«شهید محمد آقایی نژاد»؛ شهید شدن خیلی راحت است، آدم قبلش مثل پروانه می شود
پنجشنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۲۱:۰۱
هنگامی که لباس احرام پوشیدهم یک پروانه بر روی دستم نشست. تا پایان احرام دستم را تکان ندادم و آن پروانه نیز مدت زیادی بر روی دستم نشست و من به یاد پسرم به او نگاه می کردم و گویا او را می دیدم
به گزارش نوید شاهد گلستان: «شهید محمد آقایی نژاد»، بیست و هفتم تیر ماه 1350، در شهرستان گرگان به دنیا آمد. پدرش «عباسعلی»، راننده بود و مادرش «ثریا»، نام داشت. دانش آموز پنجم ابتدایی بود. هشتم مرداد 1360، در زادگاهش توسط نیروهای سازمان مجاهدین خلق، «منافقین» بر اثر اصابت گلوله به سر، شهید شد. پیکر او را در گلزار شهدای امامزاده عبدالله همان شهر ستان به خاک سپردند.
مثل پروانه
مادر شهید محمد آقایی نژاد نقل می کنند:
پسرم محمد در انجام تکالیف مدرسه اش بسیار کوشا بود به گونه ای که اکثر معلمانش از او راضی بودند. در حین جنگ ایران و عراق بود که یکی از معلم هایش که در جبهه بود شهید شد. گویا در مدرسه برایش مراسم عزاداری برگزار کرده بودند.
در نتیجه وقتی به منزل آمد به من نزدیک شد و گفت: مادر اگر روزی من هم شهید شدم همین برنامه هایی را که برای معلممان اجرا کردند برای من هم انجام شود. در جوابش گفتم: مادر جان الهی که همیشه زنده باشی. بعد از آن ماجرا وقتی از خانه بیرون می رفت بچه های محله مان را به دور خود جمع می کرد و از شهید و شهادت برایشان صحبت می کرد. به آنها می گفت: شهید شدن خیلی راحت است. آدم قبلش مثل پروانه می شود. اگر منم یک روز شهید شدم به مادرم بگویید من هم مثل پروانه شدم. و همیش در خانه و کنارش هستم. تا اینکه چند وقت بعد در تظاهرات روز قدس به شهادت رسید.
سال گذشته شبی او را در خواب دیدم از او پرسیدم محمد جان چرا پیش من نمی آیی؟ اما او در جوابم گفت: مامان من همیشه بالای سر تو هستم. بعد از این خواب به مکه مکرمه اعزام شدم. هنگامی که لباس احرام پوشیدهم یک پروانه بر روی دستم نشست. از آنجایی که یکی از واجبات احرام این است که اگر حشره ای به ما نزدیک شد نباید آن را از خود دور کنیم در نتیجه من نیز تا پایان احرام دستم را تکان ندادم و آن پروانه نیز مدت زیادی بر روی دستم نشست و من به یاد پسرم به او نگاه می کردم و گویا او را می دیدم.
منبع معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید گلستان/ پرنده فرهنگی شهدا
نظر شما
