«شهید علیرضا مهاجر سبزواری »؛ مبادا غفلت کنید و وحدت را که سرانجام آن به پیروزی رسیده ایم را از یاد ببرید+دستخط شهید
چهارشنبه, ۱۷ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۴۳
امام را تنها نگذارید و قلب او را ناراحت نکنید که در آن صورت خداوند شما را نخواهد بخشید. پس شما مبادا غفلت کنید و وحدت و برادری را که در پناه آن به پیروزی رسیدیم از یاد ببرید و تا جان در بدن دارید از این نهضت اسلامی دفاع کنید خداوند ب شما اجر عظیم عنایت فرماید....
نوید شاهد گلستان؛ شهید علیرضا مهاجر سبزواری / بيستم فروردين 1343 ، در شهرستان گرگان به دنيا آمد. پدرش جعفر و مادرش ربابه نام داشت. دانش آموز سوم متوسطه در رشته تجربي بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هجدهم آبان 1361 ، با سمت آر پي جي زن در موسيان توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت گلوله به سر، شهيد شد. پيكر او را در گلزار شهداي امامزاده عبدالله زادگاهش به خاك سپردند.
فرازی بر وصیت نامه علیرضا مهاجر سبزواری
در میان گردونه های پر پیچ و خم آزمایشات زندگی چه زیبا و پند آمیز صحنه هایی را میبینیم، صحنه هایی که همگی حکایت از ارزشها ملاک ها و ضابطه هایی میکنند که جز در ارتباط با الله نمیتوان آنها را توجیه نمود.
با عرض سلام کوتاه با ملت شهید پرور غیور ایران هرچند که من حقیر لیاقت سفارش برای این امت همیشه بیدار را ندارم ولی از مردم میخواهم که هوشیاری و بیداری خود را حفظ کنند و همیشه در صحنه بودن خود را نشان دهند و با کارهای خیر و نیکوی خود که این نهضت را تا به اینجا رسانیده اند.
امام را تنها نگذارید و قلب او را ناراحت نکنید که در آن صورت خداوند شما را نخواهد بخشید. پس شما مبادا غفلت کنید و وحدت و برادری را که در پناه آن به پیروزی رسیدیم از یاد ببرید و تا جان در بدن دارید از این نهضت اسلامی دفاع کنید خداوند ب شما اجر عظیم عنایت فرماید.
و من به عنوان یکی از برادران آن روستا از تمام برادران بسیجی و انجمن اسلامی می خواهم که آنچنان وحدت و انسجام خود را حفظ کنند و در نماز جمعه و تشییع جنازه ما شرکت کنند و فعالانه بسیج و انجمن را به پیش ببرند و نگذارند یک لحظه غفلت در آن شود
و چند کلمه ای هم با پدر و مادرم میخواهم صحبت کنم. پدر و مادر عزیزم شما هم در بوته آزمایش الهی هستید حالا نوبت رسیده است که چگونه امانت خدا را باز می گردانید.
آیا از پس دادن فرزندتان به هستی مطلق کراهت به خرج میدهید یا همچون یک امانتدار پاک به عهد خود وفا می کنید. پدر مادر عزیزم برای من ناراحت نباشید که جای من پیش خدا خیلی بهتر از این عالم است. من با ایمان به خدا و کلام حق او و اتمام حجتی که به من شده با یقین در این راه به جهاد فی سبیل الله آمدم این راه را آزادانه انتخاب نموده ام.
مادر جان میدانم اگر من کشته شوم برای تو دردناک است ولی چه می شود کرد دین خدا در خطر است و در ضمن هم که مال خدا هستیم پس مرا حلال کن تا چون پرنده ای آزاد در آسمان آرزوهایم پرواز کنم.
از تو ای پدر میخواهم که وقتی خبر شهادت مرا شنیدی دو رکعت نماز شکر به درگاه خداوند سبحان بجای آوری. از مادر عزیز و مهربانم می خواهم که همچون زینب استوار باشی و خواهرم را نصیحت کنی که رضای خدا در آن است و مبادا خود در سوگ من گریه کنی و از شما میخواهم که بر سر قبر من گریه نکنید و از برادر عزیزم میخواهم که پیام خونم را با کمک دوستان به امت شهید پرور برسانند و از او میخواهم که در راه خود استوار و پرتوان باشد و از یاد خداوند دور نشود.
اگر کشته شوم مرا غسل ندهید چون ننگ است برای کسی که معلمش حسین (ع) را غسل نداده اند خودش را غسل بدهند پس کفن بپوشانید چون حسین(ع) را در میان نیزه و خنجر بیرون آوردند و به خاک سپردند بر مزارم گریه نکنید و اگر خواستید هم گریه کنید برای حسین (ع) گریه کنید.
و اینک با مردم بگویم که ای یاران...شما را به خداوند سوگند که نکند امام خمینی را تنها رها کنید که به سقوط کشانیده خواهید شد و اگر رفتید تا ابد زیر دست کفار خواهید بود.
و اگر شهادت نصیب من شده بود من را در امامزاده عبدالله یعنی مزار شهدا در کنار شهید ابراهیم طبرسا دفن کنید.
(خداوندا مرا ببخش که چه بسیار سخنان گزاف و بیهوده و لغو گفته ام)
( خداوندا مرا بیامرز که هرگاه سخن میگفتم و گوینده بودم شنونده را جاهل و خود را عالم می پنداشتم)
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته/خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات استان گلستان
فرازی بر وصیت نامه علیرضا مهاجر سبزواری
«بسم رب الشهدا و الصدیقین»
در میان گردونه های پر پیچ و خم آزمایشات زندگی چه زیبا و پند آمیز صحنه هایی را میبینیم، صحنه هایی که همگی حکایت از ارزشها ملاک ها و ضابطه هایی میکنند که جز در ارتباط با الله نمیتوان آنها را توجیه نمود.
با عرض سلام کوتاه با ملت شهید پرور غیور ایران هرچند که من حقیر لیاقت سفارش برای این امت همیشه بیدار را ندارم ولی از مردم میخواهم که هوشیاری و بیداری خود را حفظ کنند و همیشه در صحنه بودن خود را نشان دهند و با کارهای خیر و نیکوی خود که این نهضت را تا به اینجا رسانیده اند.
امام را تنها نگذارید و قلب او را ناراحت نکنید که در آن صورت خداوند شما را نخواهد بخشید. پس شما مبادا غفلت کنید و وحدت و برادری را که در پناه آن به پیروزی رسیدیم از یاد ببرید و تا جان در بدن دارید از این نهضت اسلامی دفاع کنید خداوند ب شما اجر عظیم عنایت فرماید.
و من به عنوان یکی از برادران آن روستا از تمام برادران بسیجی و انجمن اسلامی می خواهم که آنچنان وحدت و انسجام خود را حفظ کنند و در نماز جمعه و تشییع جنازه ما شرکت کنند و فعالانه بسیج و انجمن را به پیش ببرند و نگذارند یک لحظه غفلت در آن شود
و چند کلمه ای هم با پدر و مادرم میخواهم صحبت کنم. پدر و مادر عزیزم شما هم در بوته آزمایش الهی هستید حالا نوبت رسیده است که چگونه امانت خدا را باز می گردانید.
آیا از پس دادن فرزندتان به هستی مطلق کراهت به خرج میدهید یا همچون یک امانتدار پاک به عهد خود وفا می کنید. پدر مادر عزیزم برای من ناراحت نباشید که جای من پیش خدا خیلی بهتر از این عالم است. من با ایمان به خدا و کلام حق او و اتمام حجتی که به من شده با یقین در این راه به جهاد فی سبیل الله آمدم این راه را آزادانه انتخاب نموده ام.
مادر جان میدانم اگر من کشته شوم برای تو دردناک است ولی چه می شود کرد دین خدا در خطر است و در ضمن هم که مال خدا هستیم پس مرا حلال کن تا چون پرنده ای آزاد در آسمان آرزوهایم پرواز کنم.
از تو ای پدر میخواهم که وقتی خبر شهادت مرا شنیدی دو رکعت نماز شکر به درگاه خداوند سبحان بجای آوری. از مادر عزیز و مهربانم می خواهم که همچون زینب استوار باشی و خواهرم را نصیحت کنی که رضای خدا در آن است و مبادا خود در سوگ من گریه کنی و از شما میخواهم که بر سر قبر من گریه نکنید و از برادر عزیزم میخواهم که پیام خونم را با کمک دوستان به امت شهید پرور برسانند و از او میخواهم که در راه خود استوار و پرتوان باشد و از یاد خداوند دور نشود.
اگر کشته شوم مرا غسل ندهید چون ننگ است برای کسی که معلمش حسین (ع) را غسل نداده اند خودش را غسل بدهند پس کفن بپوشانید چون حسین(ع) را در میان نیزه و خنجر بیرون آوردند و به خاک سپردند بر مزارم گریه نکنید و اگر خواستید هم گریه کنید برای حسین (ع) گریه کنید.
و اینک با مردم بگویم که ای یاران...شما را به خداوند سوگند که نکند امام خمینی را تنها رها کنید که به سقوط کشانیده خواهید شد و اگر رفتید تا ابد زیر دست کفار خواهید بود.
و اگر شهادت نصیب من شده بود من را در امامزاده عبدالله یعنی مزار شهدا در کنار شهید ابراهیم طبرسا دفن کنید.
(خداوندا مرا ببخش که چه بسیار سخنان گزاف و بیهوده و لغو گفته ام)
( خداوندا مرا بیامرز که هرگاه سخن میگفتم و گوینده بودم شنونده را جاهل و خود را عالم می پنداشتم)
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته/خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات استان گلستان
نظر شما
