برگی از وصیت نامه «شهید»/ به مناسبت سالروز «شهادت»
شهید «محمد علی بهرامی زاده» در وصیت‌نامه‌اش نوشته است:«بنده ضعیف حقیر و معصیت کار به درگاه تو روی آورد و با تو سخن می‌گوئید، بنده‌ای با تو سخن می‌گوئید که سرمشار است چرا که یک عمر در غفلت، اشتباه و غرق در نفس اماره بوده ولی اینک به درگاه تو روی آورده و طلب بخشش و مغفرت می‌کند.»
شهید«محمد علی بهرامی زاده»

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران: شهید محمدعلی بهرامی زاده، یادگار «علی (فوت ۱۳۵۴)» و «سکینه» سوم فروردین ۱۳۴۷ در شهرستان میانه دیده به جهان گشود. او تا چهارم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. کارگری می‌کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و دوم دی ۱۳۶۵ با سمت آر پی جی زن در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپرده شد.

فرازی از وصیت‌نامه پُر بار شهید «محمدعلی بهرامی‌زاده» را در ادامه مرور می‌کنیم:

«بسمه تعالی»

با سلام ودرود بر منجی عالم بشریت صاحب العصر و الزمان (عج) و نائب بر حقش امام امت این مرد بزرگ که اینچنین ظالمین و ستمگران را به لرزه در آورد و در دل مظلومین نور امید ایجاد کرده است و با سلام و درود بر ارواح طیبه شهدا از هابیل تا کربلائی حسینی تا کربلای خمینی و با سلام بر امت قهرمان و شهید پرور ایران که در راه تحقق و به ثمر رسیدن احکام و دستورات الهی از جان ومال خود گذشتند .

بار الها: بنده ضعیف حقیر و معصیت کار به درگاه تو روی آورد و با تو سخن می‌گوئید، بنده‌ای با تو سخن می‌گوئید که سرمشار است چرا که یک عمر در غفلت، اشتباه و غرق در نفس اماره بوده ولی اینک به درگاه تو روی آورده و طلب بخشش و مغفرت می‌کند .

ای که هیچ خدایی جز تو نیست در این شب مرا از آن کسانی قرار ده که نظر لطف به سویش کردی و به حالش ترحم نمودی و دعایش را شنیدی و در نتیجه پاسخش را دادی. پروردگارا از تو می خواهم ضمن بخشش گناهانم مرا به راه راست هدایت کنی و از بندگان نیک و صالحت قرار دهی .

»ااَللّهُمَّ اجْعَلْنی مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ، وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَیْراتِ حَظُّهُ. خدایا! مرا از کسانی قرار ده که خوشبخت شده‌اند. «

پروردگارا توفیق جهاد در راه خودت به منظور گسترش و پیدا کردن احکام و دستورات خود وسیره وسنت پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) را به من عطا فرما و در این راه شهادت را نصیب بگردان شهادتی که سعادت انسان در ان است شهادتی که انسان را به خالقش نزدیک می گرداند .

رسول خدا(ص): بالاتر از هر خوبی خوبی به دیگری است و تا وقتی‌که شخص در راه خدا کشته شود پس وقتی در راه خدا شهید شد هیچ خوبی بهتر از آن نیست. آری شکی نیست که دیر یا زود همه رفتنی هستیم پس چرا در این رفتن راه خدا و به سوی خدا نباشد و چرا کمال سعادت انسانی را به همراه نداشته باشد .

ای پروردگار من هر چند حتی یک اتم خاک زیر پای حسینیت نیستم اما می‌خواهم چون حسین(ع) با لبان تشنه و با افتخار تمام در راه خودت کشته شوم .

پروردگارا دوست دارم راهی را بروم که آن آقای مظلوم رفت آقایی که داستان زندگیش دل شیعیان را خون می کند آقایی که 25 سال در بین مردم، ظالم و دنیاپرست خون دل خورد و دردش را به چاه می‌گفت: آقایی که همسرش آن بانوی بزرگ و گرامی عالم خلقت را پهلویش را شکستند و محسنش را سقط کردند .

خداندا؛ محبت اهل بیت(ع) را در دلم افزون گردان و عنایتی کن تا آخر عمر برای مولای متقیان علی بن ابی طالب و همسرش حضرت فاطمه زهرا(س) و فرزندش حسین(ع) بسوزم و هنگام جان دادن این بزرگواران بر بالای سرم حاضر شده و سرم را بر دامن بگیرند و در آن دنیا توفیق حضور بر سر سفره آنان عطایم فرما .

معبودا؛ با وجود اینکه کمترین گامی در راه تو بر داشته‌ام و دستورات تو را اندک به جا آورده‌ام ولی انتظار اجابت حاجتم را دارم «غیاث المستغیثین» آخر خودت فرموده‌ای «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» آخر تو ربی و من بنده تو عظیمی و من حقیر تو دانائی و من نادان و ...

ای خدا اگر من لایق رحمتت نیستم تو لایقی که بر من از فضل و کرم بی‌پایانت جود و بخشش کنی. ای خدا اگر مرا به جرمم مواخذه کنی تو را به عفوت مواخذه می کنم و اگر مرا به گناهم باز خواست کنی تو را به مغفرتت باز خواست می‌کنم و اگر مرا به آتش دوزخ بری اهل آتش را آگاه خواهم کرد که من تو را دوست می‌داشتم. خدایا؛ آخر من جز تو کسی را ندارم که دستم را بگیرد. «الهی و ربی من لی غیرک»

در پایان چند پیام حضور ملت شهید پرور و خانواده عزیزم دارم :

اول اینکه سعی در بالا بردن رفتار و اخلاق اسلامی داشته باشید و بیشتر به مسائل اسلامی توجه کنند و از هر گونه اختلاف و اعمال نا به هنجار خودداری کنند. دوم اینکه به مسئله جنگ بیش از بیش توجه کنند و آن را مهم و مسئله ساز بشمارند چرا که مسئله جنگ مسئله اسلام و مسلمین است .

و بعد به مادر، پدر مرحومم از اینکه در راه تربیت من زحمات فراوانی کشیدند نهایت تشکر را دارم و انشاالله که خداوند جزای خیر به شما بدهد و برسر سفره ابا عبد الله حاضر گرداند. مادر عزیز از اینکه شما را تنها گذاشته و به دل خسته و داغدارتان داغ تازه‌ای زدم مرا ببخشید و شیرت را حلالم کن اما چه کنم که وظیفه اینچنین حکم می‌کند .

و اما سخنی با برادران وخواهر عزیزم دارم :

و آن اینکه مبادا دل مادر عزیز و داغدارمان را برنجانید. مبادا کمترین بی‌احترامی به مادر شود. از شما می‌خواهم مادرمان را همچون گل با تمام سعی. کوشش نگهداری کنید و مواظب باشید بیش از این نرنجد چرا که او در راه بزرگ کردن ما با کمترین امکانات سختی‌ها و مشقت‌های فراوانی شده. از خداوند می‌خواهم همه ما را از بندگان صالحش قرار دهد و توفیق گام برداشتن در راهش را عنایت فرماید .

والسلام علیکم، رحمه الله و برکاته/ از همه دوستان و آشنایان التماس دعا دارم.

الحقیر محمدعلی بهرامی زاده

مناجات وصیت نامه؛ شهید«محمد علی بهرامی زاده» در وصف سیدالشهداء...+دستخط شهید

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده