جزر و مد اروند را فقط با تجربه بچه های گردان غواصی می شد فهمید

به گفته شهید بزرگوار علی آقا شمسی پور، باید برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا یک یا علی گفت.

بچه‌ها اروند کنار روبروی شهر فاو در حال آموزش "عبور شبانه" از اروندرود بودند. هوا خیلی سرد بود. شب ها واقعا کار غواصی خیلی سخت بود و به بچه‌ها فشار مضاعف می آمد ولی کاری نمی شد کرد. باید کار رو با جدیت پیگیری می کردیم و مانور مشترکی تدارک دیده شد تا گردان های عمل کننده با هم از اروندرود عبور کنند.

در جلسه توجیهی در مقر فرماندهی در اروند کنار روستای خسروآباد مقرر شد که گردان غواصی و گروهان های غواصی گردان های 155 و153 حدود 2 کیلومتر بالاتر به آب بزنند و با توجه به در حال جزر بودن آب خودشان خود به خود با کمی تلاش غواص ها به خط فاو یورش می بریم. ساعت مانور ساعت 9 بود. همه بچه‌ها رو باید با تویوتا به محل رهایی منتقل می کردیم.

ساعت موعود رسید و ما آماده حرکت شدیم. با توجه به تجربه دوستان از وضعیت جزر و مد آب، تکه چوبی داخل آب نهر کنار مقر خودمان انداختیم.

با کمال تعجب دیدیم آب در حال جزر نیست و حتی کمی هم در حال مد است بنابراین ما از همان مقر خودمان که روبروی فاو بود به آب زدیم ولی گردان های دیگه 2 کیلومتر بالاتر رفته بودند.

وقتی ما توی خط فاو مستقر شدیم شاید حدود 2 ساعت معطل شدیم تا گردان ها خسته و کوفته از 2 کیلومتر ساحل کشی به ما رسیدند. اونجا بود که باز هم فهمیدیم در خصوص جزر و مد تجربه بهتر از جداول بین المللی است.

روی همین موضوع علی آقا چیت ساز شاید یک ماه بچه‌ها رو کنار نهرها گذاشته بود و از طریق تجربی و مشاهده عینی جزر و مد رو ثبت می کردند.

فکر کنم از فرداش بچه ها رو به خرمشهر منتقل کردیم. یاد شهدا خصوصاً شهدای کربلای4 بخیر.

هدیه به همه شهدا صلوات

کریم مطهری