نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

زندگینامه شهید سیدتاج الدین هاشمی نسب
امیر سرلشگر سید تاج الدین هاشمی نسب در سال 1340 در یکی از خانواده های سادات در شهر خرم آباد چشم به جهان گشود.
ایشان دوران طفولیت و کودکی را تحت نظر پدرش گذراند و در سن 6 سالگی وارد دبستان شد.از بدو شروع به تحصیل آثار استعداد و هوش سرشار وی نمایان گردید،بطوریکه طی این مدت همواره شاگرد ممتاز بوده و با بهترین معدل دوران تحصیلات ابتدایی را پشت سرگذراند.
وی در دوران نوجوانی بسیار محجوب،مودب،خوش اخلاق و خوش برخورد بود.با اینکه سایر همسالان و دوستان وی بدلیل اقتضای سنی و موقعیت نوجوانی، اکثراً بازیگوش و یا ÷رخاشگر بودند اما ایشان از همان آغاز نوجوانی فردی متین و باوقار بود و با دقت خاصی وقایع و مسایل اطراف خود را مورد بررسی و مدنظر قرار می داد.
در ایام تابستان همه ساله، پس از فراغت از تحصیل در یکی از مکتب خانه های آن زمان مشغول فرا گرفتن قرآن کریم شد و پیوسته در جلسات قرائت قرآن که در مساحد و یا منازل برگزار می گردید شرکت فعال داشت.
وی ضمن تحصیل در مواقع فراغت و هر وقت که فرصت می یافت به پدرش که دارای یک باب مغازه بقالی در یکی از محله های فقیرنشین شهر خرم آباد بود کمک و مساعدت می نمود.
با آغاز انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری قائد عظیم الشان حضرت امام خمینی (ره)در تظاهرات و راهپیماییهای شهر خرم آباد به همراه دوستان و همکلاسان خود شرکت فعالانه داشت.تا در سال 1359 موفق به اخذمدرک دیپلم در رشته ریاضی فیزیک گردید.
در آغاز و شروع دفاع مقدس و جنگ تحمیلی رژیم جنایتکار بعثی،علیه ایران اسلامی، داوطلبانه عازم خدمت مقدس سربازی شد و پس از چند ماهکه از خدمت سربازی را پشت سر ناده بود به دلیل علاقه به خدمت در ارتش و پاسداری از مرزهای ایران عزیز و سرافراز در آزمون دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران شرکت کرده و پس از احراز موفقیت در آزمایشات و مراحل مختلف پذیرش دانشکده، در سال 1360 وارد دانشکده افسری گردید.در طول تحصیل در دانشکده افسری نیز به اذعان اکثر دوستان و همقطاران وی،ایشان فردی با استعداد و با لیاقت بوده که مراحل آموزشی را به نحو احسن طی نموده و حتی موفق به اخذ درجه تشویقی از فرماندهان وقت دانشکده می گردد.همچنین به دلیل احساس وظیفه دینی و میهن پرستی در طول تحصیل در دانشکده افسری بارها داوطلبانه به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام گردید،چنانچه در زمانی که هنوز دانشجو بودند در یکی از مناطق عملیاتی جنوب مجروح می شوند که پس از بهبودی با وجود مخالفت پزشکان با حضور وی در مناطق جنگی،ایشان مجدداً راهی جبهه ها می گردد.
وی در سال 1363 پس از طی دوران دانشکده افسری با رتبه عالی و با درجه ستواندومی فارغ التحصیل و با اینکه حق انتخاب یکی از مناطق آرام و دور از منطقه جنگی را به ایشان می دهند وی نمی پذیرد و خدمت در لشگر 84خرم آباد را برای اعزام به مناطق جنگی تقبل می کند.بعد از شروع خدمت در لشگر 84 خرم آباد بلافاصله به مناطق عملیاتی لشگر (جبهه مهران) اعزام می شود.
ادب، انسانیت، بزرگ منشی، و اخلاق خوش وی در طول خدمت باعث می شود در بین همکاران و پرسنل محبوبیتی ویژه کسب نمایند و مورد توجه همگان قرار گیرد.ایشان که در آن زمان فرماندهی یکی از واحدهای عملیاتی در جبهه مهران را به عهده داشت در بالا بردن توان رزمی و آموزشهای نظامی افراد و همچنین آموزش مسائل دینی و عقیدتی آنان زحمات زیادی را متحمل شده که در این رابطه نیز از طریق مسئولین لشگر مورد تقدیر و تشویق قرار می گیرند.
ایشان سرانجام در تاریخ 65/2/27 در حمله ارتش بعث و مزدور عراق به منطقه مهران ضمن ابراز مقاومت و رشادت بسیار به همراه تعدادی از سربازان و همرزمان خود بدست جنایتکاران عراقی مفقودالاثر گردید و تاکنون نشانی از وی بدست نیامده است.