مرصاد آغاز يك پايان
نوید شاهد: در تاريخ هشت ساله دفاع مقدس ملت مسلمان ايران, روزهايي ثبت شده كه بيانگر اوج شكوه حضور مردم در صحنه ها و ميادين نبرد و نمايشي از عظمت و اقتدار سپاهيان اسلام است. پنجم مردادماه سال 1367 يكي از اين حماسه هاي سترگ رزمندگان سلحشور و مردم غيور و جان بر كف ايران اسلامي در مقابله با مزدوران جبهه متحد كفر و نفاق و آغاز عمليات مرصاد بعنوان برگي زرين در تاريخ مقاومت هشت ساله به شمار مي رود.
در رگهاي زمين خون جاري بود, اسلام آباد, سرزمين كشاورزان سخت كوش و باغستانهاي رنج و كار بي قرار از جنگي بود كه ناگاه به سر شهر فرو باريده بود. خصم دون, آخرين تير تركش خود را رها مي كرد و به خيال شوم خود سوداي آمدن به پايتخت در سر مي پروراند. ديري نپائيد كه نقطه كور سوي اميد دشمن, به خاموشي و ياس گرائيد. بدنبال پذيرش قطعنامه 598 شوراي امنيت سازمان ملل متحد از سوي جمهوري اسلامي ايران, مزدوران استكبار جهاني با گمان آنكه قبول قطعنامه به منزله عدم توانايي نظام جمهوري اسلامي ايران براي مقابله با تجاوزات, با بهره گيري از سلاحهاي اهدايي دشمنان , هجوم وسيعي را از جبهه هاي غرب به ميهن اسلامي آغاز كردند. اين حمله كه همزمان با تهاجم گسترده قواي رژيم بعث عراق به مناطق مركزي و جنوبي جبهه ها انجام گرفت, با مقابله شديد رزمندگان ايثارگر سپاه اسلام در هم كوبيده شد و جلوه ديگري از حضور فداكارانه مردم در دفاع از انقلاب اسلامي به ثبت رسيد, چكاوكان با مشتهاي آهنين از هر سو به ديار رزم شتافتند و سرود آزادگي سر دادند. آنها روياروي عروسكهاي كوكي و بازيچه هاي فريب خورده دشمن به مقاومت ايستادند, مقاومت در برابر خائناني كه به وطن و آرمان هاي اصيل اسلام خيانت كرده و روياروي خدا و خلق ايستاده بودند. فريب خوردگاني كه دست در دست دشمن گور خود را مي كندند و مورد تنفر مردم بودند. شغالاني كه زوزه كشان مدتها بود از سرزمين بيگانه شنيده مي شد.
قبل از آغاز تلاش مذبوحانه منافقين, نيروهاي ارتش عراق يك سلسله عمليات نظامي را عليه مواضع نيروهاي اسلام در غرب كشور آغاز كردند و با استفاده وسيع از سلاحهاي شيميايي و بمباران مناطق مسكوني در روستاهاي منطقه تا شهر سرپل ذهاب پيشروي كرده و در آنجا استقرار يافتند. در همين حال در جنوب نيز جبهه جديدي گشوده شد و نظاميان رژيم عراق با هدف جلوگيري از انتقال سريع نيرو به مناطق غرب كشور, از طريق درگير كردن رزمندگان اسلام و قطع ارتباط مواصلاتي جبهه هاي شمال و جنوب, مواضع نيروهاي ما را مورد تهاجم قرار دادند. در اين زمان نيروهاي سازمان منافقين از سراسر جهان گردآوري شده و در خطوط عقبه دشمن آماده دريافت فرمان حركت به سوي خاك ايران اسلامي بودند. منافقين با تكيه بر تحليلهاي غلط و نابخردانه سران و رهبران خائن خود و اطلاعات دروغين و وعده هاي كذب دشمنان انقلاب اسلامي, به موفقيت خود در اين حركت اطمينان كامل داشتند.
