شهید «فتحعلی آل‌حکمت» بیست و ششم شهریور ۱۳۴۱ در دامغان به دنیا آمد. نوزدهم اسفند ۱۳۶۲ پیام‌آوران آتشین‌پر رسیدند و در غروب نیزار‌های سوخته، ترکش‌های سرخ، او را به مهمانی معبود فراخواندند و او عاشقانه بر دستان یار بوسه زد.

پیام‌آوران آتشین‌پر، او را به مهمانی معبود فراخواندند

به گزارش نوید شاهد سمنان، مهربانی خداوند در شهریورماه ۱۳۴۱ هنگامی که خورشید بیست و ششمین روز آن پرتو‌های لطف خالقش را بر روی نیازمندان عالم فرو می‌ریخت، جلوه گری کرد و اسدالله از مردان نیک‌بخت کویر، ششمین فرزند خود را در آغوش گرفت.

نامش را فتحعلی گذاشت تا به دنبال هدف بزرگ زندگی باشد

آقای آل حکمت ایمان داشت که زندگی در این عالم بیهوده نیست و آمدن و رویش هر ذره را حکمتی است. پس با ایمان و عشق، نام فرزندش را فتحعلی گذاشت تا این فرزند نیز مانند دیگر فرزندانش در کنار نفس گرم او و مادرش به دنبال هدف بزرگ زندگی باشد و بندگی خالق خود کند و بفهمد آن چه را که باید.

قطع انگشتان در عملیات رمضان

شهید فتحعلی آل‌حکمت تحصیلات دوره ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت در زادگاهش دامغان به پایان رساند و تا اول دبیرستان به تحصیل ادامه داد. در سال شصت که کوله‌بار فتحعلی پر از اتفاقات مهم بود و عضو فعال بسیج، راهی میدان شد. دوران خدمت خود را نیز در میدان‌های رزم در کنار دوستان مؤمن خود گذراند. دو انگشت دستش در عملیات رمضان قطع شد. در مخابرات فعالیت می‌کرد. بیست و دوم خرداد ۱۳۶۱ به عضویت سپاه درآمد. دوباره راهی میدان شد، اما این بار عملیات خیبر محل رزمش بود.

پیام‌آوران آتشین‌پر

حالا نوزدهم اسفند ۱۳۶۲ است و هوای شرجی جزیره. این بی دل در انتظار یار در میان آتش و دود و گلوله چشم به راه آسمان است. سرانجام پیام‌آوران آتشین‌پر رسیدند و در غروب نیزار‌های سوخته، ترکش‌های سرخ، او را به مهمانی معبود فراخواندند و او عاشقانه بر دستان یار بوسه زد. پیکر مطهرش در گلزار شهدای شهر دامغان آرام گرفت.

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده