نگاهی به زندگينامه سردار شهيد عبد المجيد ابو طالبي

  بعدازظهر خيس يكي از روزهاي پاييز 1340 ، خانه اي كوچكو محقر در جهرم در عطرافشان اذان و اقامه و اسپند ميلاد كودكي را جشن گرفت كه از دورها آمده بود . گريبانش پر از تغزل و زخم و آيينه بود و از نگاه آفتابي اش غزل غزل مهرباني و ناز فرو مي چكيد . عبدالمجيد نام مباركي بود كه او را به خيل بندگان خاص الهي متّصف ساخت .

دوران كودكي او با نماز و نيايش و ذكر اهل بيت عليهم السلام گره خورد و تحت توجهات پدر و مادري وارسته احكام و معارف ديني را فراگرفت و با شور و نشاطي روحاني پا به حيطة علم و فضل و دانش گذاشت . هنوز دوران راهنمائي را به پايان نرسانده بود كه به علت مشكلات مالي خانواده ، از ادامة تحصيل باز ماند و به كارهاي مختلفي چون مكانيكي و رانندگي اشتغال ورزيد .

 سردار شهيد عبدالمجيد ابوطالبي كه بهاران جواني خود را در خدمت به اسلام و انقلاب سپري كرده بود ، بعد از پيروزي انقلاب نيز عاشقانه به خيل سبزپوشان جان بركف سپاه جهرم پيوست و كلمه مقدس پاسدار ، حلية نام مبارك او گرديد .

وي در ابتدا در مخابرات سپاه جهرم به انجام وظايف محوله پرداخت اما پس از مدتي با گذراندن دوران مختلف آموزش ديده باني ، تطبيق آتش و خمپاره در قسمت ادوات تيپ المهدي (عج) مشغول خدمت گرديد .
     شهيد ابوطالبي مدت چهار ماه نيز در اصفهان توپهاي دوربرد را آموزش ديد و از آن پس بعنوان مسئول يكي از واحدهاي توپخانه بطور مداوم در جبهه حضور يافت . وي بعد از شهادت برادر شقايق پيشه اش ، سلاح فرو افتادة او را در دستهاي پولادين خود فشرده و با قلبي مطمئن و ايماني راسخ سينة پليد دشمنان شوم اسلام و ميهن را آماج گلوله هاي خشم خود ساخت .
 شهيد ابوطالبي در قالب عملياتهاي حضوري شايسته داشت و در جريان مبارزات خستگي ناپذير خود بارها مورد اصابت تير و تركش دشمن بعثي قرارگرفت .
سيزدهم اسفند 1364 يادمان پرواز خونين او و محور عمليات فاو وعده گاه ديدار او با شاهد شهادت است . پيكر مطهر شهيد ابوطالبي در واپسين روزهاي سال 1364 بر دستهاي صدها عاشق دلسوخته تشييع و در گلزار شهداي جهرم در كنار برادر و ديگر همرزمانش به خاك سپرده شد .