصیلات خود راتا دوم راهنمایی ادامه داد. وی علاقه زيادي داشت كه به مردم خود خدمت كند و هميشه در مدرسه پيشاهنگ بود. بعد به کرج مهاجرت کردند و مرتضی به كمك پدر خود شتافت و در كرج واقع در حصارك زميني خريدند و شروع به ساختمان سازی کردند. او در همه كارها شركت می كرد به كمك كارگرها می آمد و با آنها كار مي كرد. وقتي فهميد كه بسيجي در اين محل تشكيل شده عضو بسیج شد. شبها به گشت در محل می رفت و فعاليت هایش تمام اعضاي بسيج وحتي بعضي از اعضاي سپاه را شیفته او کرده بود.
او علاقه زيادي به اسلام نشان مي داد در مورد اين جور كتابها خيلي مي خواند و به موقع سر نماز ظاهر مي شد بعد از چندين ماه يا 12ماه بعد كه در تابستانها و زمستانها سرد و گرم به پاسداري از محل خود مي آمد و وقتي كه از بسيج اين محل هم به جبهه اعزام مي كنند مشتاقانه براي ثبت نام اسم خود را نوشت و وقتي كه مادرش فهميد اوبه جبهه مي خواهد برود. اوگريه كرد و حتي دم ماشين موقع رفتن چندين نفر به او مي گفتند: نرو ،برگرد آخر در اين مغازه كسي نيست چون آن موقع پدرش هم نبود گوش به اين حرفها نداد و گفت :خداي شما هم بزرگ مادر چرا گريه مي كني من براي دين اسلام و ايران عزيز به جبهه مي روم وبا دوستش به تهران رفتند و دوره آمادگي جبهه آموزش سلاحهاي سنگين را ديدند ولي موقع رفتن به جبهه دوستش ايمانش آنقدر قوي نبود واو را تنها رها كرد واو به تنهايي به جبهه رفت وازجبهه براي ما نامه نوشت
در آخرین دیدار که به خانه آمد ، بعد از چندين روز ديگر به جبهه رفت و از آنجا براي ما كتابهاي بسياري از اسلام و
كتابها اسلامي به همراه چند قطعه عکس فرستاد زيرا او مي دانست که شهید می شود. در چند نامه هم که نوشته بود حلالیت طلبیده بود تا اینکه در منطقه سر
پل ذهاب در تاریخ بیست و ششم شهریور ماه 1360، به درجه رفیع شهادت نائل گردید و پیکر پاکش در امامزاده محمد به خاک سپرده شد.
نقل قول از خانواده شهید:
طبق گفته خانواده شهید دارای روحیه عالی بود و خیلی دلش می خواست که به زیر دستان خود کمک کند و برای پدرش بهترین یاور بود و پدرش در کارها با او مشورت می کرد و موقع اعزام که مادرش گریه می کرد به مادرش می گوید که مادر ناراحت نباش و توکل به خدا کن و از خدا روزی طلب کن و خدا را شکر کن که من برای دفاع از اسلام عازم شده ام. اگر یک فردی منافق و ولگرد بودم چکار می کردی و به این ترتیب مادرش را راضی می کند.
«شهید مرتضی مصطفایی» در بخشی از وصیت نامه اش چنین می نگارد:
«ای پیامبر! هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شده اند مردگانند بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزی داده می شوند.»
دورد بر روان پاک شهیدان، درود بر امام امت خمینی بت شکن ، درود بر ملت شهید پرور همیشه بیدار، سلام بر پدر و مادر، برادر، خواهر .
امیدوارم مبارزه خود را که در راه اسلام است ادامه بدهید . پدر و مادر از شهید شدن من و برادران دیگر، هیچ ناراحت نباشد و گریه نکنید، چون اگر ناراحت و یا گریه کنید منافقین و دشمنان اسلام و مسلمین خوشحال می شوند.
امیدوارم با خوشحالی و خنده رو بودن شما پدر و مادر و برادران و خواهران مشت محکمی بر دهان این دشمنان اسلام و مسلمین باشد .
تنها وصیتی که برای شما دارم اینست : به این منافقین که از کافر ها هم بدتر هستند، مهلت ندهید و گول منافقین و دشمنان اسلام را نخورند چون منافقین در هر کسوتی مس توانند باشند.
از آشنایان و فامیلها می خواهم مرا ببخشند اگر من یک موقع در بحث کردن یا جریانات دیگری تند گویی یا کارهای دیگری کردم که باعث ناراحتیشان شده است و مخصوصا پدر و مادرم که زحمت کشیدند و مرا پسری ساختند که به دامن منافقین و ولگردان نرفتم .
امیدوارم برادرم و دایی کوچکم علی رضا را هم نگذارند به دامن دشمنان بروند. امیدوارم مرا حلالم کنید و ناراحت نشوید.
از پدر و مادر و خواهرانم و برادرانم خواهش می کنم که مسجد سنگر انقلاب است و آنرا خالی نگذارند و در نماز جماعت شرکت کنید. یک پیامی برای برادران و خواهرانم ؛ که گول افراد مخالف اسلام را نخورند. می خواهم که هر هنری و کاری که دارند در راه اسلام بکار برند چه دکتر ، چه خلبان ، چه مکانیک ، چه تکنسین و چه داشنجو و ....
امیدوارم که همه جوانان به دامن اسلام بازگردند. از پدر و مادرم خواهش می کنم در جنگهای بعدی که در آینده نزدیک است از هیچ چیز دریغ نکند. اگر به جبهه نتوانستند بروند ، در پشت جبهه کمک کنند. نگذارند رزمندگان اسلام در جبهه ناراحت باشند. از برادران خواهش می کنم که بچه های خود را طبق مکتب اسلام تربیت کنند.
والسلام
سرباز کوچک امام زمان (مرتضی)
به امید پیروزی اسلام و مسلمین و نابودی منافقین و دشمنان اسلام
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