زمين خروشيد, كوه و آسمان به لرزه درآمدند وآسمان, آذرخش خشمش را تندروار بر سر از خدا بي خبراني كه در اولين نقطه رويارويي با مردم بي دفاع به سوي آنان آتش گشودند, فرو باريد. نيروهاي اجنبي در سرزمين پهلوانان و غيور مردان, ديگر پاي گريختن از معركه را نداشتند. آنها در بيغوله راهي كه برايشان جز تباهي نبود, يك شب را بيتوته كردند. آنها غرق در روياي خود و مست از پيشروي يك روزه كه از طرف ارتش بعث حمايت مي شد وارد خاك جمهوري اسلامي شده بودند. اما بي خبر از آتشي كه خود شعله ور ساخته بودند به قبرستان خاموش آرمانهاي پوچ خود نزديك مي شدند. آنها غافل از دامي بودند كه خشم مردم بر سر راهشان گسترانيده بود. پشتيباني نمايندگان كنگره آمريكا از منافقين و حركات ناوگان آمريكا در خليج فارس در هدف قرار دادن هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي ايران كه منجر به شهادت 290 سرنشين مظلوم و بي گناه شد, بمنظور هموار ساختن مسير حركت منافقين, نشانگر اتفاق نظر همه طرفهاي رودرروي انقلاب با اين اقدام بود. بهر حال در شبانگاه اول مرداد ماه سال 67 از قلب نيروهاي ارتش عراق مستقر در سرپل ذهاب كاروان مجهز و سازمان يافته منافقين خارج شد.
اين كاروان كه به انواع و اقسام سلاحهاي سنگين و سبك مجهز بود, پشتيباني كامل توپخانه و نيروي هوايي ارتش عراق از طريق محور سرپل ذهاب, اسلام آباد غرب, شروع به پيشروي كرد. هدف منافقين از اين عمليات, تصرف شهرهاي مسير و در نهايت رسيدن به تهران بود شيوه منافقين در اين حركت از شتابزدگي و در عين حال اطمينان كامل آنان به موفقيت حكايت مي كرد.
منافقين در سر راه خود از هيچ جنايتي عليه مردم بيگناه و عشاير منطقه فروگذار نكردند و در حاليكه آتش سلاح هاي خود را به سوي هر جنبنده اي در مسير جاده نشانه مي رفتند به راه خود ادامه دادند. ( 1 ) مرزنشينان خورشيد با شنيدن خبر هجوم منافقين در اولين دقايق , خود را با هر وسيله ممكن حتي اتومبيلهاي شخصي به خط مقدم رسانيدند و حضور گسترده مردم عاشق انقلاب, ارتش پوشالي " مقاومت " را از هم پاشيد و مزدوران را به استيصال كشاند. منافقين كه در اين عمليات مجهز به حدود دو هزار دستگاه خودرو و نفربر, از جمله دويست دستگاه نفربر زرهي ساخت برزيل و صدها دستگاه ادوات نظامي ديگر بودند, با به همراه داشتن آذوقه و تداركات بسيار و نيز انواع سلاحهاي سبك و سنگين به رويارويي با مردم پرداختند. آنها غافل از اين بودند كه تاريخ همواره در تقابل واقعيت با ادعاهاي توخالي به نفع حقيقت و برخلاف انتظارات واهي, عمل خواهد كرد. راه بي بازگشت كارناوال منافقين در مرصاد انقلاب درس بزرگي بود كه چون مشت محكمي بر دهانشان نواخته شد و با عبرتي جاويد, توام گشت. نيروهاي اسلام كه منطقه مناسبي را براي محاصره و سركوب منافقين در طول مسير آنان جستجو مي كردند, در گردنه "
چهارزبر " حد فاصل باختران و اسلام آباد غرب راه آنان را سد كرده و آنان را در اين نقطه زمينگير ساختند.
