وصیتنامه شهید محمد رضا معبودى
يکشنبه, ۰۷ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۰:۴۸
آنقدر التماس كردم گريه كردم بندگى كردم تا خدا مرگم را شهادت قرار بدهد. از آن روزى كه خودم را شناختم گناهان فراوانى كردم به همين خاطر از موقعى كه مى خواهند صورتم را رو به قبله باز كنند مى ترسم نكند خدا از بودن روى صورتم رو به خانه كعبه ناراحت بشود يا فشار قبر داشته باشم اما شنيدم حسين (ع ) در خانه خدا آبروى خاصى دارد به همين خاطر در خانه حسين را زدم .

بسم الله الرحمن الرحيم

قسم به خدايى كه اين جهان را آفريد. قسم به خدايى كه مرا از خاك آفريد تا اوج عظيمى بالا برد ولى دوباره به خاك برگرداند.

من شهادت را آگاهانه انتخاب نمودم. محراب خونين على (ع ) را ديدم، كربلاى خونين را ديدم، ولى عاشق شدم، عاشق درسى كه حسين مى داد. درسى كه بايد چون شمع سوخت اما اين سوختن درد آور نبود. زيرا پاداشش همراه با سوختن بود.

آنقدر التماس كردم گريه كردم بندگى كردم تا خدا مرگم را شهادت قرار بدهد. از آن روزى كه خودم را شناختم گناهان فراوانى كردم به همين خاطر از موقعى كه مى خواهند صورتم را رو به قبله باز كنند مى ترسم نكند خدا از بودن روى صورتم رو به خانه كعبه ناراحت بشود يا فشار قبر داشته باشم اما شنيدم حسين (ع ) در خانه خدا آبروى خاصى دارد به همين خاطر در خانه حسين را زدم .

و ديگر دلم ترسى ندارد زيرا راه صد ساله را يك لحظه پيمودم آن هم شهادت. مادرم ناراحت نباش اگر مرگم شهادت باشد شفاعتت مى كنم. يادت نرود كه من و امثال من هزاران درد را تحمل مى كنند اما راضى به شنيدن اين كه امام ناراحت است نيستند.

والسلام

17/10/64




من عاشق شدم، عاشق درسى كه اباعبدالله به من داد
من عاشق شدم، عاشق درسى كه اباعبدالله به من داد
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده