همسر شهید «محمدعلی یوری» نقل می کند: شب احیا ماه رمضان که از مصلی به خانه آمدم آن شب خوابی دیدم که یک شهید بالای سر من ایستاده و می گوید: بلند شو و این گوسفند را بکش و تقسیم کن، شوهرت از بلا دفع شده است.

شهید «علی اکبر غنیاقی» یکم فروردین ماه ۱۳۳۹، در شهر گرگان به دنیا آمد. پدرش استاد محمد علی (فوت ۱۳۶۵) و مادرش سلطان بیگم نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. جوشکار بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. سیزدهم تیر ماه ۱۳۶۰، در نوسود هنگام درگیری با نیروهای عراقی براثر اصابت گلوله به قلب، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده عبدالله زادگاهش قرار دارد. او را امیر نیز می نامیدند.

حسن اردشیری به نقل از همسنگر شهید «محمد شخشم» نقل می کند: تلاش همچنان ادامه داشت تا این که مسئول تیم گفت: پشت خاکریزه پناه بگیرید، من هم پشت خاکریزی که در کنارم بود، پریدم، بعد از چند دقیقه آتش خاموش شد، ناگهان محمد را که زیر پله های بلدوزر نقش برزمین شده بود، دیدم به سرعت خود را به او رساندم و سر او را روی زانو قرار دادم، اما محمد با قلبی مالامال از عشق به معبود به سوی معشوقش پرواز کرده بود.

ساره عبدالهی فر خواهرزاده شهید «سبز علی تیموری ارضتی» نقل می کند: شب عمیلات درگیری عجیبی برپا شده بود، علی شجاعانه می جنگید، مثل این که بوی خوش خدا را احساس می کرد. جنگ تا سحر ادامه داشت گلوله های توپ و خمپاره مثل باران بر سر بچه ها می بارید علی سوار ماشین شده بود و به پشت خط مقدم آمد.

شهید «قربانعلی زمانی» دهم خرداد ماه ۱۳۳۷، در روستای کمال آباد از توابع شهرستان گرگان به دنیا آمد. پدرش قاسم، کشاورز بود و مادرش معصومه نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هشتم اسفند ماه ۱۳۶۲، با سمت تک تیرانداز در دهلران هنگام درگیری با نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای امامزاده عبداله شهرستان زادگاهش قرار دارد. پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد گلستان زندگی‌نامه این شهید بزرگوار را منتشر می‌کند.

شهید «سید حسین میرآئیز» در بخشی از وصیتنامه خود می‌نویسد: اینک که با یاد خدا به جبهه برای حمله بر سپاه کافر آماده ام نه برای انتقام، بلکه بدنبال  بدنبال احیای دین، تداوم انقلاب و امنیت میهن و سلامتی رهبرم و ادامه راه شهدا پای در چکمه کرده ام.