«محمدحسین» خیلی با روضه مانوس بود

وی ادامه داد: من زودتر از محمدحسین به هیات رسیده بودم و موقع سینه‌زنی، شهید عزیز خودش را به هیات رساند. همینکه همدیگر را ملاقات کردیم، از من پرسید روضه تمام شده است که گفتم بله دیر رسیدی. در همین لحظه با ناراحتی به من گفت: «می خواستم به روضه برسم که نشد...».

سوهانی با بیان اینکه محمدحسین خیلی با روضه مانوس بود، افزود: همیشه سعی می‌کرد از سخنرانی‌ها و روضه‌ها نهایت استفاده را ببرد. همین روضه‌ها از این شهید عزیز فردی با اخلاق و با ادب ساخت.

دوست هیاتی شهید حدادیان تصریح کرد: اگر چه محمدحسین قبل از خادمی امام‌زاده علی‌اکبر (ع) چیذر، همین منش در وجودش بوده است، ولی انگار مدال خادمی‌اش برای هیات و شهدای این آستان، اخلاق خوبش را دوچندان کرده بود.

وی با بیان اینکه شهید عزیز فردی مهربان، شوخ طبع و اهل معاشرت بود، عنوان داشت: بخاطر همین خصلت‌های خوبش دوستان زیادی داشت و می‌توانم به جرات بگویم که شهادت وی باعث تحول درونی در یکسری از افراد شد.