شنبه, ۰۶ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۳۹
سروده مجید موسوی برای غواص­های پرنده ­ای که با بال بسته در شهادت غرق شدند...
فکر کن

به شانزده ساله­ ای که

دارد به مادرش فکر می­کند

سرش زیر خاک می­رود

به مادرش فکر می­کند

سینه­ اش زیر خاک می­رود

به مادرش فکر می­کند

پاهایش...

بیل لعنتی نمی­فهمد

عید امسال قرار بود

برایش پوکه سوغات ببرم

پوکه­ ام را آوردند

با سیم بی سیمی که سی سال دست­هایم را

مخابره کرد

و مادرم مدام

دست به گوشی آیفون می­گفت:

یونس

یونس

به گوشم...

سروده ای از مجید موسوی

منبع: چشمه آیینه، گزیده شعر کنگره ایثار / به کوشش داریوش ذوالفقاری، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران، انتشارات مهر تابان 1395.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده