به مناسبت شهدای هفتم تیر
يکشنبه, ۰۴ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۴:۰۴
شهید حجت الاسلام سید محمد کاظم دانش فرزند محمود در سال 1318 در دزفول چشم به جهان گشود. او در تاریخ هفتم تیر سال 60 در اثر انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی تهران توسط منافقین به شهادت رسیدند.

عالم مجاهد و روحانی مبارز حجت الاسلام سید محمد کاظم دانش نویسنده و محقق عالی مقام حوزه علمیه قم در شهر ستان دزفول در خانواده ای روحانی چشم به جهان گشود و دوران کودکی و مراحل اولیه علم آموزی را نزد اساتید بزرگ و مراجع عظام این شهرستان سپری نمود.

در سال 1338 به منظور کسب علم بیشتر به شهرستان قم مهاجرت نمود و افتخار شاگردی رهبر کبیر انقلاب حضرت آیت الله العظمی امام خمینی نائل شد و مدتها از مجالس درس آن حضرت کسب فیض نمود. در جریان قیام مردم به پشتیبانی حضرت امام شرکت فعال داشت و در آن زمان در زمره طلاب جوان و از یاران با وفای امام محسوب می شد. پس از تبعید حضرت امام به عراق از مجالس درس سایر مراجع تقلید و آیات عظام حوزه علمیه از جمله مرحوم آیت الله محقق، آیت الله منتظری و آیت الله مشکینی استفاده نمود و افتخار شاگردی این بزرگان را داشته است. ایشان از جمله افراد باهوش و با استعداد و از شاگردان ممتاز حوزه به حساب می آمد و عضویت هیئت تحریریه مجله مکتب اسلام را عهده دار بوده است و نهایت همکاری و کوشش را با این مجله اسلامی از خود نشان می داد با نگاشتن مقالات شیوا و کوبنده و انقلابی خود تحت عنوان سیمای فداکاران چهره های انقلابی و پیشرو مکتب تعالی بخش اسلام را به جوانان معرفی نمود و با این کار آتش عشق و علاقه جوانان مملکت را نسبت به محبت ورزیدن به خاندان عصمت و طهارت و تعالیم عالیه اسلامی افروخته می ساخت و از نوشته هایش می توان به موضع فکریش پی برد.

در سال 1350 عده ای از مردم شوش از ایشان درخواست نمودند که در شهر شوش اقامت گزیند و مردم منطقه را ارشاد و راهنمائی نماید. هنگام مراجعت از قم به اهواز مردم شوش با مینی بوس به استقبال ایشان شتافتند و ایشان را به شوش آوردند و مدت هشت سال در شهر شوش در راه پیشبرد اهداف عالیه و مقدس دین مبین اسلام با نهایت جدیت و کوشش و در سخت ترین شرایط زندگی و علی رغم وجود عدم امکانات کافی در نهایت قناعت و بزرگواری به تبلیغ و ارشاد مردم مشغول شد و بدون کوچکترین چشم داشت و توقعی فعالیتهای چشم گیری در سطح منطقه انجام داده است.

قبل از پیروزی انقلاب رهبری جوانان را به عهده داشت و بعد از انقلاب از مدافعین راستین انقلاب بود.از اخلاق حسنه و پیامبر گونه اش هر چه گفته شود کم است. در برخورد با  اطفال و نوجوانان شیوه و روش پیامبر اکرم (ص) در اذهان تداعی می نمود.

در برخورد با مسائل و مشکلات و مصائب نهایت صبرو استقامت را از خود نشان می داد و ایوب وار چون سر آهنین در مقابل آنها ایستادگی می کرد. قلب مهربان و رئوف او ، چهره خندان و بشاش و با طراوتش بینندگان را مجذوب می نمود. خطبه با محتوایش در نماز جمعه که از اعماق قلبش سرچشمه می گرفت در قلوب مومنین و دوستدارانش جای می گرفت. در هنگام خشم برافروخته می شد ولی در یک آن خشم خود را فرو می نشاند.

بدون ترس و واهمه در دوران ستمشاهی به منبر می رفت و حقایق را برای مردم روشن می نمود و از شهامت ویژه ای برخوردار بود. صداقت و پاکی و صراحت لهجه و کلام او بر خاص و عام آشکار بود. تواضع و فروتنی او زبانزد مردم بود. چهره پاک و ملکوتی و نورانی او برای همیشه در قلوب مومنین و یارانش و مردم شوش زنده است. زحمات و خدمات شایان توجه او هرگز فراموش نخواهد شد.

منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده