نماز و توسل در وصيت نامه علما

نماز و توسل

وصيت نامه حاوي جملاتي است كه موصي نسبت به انجام آنها دغدغه دارد، به همين خاطر نشأت گرفته از افكار وي است و هرقدر كه افكار بلندتر باشد وصيت بيشتر قابل استفاده و راهگشاست. علماي بزرگ اسلام كه عمري را در راه هدايت جامعه صرف كرده اند در وصيت نامه هاي خويش نيز اين امر را ناديده نگرفته و به امور روشني بخشي اشاره نموده اند كه يقينا ذكر آنها مي تواند هدايت گر باشد.



آيت الله قاضي(ره)

وصيت نامه آيت الله قاضي(ره) سرشار از نكات مهم و تكان دهنده است كه عمده آنها نماز است و توسل است.



نماز را بازاري نكنيد، اوّل وقت بجا بياوريد و با خضوع و خشوں اگر نماز را تحفّظ كرديد همه چيزتان محفوظ مي‏ماند. و تسبيحه صدّيقه كبري سلام الله عليها، و آية الكرسي در تعقيب نماز ترك نشودآن اهمّ واجبات است.



در مستحبّات ترك تعزيه‏داري و زيارت حضرت سيّدالشّهداء مسامحه ننمائيدو روضه هفتگي ولو دو سه نفر باشد اسباب گشايش امور است. و اگر از اوّل عمر تا آخرش در خدمت آن بزرگوار از تعزيت و زيارت و غيرهما بجا بياوريد هرگز حقّ آن بزرگوار اداء نمي‏شود. و اگر هفتگي ممكن نشد دهه اوّل محرم ترك نشود.



ديگر آنكه اگر اين حرفها آهن سرد كوبيدن است ولي بر بنده لازم است بگويم: اطاعت والدين، حسن خلق، ملازمت صدق، موافقت ظاهر با باطن، وترك خدعه و حيله، و تقدّم در سلام و نيكوئي كردن با هر برّ و فاجر مگر در جائي كه خدا نهي كرده. اينها را كه عرض كردم و امثال اينها را مواظبت نمائيد.الله الله كه دل هيچ كس را نرنجانيد.



ايشان نيز ثلث ماترك خود را وقف كردند كه تحت نظر اوصيا به مصرف عزاداري ايام تاسوعا و عاشورا برسد.



آيت الله سيد احمد خوانساري(ره)



وصيت ايشان را كه باز كردند، ديدند نوشته است: من از شش سالگي تا امروز، نود سال نماز خود را خوانده‏ام، اما به نظرم آمد كه شايد عيب داشته باشد و قبول نكنند، نود سال ديگر نيز خودم دوباره خواندم كه اگر آن را قبول نكنند، اين را قبول كنند، باز نود سال ديگر نيز خواندم كه اگر دومي را رد كردند، سومي را به من رحم كنند، باز شما اين قاليچه را كه فروختيد، با پول آن براي من اجير بگيريد كه به نيابت از من نماز و روزه بجا بياورد، شايد خدا نماز و روزه‏ام را بپذيرد.



آيت الله مرعشي نجفي(ره)

«سفارش مي كنم به خواندن سوره يس بعد از نماز صبح هر روز يك مرتبه ، و نيز به خواندن سوره نبأ بعد از نماز ظهر ، و به خواندن سوره عصر بعد از نماز عصر و به خواندن سوره واقعه بعد از نماز مغرب و به خواندن سوره الملك بعد از نماز عشاء و تأكيد مي كنم بر آنچه يادآور شدم ، زيرا من شخصآ روايت مي كنم اين روش را از استادان بزرگوار خود و بارها تجربه كرده ام».



آيت الله دستغيب(ره)

ايشان در وصيت نامه خود مي نويسند: «وصيت ميكنم فرزندان خود را به تقوي و سعي در اينكه واجبي از آنها فوت نشود و مرتكب حرامي نشوند و در هر حال خدا را حاضر بدانند دنيا را محل عبور و آخرت را محل قرار بدانند و اين ضعيف را از دعا فراموش ننمايند».



آيت الله بهجت(ره)

فرزند ايشان مي گويد: سفارش پدرم هميشه اين بود كه خدا مي داند اين توسلات براي انسان چه مي كند. اين توسل براي انسان يك ارتباط است. چه طور وقتي يك لامپ را به الكتريسيته متصل مي كنيم، نور مي دهد. ايشان در وصيت نامه خود ذكر كردند كه بعد از من از ثلث مانده هايم، مجلس عزا و روضه سيد الشهدا (ع) را اقامه كنيد. ايشان مي گفت اگر من در عمرم 50 سال مراسم گرفتم، كم است و بعد از من شما باز هم برايم مراسم روضه اباعبدلله (ع) را بگيريد. ايشان روي اين مسائل خيلي توصيه و تأكيد داشت.



آيت الله فاضل لنكراني(ره)

در قسمتي از وصيت نامه ايشان آمده است: «حسينيه كه به عنوان دفتر اينجانب معروف است وقف شرعي براي مرحوم آيت الله والد (قدس سره) مي باشد ميل دارم روضه جمعه و دهه اول محرم و ايام فاطميه در آنجا برگزار شود و چنانچه به علتي مانند سيل و زلزله و واقع شدن در مسير خيابان و امثال آنها امكان نداشته باشد در محل ديگري برگزار نماييد...چنانچه فرزندان من بخواهند رضايت مرا در آن عالم از دست ندهند از هرگونه اختلاف بپرهيزند بالخصوص در امور مالي دنيوي بي ارزش كه موجب از بين رفتن آبروي اينجانب و آبروي خودشان در ميان مردم و جامعه مي باشد و ضمنا معلوم باشد تمام اموالي كه باينجانب ارتباط دارد هيچ كدام مال شخصي اينجانب نيست بلكه مربوط به سهمين مي باشد و هيچ كدام از ورثه در اين اموال حقي ندارند».



آيت الله مجتهدي(ره)

در متن وصيت نامه ايشان آمده است: «از طلاب مدرسه حلاليت مي طلبم، آقايان مدرسين انشاءالله با جديت تمام به درسها مشغول باشند و مقبره حقير در خود مدرسه است. انشاءالله شب هاي سينه زني چند نفر كنار قبر حقير روضه بخوانند و طلب مغفرت نمايند».

منابع:

سايت اطلاع رساني عقيق

فارس نيوز

پايگاه اطلاع رساني شيعيان

موسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسي

سايت استاد حسين انصاريان