شهید رمضان نوبخت در رشت توسط عناصر تروریستی ترور شد

در روزهای پر خطر سال ۱۳۶۰ شمسی، هر روز خبر ترور و کشتار ذهن کودکانه ی مرا می آزرد. پدرم مرحوم آیت الله شیخ حسن مظفری نیز در خطر و رشت، تقریبا از روحانی خالی بود. در یک خانه ی مستأجری در منطقه ی پپسی کولا پیش از میدان مصلای کنونی ساکن بودیم.

در یک روز تابستان آن سال، ناگهان سر و صدایی غریب بر پا شد. خبر یک ترور در آن نزدیکی به سرعت پیچید. مردم دوان دوان به سمتی می رفتند. من با آمیزه ای از ترس و هیجان به همان سو دویدم. مردم اجتماعی عظیم گرد پیکری عزیز، شکل داده بودند، از میان آنان خود را به پیکر غرق خون شهید رساندم. آن چه شنیده بودم، درست بود. گلوله ای در دهان او شلیک کرده بودند.

شب در خانه با پدر به صحبت نشستیم. اسمش را برایمان گفت: «رمضان نوبخت» چندی بعد نام و تصویر آن شهید سعید را بر مدرسه ای، همان نزدیکی، نهادند. فرزند رشیدش «کریم» چندی پیش از پدر، به شهادت رسیده بود.