آهاي بچه حزب اللهي! ز گهواره تا گور دانش بجوي!

سرهنگ مجيد صبري در روايتي از شهيد جان بزرگي به دغدغه اين شهيد در مورد درس خواندن اشاره مي كند و مي گويد: "يكي از بهترين آرزوهايش اين بود كه نيروهاي حزب الهي تحصيلاتشان را ادامه دهند. مي گفت: «جنگ ما هشت سال طول كشيد خيلي از بچه ها به دليل رفتن به جبهه از تحصيل بازماندند و به جاي آن افرادي از كنار گود نشسته و جنگ را محكوم مي كردند و از موقعيت استفاده كرده و به تحصيل پرداختند وامروز در اين نظام مقدس داراي پست و مقام هستند و با اعمالشان اصول و ارزش هاي انقلاب را خدشه دار مي كنند.» به همين دليل اعتقاد داشت، بچه حزب الهي بايد درس بخوانند و پست هاي كليدي مملكت را به دست بگيرند و مي گفت: «براي درس خواندن هيچ وقت دير نيست.»"

منبع: طواف چشم، گروه تحقيقاتي فتح الفتوح، بنياد حفظ آثار وارزش هاي دفاع مقدس،1388

گفتني است، سعيد جان بزرگي،(1344- 1381)، فرزند محمد نقي، كارشناسي رشته عكاسي، در سال 1362 در عمليات «بدر» بر اثر استنشاق گازهاي شيميايي مجروح شد و چند ماه بعد و پس از كسب بهبودي نسبي،به جبهه باز گشت.در عمليات كربلاي 5 گلوله اي از كنار سرش عبور كرد و او به طور معجزه آسايي زنده ماند.
سعيد جان بزرگي در عمليات والفجر10 در منطقه حلبچه شركت نمود و در روز بيست و هفتم اسفند ماه 1366 در حالي كه در زير بمباران شيميايي در شهر مشغول عكس برداري از وقابع و فجايع روي داده بود، خود نيز تحت تأثير همان گازهاي شيميايي قرار گرفت. عكس هاي سعيد جان بزرگي از حلبچه، يكي از تلخ ترين تصويرهاي جنايات جنگي است. جان بزرگي از لحظات اوليه بمباران شيميايي حلبچه عكس هاي بديعي گرفت و خودش هم شيميايي شد. او در خاطراتش مي نويسد: با خودم مي گفتم، لحظات ثبت شده توسط دوربين من باعث مي شود تا مردم دور دست در مورد مرداني كه سال هاي جوانيشان را دستخوش شعله هاي نبرد سنگين زرهي كرده اند، بينديشند و به اين باور رسيدم كه آدم هاي درون قاب تصوير من هرگز نخواهند مرد و من به آنان عمر جاودان خواهم بخشيد."
بعد از اتمام جنگ، تحصيلات خود را ادامه داد و در سال 1375 ضمن كسب عنوان - دانشجوي نمونه سال- در رشته عكاسي فارغ التحصيل شد. در اين دوران سه مرتبه به زيارت بيت الله الحرام و يك مرتبه به كربلاي معلي مشرف شد. او در سال 1371 با دوشيزه اي پارسا ازدواج نمود و صاحب 2 فرزند شد. سعيد روز به روز ضعيف تر و رنجور تر مي شد و اثرات مخرب گازهاي شيميايي، آشكار شده بود. سرانجام بعد ازچهار مرتبه عمل جراحي در روز بيست و دوم تيرماه سال 1381- در حالي كه معاونت فرهنگي لشگر 27 محمدرسول (ص) - را بر عهده داشت در بيمارستان شهيد مصطفي خميني، دار فاني را وداع گفت و با ذكر يا ابوالفضل العباس (ع) به ديدار معشوق خويش شتافت. پيكر پاكش در قطعه 29 بهشت زهرا (س) به خاك سپرده شد.