از زمان زمين گير شدن منافقين در اين منطقه و انهدام وسيع آنان در روز پنجم مرداد ماه كه عمليات مرصاد با رمز يا علي ابن ابيطالب (ع) انجام شد, لشگريان اسلام با حملات هوايي ارتش عراق نيز مواجه بودند ولي عليرغم آن با پشتيباني وسيع مردم منطقه و بسيجيان سلحشور ضربات سنگيني به منافقين وارد آمد و توان حركت از آنان سلب شده در اين عمليات كه پايان كار منافقين و شكست كليه طرحهاي نظامي آنان بود, تجهيزات و سلاحهاي آنان به وسيله آتش رزمندگان اسلام و پشتيباني عقابان تيزپرواز نيروي هوايي و چرخبالهاي هوانيروز در هم كوبيده شد. در اين عمليات بيش از دو هزار و پانصد نفر از اين فريب خوردگان به هلاكت رسيدند و شماري از آنان نيز به اسارت در آمدند و تعداد اندكي نيز متواري شده و به خاك عراق بازگشتند.
در جريان عمليات ده نفر از كادرهاي رده بالاي منافقان به هلاكت مي رسند. جالب آنكه به دنبال بغرنج شدن وضع, فرماندهان رده بالا, گريز را بر ماندن ترجيح مي دهند و نيروهايشان را در مهلكه باقي مي گذارند. مهلكه آنچنان عمق مي يابد كه فرماندهان تيپ ها, پي در پي تقاضاي كمك مي كنند. ولي فرماندهان در رده هاي بالاتر در اين لحظات, اصولا حضور ندارند تا بتوانند تصميمي در مورد كمك بگيرند.
" جيغ و فرياد زنان و مردان در ارتش آزاديبخش بالا گرفت و كانالهاي بيسيم يكي بعد از ديگري اشغال گرديد و مكالمات شتاب زده آغاز شد.
ترس از مرگ, با تلاش عجزآلود براي زنده ماندن در پشت بيسيمها, پاسخهاي سرد مقاومت رهبران ديگر بي فايده بود. آنان در فاجعه هفتم تير يك ملت (بهشتي) را كشته بودند و اين هنگام به ميزان يك ملت بايد كشته مي دادند. ( 2 ) آتشهاي گداخته مانند باراني سيل آسا بر دره " اسارت گروهي " باريدن گرفت. آري صداي فرياد فريب خوردگان كه همگي با چشماني تعجب زده مي مردند, شنيده مي شد. آنان باور نداشتند كه گلوله هاي سرخ و گداخته بسيجيان هنوز وجود داشته باشد. مانند برگهاي زرد درختان كه بر روي لجنزار " رقابت سازماني " روئيده باشد بر زمين مي ريختند. بوي اجساد سوخته شده, صداي انفجار تانكها و مهمات آتش گرفته, " فريادهاي مرگ آلود " چيزهايي بود كه با " ديروز كوهستان " يعني صداي خنده هاي بلند, فريادهاي شادي و.. . فرق داشت. غبار مرگ بر طائفه اي نشسته بود كه عزيزترين بنده هاي خداوند را به شهادت رسانده و در اروپا و آمريكا به شنيع ترين كارها مبادرت ورزيده بودند. آنها در حالي مرده بودند كه به گردنهاي آنان پلاكهاي شناسايي ارتش عراق آويزان بود. لحظات يك به يك مي گذشت و حركت " بر روي زمان " هر لحظه به تاخير مي افتاد و در اين ميان كوهستان شاهد پديده اي بنام " راه بي بازگشت " گرديد.
و اكنون در سالروز عمليات مرصاد, مي توان گواهي داد كه اين عمليات اگر چه عمليات حيرت انگيز نيروهاي اسلام براي نابودسازي باقيمانده تفاله هاي باند تروريستي سازمان منافقين بود ولي در واقع اميد دشمنان اسلام را به ياس مبدل كرد. و اين خاطره اي است كه بايد همواره براي نسل هاي آينده مورد تاكيد قرار گيرد كه ملت با تمامي وجودش براي احياي اسلام و احكام اسلام قيام كرد و خدا نيز با فتح و نصرت خود, در هر ميدان, سربازان اسلام را ياري خواهد نمود. انشاالله.
مديريت روابط عمومي و تبليغات بنياد حفظ آثار و ارزشهاي دفاع مقدس
روزنامه جمهوري اسلامي
