نگاهي به زندگينامه شهيد احمد صمدي تودار
نويد شاهد كردستان:شهيد احمد صمدي تودار
شهيد صمدي در دوازدهم ارديبهشت ماه سال 1319،
در يكي از روستاهاي شهرستان سنندج، به نام «تودار صمدي» به دنيا
آمد. زندگي خانواده‌اش با فقر و محروميت عجين بود و همين امر سبب شد تا او از
تحصيل باز بماند. از همان اوان كودكي، آستينش را براي كار و تقلا بالا زد و با عرق
جبين، چرخ زندگي را گرداند. بعد از ازدواج، زادگاهش را به قصد روستاي «گلچيدر» از
توابع مريوان ترك نمود و در آنجا به كار كشاورزي روي آورد. مدتي در آنجا اقامت
داشت، اما بر اثر تنگناهاي مالي و گذران سخت زندگي، از گلچيدر به مريوان رفت و در
آن شهر، به كسب آزاد پرداخت.
كارش را تا سال 1357 ادامه داد و با وجود مشكلات فراواني كه در زندگي داشت، تا پايان مقطع ابتدايي نيز تحصيل كرد.
احمد در سال 1358، به صورت روزمزد و با شغل آشپزي، در دانشسراي مريوان مشغول كار شد و دورة جديدي از فعاليت اجتماعي‌اش را آغاز كرد. هنوز مدت زيادي از كارش نگذشته بود كه با شروع جنگ تحميلي، زندگي‌اش مانند زندگي مردم مرزنشين مريوان، دچار تلاطم شد و او همراه خانواده، تن به غربتي ديگر داد. تعرضات هوايي دشمن بعثي عليه مردم بي‌دفاع مريوان و گلوله‌بارانهاي پي در پي اين شهر، سبب شد تا دانشسراي آنجا را به كامياران منتقل كنند و او نيز خدمتش را در اين مركز ادامه داد. بعد از سه ماه اين مركز با نام تربيت معلم شهيد مدرس به سنندج انتقال يافت و شهيد صمدي نيز به اين شهر رفت و در مركز جديد به عنوان خدمتگزار مشغول خدمت شد. او پس از چند سال خدمت، در نوزدهم اسفند ماه 1363، به استخدام رسمي آموزش و پرورش درآمد و سرانجام در بيست و هشتم دي ماه سال 1365، بر اثر بمباران هوايي سنندج توسط هواپيماهاي دشمن بعثي، به شهادت رسيد.
