نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

زنان غیور، شوهران، پدران و برادران‌شان را راهی جبهه‌ها کرده و خود نیز با ایمانی محکم در ستادهای پشتبانی عزم و اراده‌شان را به رخ دشمنان کشیدند.

آهنگ تیر و ترکش و خمپاره در شهرهای مختلف شنیده می‌شد، دیگر فرقی نمی‌کرد که پیرو کدامین مذهب هستی و از کدامین کتاب آسمانی پیروی می‌کنی.

جنگ  که آغاز شد سراسر کشور آهنگ مقاومت را یک‌صدا باهم فریاد زدند و فرزندان مریم مقدس نیز همچون برادران مسلمان‌شان بندهای پوتین‌های‌ خود را محکم بستند تا به دشمن متجاوز اثبات کنند که تصاحب حتی یک وجب آب و خاک‌شان خوابی عبث و بی‌تعبیر است.

آن‌ها نیز کلاشینکف‌های‌شان را بر دوش انداخته و خود را به خط‌های مقدم رساندند و همچون «همت‌»ها و «هادی»ها جاودانگی در آسمان‌ها را برای خود رقم زدند.

امروز بیش از ۳۰ سال از آن روز‌ها می‌گذرد و فرزندان مریم مقدس همچون دیگر شهدا در کهشان دفاع مقدس می‌درخشند.

شهید «یوریک سرداریان ست» هشتمین فرزند خانواده روستایی 11 نفره «آکساندر» و «تارلان» بود که در شانزدهم مهرماه سال  1343 در روستای «کلاوه» دیده به جهان گشود.

چهار سال از دوران ابتدایی را در محل تولد خویش که شهرستان اراک بود سپری کرد و بعد از آن به اتفاق شش برادر و دوخواهر خود به تهران نقل مکان کردند.

دروس کلاس پنجم دبستان را در مدرسه ارامنه «نائیری» تهران به اتمام رساند و پس از دوران راهنمایی ترک تحصیل کرد و در کارگاه دینام پیچی در خیابان سعدی به آموختن حرفه روی آورد.

این شهید والامقام نزدیک به 20 ماه از 22 ماه خدمت سربازی را در جبهه‌ها حضور داشت و در ششم شهریورماه برای آخرین‌بار به خطوط مقدم در منطقه «حاج عمران» بازگشت و سه روز بعد در حالی که نگهبانی منطقه را انجام می‌داد با اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.

پیکر پاک و مطهر یوریک پس از انجام مراسم مخصوص مذهبی در کلیسای «تارگمانچاتس مقدس» با حضور جمعیت زیادی از ارامنه تهران، نمایندگان مجلس، نهادهای لشکری و کشوری در گورستان ارامنه به خاک سپرده شد.