شهيد سياوش شريفی در سال 1342 در اقليد ديده به جهان گشود و در20 فروردین ماه 1366 به شهادت رسید.
مروری بر زندگی نامه شهيد سياوش شريفی / شهادت 20 فروردین

نوید شاهد فارس :
شهيد سياوش شريفی در هجدهم دی ماه 1342 در اقليد  ديده به جهان گشود. با اتمام دوره طفوليت قدم به مدرسه گذاشت . در سال 1360 با اخذ ديپلم فرهنگ و ادب تحصيل خود را با موفقيت به پايان رساند .

وي از همان دوران طفوليت علاقه زيادي به مسائل مذهبي و شعائر ديني داشت و به روحانيت عشق می ورزيد، با اوج گيری انقلاب با پخش اعلاميه، نوار ها و سخنرانی ها در دبيرستان و در بين مردم در برنامه ها و تظاهرات شركت می کرد. با پيروزی انقلاب اسلامی و تشكيل بسيج مستضعفین به فرمان امام راحل به عضویت بسیج درآمد. باآغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و پس از مدتی به عضويت رسمی سپاه پاسداران در آمد .


سیاوش با مسئولیت معاونت گردان کوثر در عملياتهای فتح المبين ، بيت المقدس ، رمضان ، محرم ، والفجر مقدماتی ، والفجر دو ، چهار و هشت، خيبر ، بدر ، كربلای چهار ، پنج و هشت شرکت کرد.

وی در وصیت نامه اش می نویسد:
هم اكنون كه مشغول نوشتن وصيتنامه هستم فانوسي كم نور در تاريكي سنگر مشاهده مي كنم صوت مناجات ياران حسين عليه السلام  از گوشه و كنار سنگر ها و خيمه ها بلند است و آماده هستند براي فجري ديگر كه در انتظارش بودند از طرف ديگر صداي غرش توپها ،تانكها ، مسلسل و خمپاره ها خاموش نمي شود . بوي باروت با خون سرخ شهيدان در آميخته و با سروري دلنواز در دل شب می خروشند و اين ندا را سر مي دهد.  اي دست غيب بشتاب كه در انتظار است السلام عليك يا ابا عبدالله سلام و درود به آقا امام حسين عليه السلام  آن بزرگ پاسدار جهاد در شهادت حسين جان عاشقانت را در راه تو مي طلبد كه آنها را پذيرا باش كه عزيزانت به نداي هل ناصر من ينصرني تو پاسخ دادم و راهي كه بلد نيستم لبيك گويان خميني به پيش كه حسين در انتظار شماست.

از كدامين گوشه اين جبهه ما بنويسم كه همه اش الهي است و اي كاش به خود آمده بودم و قدردان اين همه لطف الهي بودم. به حقيقت جبهه يك ميدان معنوي است آقا امام حسين عليه السلام  چنان در دل اين عزيزان جاي گرفته كه شب را تا صبح راز و نياز مي كنند و به گفته امام لبيك گو مي شوند و به اين زندگي واقعي ادامه مي دهند از دنيا زرق و برق گريخته اند در ميدان نبرد كه مكان آزمايشهاي الهي است رو  آورده اند

شهيد سياوش شريفی با رشادتهای زياد در ميادين جنگ عاشقانه و خالصانه از آرمانهاي مقدس جمهوري اسلامي دفاع كرده و با وجود اينكه جز فرماندهان رشيد ميدانهاي ايثار و شهادت بود هميشه در جمع بسيجيان مانند يكي از آنها رفتار مي كرد و بسيار مورد علاقه و توجه آنان بود و بالاخره نيز بعد از سالها مجاهدت ، دفاع و جهاد نيز موفق و سربلند بيرون آمده و در عمليات كربلاي هشت در منطقه شلمچه در بیستم فروردین ماه 1366 به آرزوي ديرينه خود نائل گشت و به فيض عظماي شهادت رسيد.

انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی، مرکز اسناد ایثارگران فارس

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده