یاس حنفیه (1) طلبه ی شهید سید مجتبی حسینی

سید مجتبی از پشتکار بالایی برخوردار بود و با جدیت تمام به تحصیل می پرداخت به طوری که با کسب موفقیت های چشمگیر در دروس حوزوی بارها مورد تشویق اساتید قرار گرفت.شهید حسینی در تهذیب نفس و فراگیری علوم دینی بسیار کوشا و پر تلاش بود .ایشان جوانی پرشور ، با ذوق و بسیار باهوش بودند. وی مسیر و خط امام را آگاهانه پذیرفته و برای حفظ این مسیر از هیچ گونه جانفشانی دریغ نمی ورزید .

شهید فردی متعهد، متفکر و درد آشنا بود و قلبی مالامال از محبت داشت که بی دریغ در کف اخلاص می گذاشت و به محرومان و رنج دیدگان تا حد امکان یاری می رساند .به رعایت اصول دین توجه داشت وحتی در ایام تعطیل نیز به مطالعه و تلمذ از اساتید حوزه می نمود. آیت الله یثربی یکی از اساتید حوزوی ایشان در خصوص مدیریت مدرسه دینی  سید مجتبی می گفت:حضور ایشان در مدرسه باعث دلگرمی و افزایش کار در  همگان می شد.

شهید حسینی به پدر و مادر احترام ویژه ای می گذاشت وی جهت آگاهی بیشتر و بهره بردن از احادیث و روایات معصومین از پدر خود درخواست می کرد هر روز با گفتن یک حدیث از ائمه اطهار او را نسبت به اسلام و ائمه معصومین بیشتر آشنا کند .غیرت و مردانگی در وجود سید مجتبی موج می زد. او با پیوستن به جمع بسیجیان یکی از فعالین این تشکّل مردمی بود.

با شروع جنگ ناجوانمردانه رژیم بعث عراق به کشور اسلامی ما وی با بر تن کرن لباس رزم بارها در سنگرهای جنوب و غرب کشور به دفاع از ارزشهای انقلاب اسلامی پرداخت شهید سید مجتبی حسینی در بخشی از وصیت نامه عجز و ناتوانی خود را آن هنگام که وارد حوزه علمیه می شود حضور به درگاه الهی چنین عنوان می کند: بارالها از این که توفیق قدم گذاشتن در دین و همچنین پیوستن به یاری کنندگان آئین اسلامی را به من عطا فرمودی بسیار خرسند و مسرورم و از این که این امر را برایم مهیا ساخته تا در این امر خود را بشناسم و شاید به آن نزدیکتر شوم خوشحالم .
اما خداوندا از تو می خواهم به عنوان یک انسان مهجور و درمانده و حقیر و عاصی ، حال که با تمامی گناهانم می خواهم در یاری دینت شرکت کنم توجه و انابه مرا بپذیر. سر انجام این سید گرانقدر در سال 1365 در شهر خون و قیام قم در جوار بارگاه پاک حضرت معصومه (س) با انفجار بمب که به دست جنایت کاران و منافقین کوردل کار گزارده شده بود به درجه رفیع شهادت نایل گردید .پیکر پاک و به خون آغشته این سید شهید پس از تشیع با شکوه در زادگاهش به خاک سپرده شد. منبع : کتاب یاس حنفیه نوشته ی کامبیز فتحی لوشانی