زندگینامه بسیجی شهید حسین سگوند
شهید حسین سگوند پنجم فروردین ماه سال 1343 در روستاي قلعه اجل بیگ شهرستان تویسرکان از توابع استان همدان و در خانواده ای مذهبی و ساده زیست به دنیا آمد. پدرش رجبعلي، کشاورز بود و با کار بر روی زمین کشاورزی و باغداری مخارج زندگی را تامین می کرد. از همان کودکی شیفته اهل بیت بود و در مراسم های مذهبی و هیات های حسینی حضور فعال داشت و سعی می کرد در مکتب اهل بیت درس آزادی و آزادگی بیاموزد.
سال 1350 وارد دبستان شد و تا پایان دوره راهنمایي درس خواند. در سال های انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان هم سن و سال خود در راه پیروزی انقلاب گام برداشت. بعد از انقلاب به گروه های خدمت رسانی به محرومان پیوست و سعی کرد در یاری محرومان و مستضعفان جامعه پیش قدم باشد تا گره ای از کار نیازمندان جامعه باز کند.
بسیار سختکوش و پر تلاش بود و به هیچ وجه بیکاری و سستی را نمی پسندید. الگوی اخلاقی و رفتاری دوستان و همکلاسی های خود بود و در بین اعضای خانواده نیز به خوش اخلاقی و افتاده حالی معروف بود. با آغاز جنگ تحمیلی به نیروی تازه تاسیس بسیج مستضعفین پیوست و داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد تا از اسلام، انقلاب و وطن خود دفاع کند.
پس از سال ها مجاهدت در راه خدا سرانجام در سیزدهم اسفند ماه سال 1362 بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: پدر و مادرم همانطور که می دانید که بر هر مسلمان واجب است وصیت کند و من همان طور که اطلاع دارید نماز و روزه غذا دارم و خودتان می دانند چقدر دارم. اگر توانستید و راضی بودید خودتان برایم به جا بیاورید و اگر نتوانستید برایم به خرید. این طلبست که من دارم و باید به خدا بدهم و اما طلبی که دارم آن هم از خداست که سلامتی و طول عمر برای امام عزیزمان و سلامتی و صبر و پایداری و ایمان قوی برای شما و تمام ملت ایران و مسلمین جهان و شفاعت معلولین و مجروحین و آزادی ایران و باز شدن راه کربلا و ظهور هر چه زودتر امام زمان (عج) و پیروزی هر چه زودتر اسلام بر کفر جهانی و طلب آمرزش گناهانم.
