شهيد جواد جعفري دستجردي؛ معلمی که حقوق نمی گرفت

شهيد جواد جعفري دستجردي در سال 1339 درشهر مقدس قم به دنيا آمد. مقاطع مختلف تحصيلي را به ترتيب در دبستان مسعود، مدرسه راهنمائي(6 بهمن) و دبيرستان امام صادق(ع) (حكيم نظامي) پشت سرگذاشت. پس از اخذ ديپلم در كنكور سراسري دانشگاه ها شركت كرد و در سه رشته قبول شد. شهيد رشته شيمي دانشگاه صنعتي را برگزيد و وارد دانشگاه شد. دو سال بعد به دليل تعطيلي دانشگاه ها به عنوان دبير راهنمائي به روستاي پاچيان از توابع بخش جعفرآباد قم رفت يكسال بعد به قم بازگشت و عازم جبهه شد. سرانجام روز پانزدهم ارديبهشت سال1361 و به هنگام عمليات بيت المقدس در شهر شهيدان خرمشهر هدف اصابت تركش خمپاره قرارگرفت و به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

شهيد پيش از انقلاب زماني كه دانشجو بود به دليل پخش اعلاميه امام(ره) دستگير شد و سه روز در زندان بود.

در آستانه انقلاب اسلامي در راهپيمايي هاي مردمي حضوري فعال داشت.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي در مسجد محل جلسه تشكيل مي داد و پيرامون مسائل اسلامي با مردم به بحث وگفتگو مي پرداخت و مثل يك روحاني درس خوانده به سئوالات آنها پاسخ مي داد.

هيچ وقت لباس نو نمي پوشيد و با اينكه درآمدش را داشت بسيار صرفه جو بود در عين حال لباسهايش بسيار تميز بود.

نماز جمعه اش ترك نمي شد، به دعاي كميل و توسل علاقه عجيبي داشت. هيچ وقت قرآن را از خود دور نمي كرد. بعد از هر نماز قرآن و دعاي مخصوص آن را مي خواند موقعي كه به نماز مي رفت پولهايش را از جيب در مي آورد و مي گفت: مي خواهم براي عبادت خدا بروم نبايد پول در جيبم باشد.

در مدت معلمي حقوق نگرفت. زماني كه مادرش از او پرسيد حقوق مي گيري يا نه؟ گفت اگر حقوق بگيرم به حساب شهيد رجائي مي ريزم. هميشه طوري به افراد نيازمند كمك مي كرد كه كسي متوجه نشود. اگر بر سر سفره دو نوع غذا بود به شدت ناراحت مي شد و بسیار قناعت کار بود.

منبع: اسناد و مدارک موجود در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم