بهشتی که رزقش شد
به گزارش نوید شاهد سمنان، نورالله و رعنا در پنجم دی‌ماه ۱۳۴۰ در حسین‌آباد کرد‌ها از توابع شهرستان آرادان نوزاد خود را در آغوش گرفتند؛ نامش را رضا گذاشتند. «شهید رضا اشرفی» در یک خانواده پرجمعیت رشد کرد.
بهشتی که رزقش شد
رضا در هفت سالگی به مدرسه رفت و تحصیلاتش را تا اول راهنمایی ادامه داد. در سال ۱۳۶۰ از طریق ارتش به عنوان سرباز وظیفه به کردستان اعزام شد. به مدت بیست و یک ماه در جبهه‌ها حضور داشت. چند ماهی از خدمتش مانده بود که در بیست و یکم مهرماه ۱۳۶۱ در پیرانشهر در جنگل‌های آلباتان به شهادت رسید.
برادر رضا می‌گوید: «با خودم گفتم: «این شعاره، می‌خوان تبلیغ کنن این حرف رو می‌زنن.» شب وقتی خوابیدم، رضا به خوابم آمد. با هم راه افتادیم به باغ بزرگی رسیدیم. نهری زیبا در وسط درختان سر به فلک کشیده بود. صدای پرندگان هم گوشمان را نوازش می‌کرد. بوی دلنوازی به مشاممان می‌رسید. دستی به نهر زدم و از آن آبی خوردم. آب خنک و گوارایی بود. دیدم که میوه‌های رنگارنگی جلویم قرار گرفت. ساعتی در آنجا بودیم. گفتم: «رضا! اینجا کجاست؟» گفت: «اینجا بهشته. همون که تو می‌گی شعاره. تموم شهدا اینجا هستن.»
پیکرش پس از تشییع در گلزار شهدای امامزاده عبدالله به خاک سپرده شد.
انتهای متن/
