پارادايم شهادت طلبي:تاكتيكي در راستاي تحقق استراتژي اقتدار اسلامي

پايدارترين جنبش در فرهنگ سياسي شيعه جنبش كربلا است قيام عاشورا نتايج و پيامدهاي مهمي برجاي گذاشت كه، از آن جمله به احياي روحيه شهادت طلبي و ايثار و دميدن روحيه مبارزه جويي درميان مسلمانان. شيوه مناسب براي اصلاح وضع موجود در جامعه اش بوده است. راه اصلاح آنان به تناسب شرايط مختلف است؛ در شرايطي بايد به ارشاد و راهنمايي و كار فرهنگي دست زد، در شرايطي بايد به عمل پرداخت و با اقدامي سياسي و مسالمت آميز در اصلاح مجتمع و مردم كوشيد. در اين پژوهش ، بر آنيم تا شيوه هاي پارادايم شهادت طلبي و تاكتيك هاي در راستاي تحقق استراتژي اقتدار اسلامي نشر و گسترش تفكر عاشورايي را ، از ديدگاه اساتيد دانشگاه مورد بررسي قرار دهيم.

در درازناي تاريخ، قيا م هاي شكست خورده نتيجه نشناختن شرايط و عدم گزينش شيوه مناسب براي اصلاح وضع موجود هستند و جنبش هاي رهايي بخش هنگامي پيروزي را بدست آورده اند كه زمان خويش را شناخته شرايط جهاني را دريافته و شيوه درست و شايسته را برگزيده اند و اين درسي بود كه امام حسين (عليه السلام) با شهادت خواهي خود به جهانيان آموخت. چون مردمي گرفتار انحراف و انحطاط گردند، راه اصلاح آنان به تناسب شرايط مختلف است؛ در شرايطي بايد به ارشاد و راهنمايي و كار فرهنگي دست زد، در شرايطي بايد به عمل پرداخت و با اقدامي سياسي و مسالمت آميز در اصلاح مجتمع و مردم كوشيد. اما در شرايطي كه قدرت حاكم با ابزارهاي تبليغاتي ذهن و انديشه و عقل مردم را ربوده و با تنگناهاي اجتماعي، مجال هر گونه انديشيدن و آگاه شدن درست را بر مردم بسته، آگاه شدن و انديشيدن را در يك مسير قرار داده و كسي نمي تواند و نبايد به شكل ديگري بيانديشد (درست مثل وضعيت جهاني شدن امروز)، نه موعظه و ارشاد و كار فرهنگي كارساز است و نه اصلاحات مسالمت آميز مؤثر. تنها راه در چنين شرايطي، وارد آوردن ضربه اي شديد و دميدن صور اسرافيلي بيدار سازنده و از خواب مرگ برانگيزنده، مي باشد. امام حسين (عليه السلام) كه از مدينه بيرون آمد، به بانگ بلند اعلام كرد: « هدف من از اين رستاخيز، نه بر پا ساختن آشوبي اجتماعي است و نه ادعاي قدرت و اكتسابي است؛ تنها هدف من «امر به معروف و نهي از منكر و اصلاح دين جدم» مي باشد كه تمام هويت اسلامي جامعه در گرو آن است. اما نه امر به معروف و نهي از منكر بر فراز منبر و مشغول ساختن ذهن مومنان ناتوان به مسائل فرعي و بازداشتن آنان از امور سياسي و واقعيت هاي زندگي و ناآگاه ساختن آنها از انحراف و انحطاطي كه ساختار قدرت حاكم بدان گرفتار شده و آثار آن در قالب تهي سازي جامعه از روح آزادگي و پرسشگري، به زوال اقتدار ديني انجاميده است، و نه حتي «جهاد» با نداشتن نيروي لازم و فدا كردن خود بدون آنكه تاثيري شايسته و تكان دهنده بر مردم داشته باشد بلكه در چنين شرايطي تنها وسيله و كارآمدترين شيوه و آگاهي بخش ترين اقدام و رساترين موعظه و دلنشين ترين كلام و قاطع ترين اقدام «شهادت» است. شهادت، تاكتيكي است كه استراتژي استقرار دين واقعي كه پيام آور آزادي و آزادگي است را عينيت مي بخشد.
دكتر مجتبي عطارزاده عضو هيأت علمي گروه معارف اسلامي دانشگاه هنر اصفهان