هرگز دست از حبل الله برندارید
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید علی اصغر دوستان دهم دی ماه ۱۳۳۹ در شهرستان بهار دیده به جهان گشود. پدرش خیرالله و مادرش محبوبه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم فروردین ماه ۱۳۶۱ در بانه هنگام درگیری با گروه‌های ضد انقلاب به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
در این وصیت نامه می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ الَّذینَ یُبایِعونَکَ إِنَّما یُبایِعونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوقَ أَیدیهِم ۚ فَمَن نَکَثَ فَإِنَّما یَنکُثُ عَلىٰ نَفسِهِ ۖ وَمَن أَوفىٰ بِما عاهَدَ عَلَیهُ اللَّهَ فَسَیُؤتیهِ أَجرًا عَظیمًا (سوره فتح آیه ۹)
به درستی که کسانی که با تو پیمان می‌بندند جز این نیست که با خدا پیمان می‌بندند. دست خداست بالای دست آنها پس از آن هر که پیمان شکنی کند بر زیان و هلاک خویش به حقیقت اقدام کرده و هر که به پیمانی که با خدا بسته وفا کند بزودی خدا به او پاداش بزرگ عطا خواهد کرد.
((خدایا به نام تو و به یاد تو و به امید تو))
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت آیة الله امام خمینی و درود به رزمندگان اسلام در جبهه‌های حق علیه باطل و سلام بر شهیدان گلگون کفن انقلاب اسلامی ایران این وصیت نامه را با آگاهی کامل می‌نویسم.
من به امر امام امت خمینی کبیر برای درهم کوبیدن دشمنان اسلام به جبهه جنگ و جهاد با کافران بعثی عازم شدم. چون یک وظیفه شرعی بود که باید به آن عمل کرد و به ندای ((هل من ناصرٍ ینصرنی)) امام لبیک گفت.
و، اما چند سخنی با برادران و خواهران دینیم دارم و آن اینکه خداوند تک تک شما را آزمایش خواهد کرد، گاه با سختی و گاه با خوشی، گاه با نقص اموال و گاه با راحتی آرامش، پس در حوادث زمانه هیچ گاه از حبل الله دست برندارید و از خط اسلام راستین که در این زمان در خط امام تجلی کرده است منحرف نشوید که این صراط مستقیم دنیاست؛ و اینک‌ای پدر و مادر عزیز و برادران و خواهران گرامیم.
پدرجان؛ اگر برایت خوب فرزندی نبودم، اگر نتوانستم محبت هایت را جوابگو باشم، اگر در رفتارم با تو سستی کردم مرا ببخش.ای پدر عزیز انتظارم از تو این است که با مرگ من قدم هایت استوارتر شود و برای هدف مقدست که همان پیمودن راه خداست هر چه مصمم‌تر شوی؛ و تو‌ای مادر عزیزم؛ تو برای از دست دادن من زاری مکن که این خود یک نوع ناسپاسی از درگاه حقتعالی است، تو باید شاد باشی از اینکه توانستی امانتی را که خدا به تو سپرده بود به او باز گردانی.
به هر حال مرا می‌بخشید که پسری آنچنان که شایسته است باشم، نبودم.
علی اصغر دوستان ۱۰/۱۲/۶۰
