شهیدان و جانبازان سفیران افشای حقوق بشر آمریکایی هستند
نوید شاهد: دوازدهمین روز از تیرماه 1367 شلیک وحشیانه ناو «وینسنس» آمریکایی به هواپیمای 655 «ایرباس» ایران موجب شد تا 290 انسان بی‌گناه قربانی شوند و به شهادت برسند. این جنایت مصداق بارز حقوق بشر آمریکایی است. آمریکایی‌هایی که ادعای حقوق بشر دارند اما از گذشته تا امروز به همین بهانه و تحت عنوان حفظ «حقوق بشر» خون انسان‌های بی‌گناه را بر زمین ریخته‌اند و جنایت‌های بسیاری کرده‌اند. به بهانه فرارسیدن سالروز این جنایت خونین و وحشیانه با «خدیجه امیرخانی» نویسنده کتاب «شلیک کن فراموش کن» که درباره سرنگونی هواپیمای مساربری ایرباس ایران توسط ناو وینسنس آمریکا نوشته شده درباره گفتوگو کرده‌ایم.
جنایت‌های آمریکا بهانه اصلی کار فرهنگی در این زمینه
امیرخانی که 22 سال پیش نویسندگی کتاب را شروع کرده است، از آن زمان تا امروز مجموعه داستان‌هایی را به صورت متفرقه در مجلات مختلف هم به چاپ رسانده است. آخرین کتاب او که در سی‌وسومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب منتشر شد «هشت داستان» نام دارد که روایتگر هشت داستان تاریخی و مذهبی است. نشر «عیار قلم» این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده کتاب «شلیک کن فراموش کن» در گفتوگو با خبرنگار نوید شاهد درباره اینکه چرا سوژه حمله به هواپیمای ایرباس را برای نوشتن انتخاب کرده اظهار داشت: وقتی این جنایت وحشیانه و هولناک اتفاق افتاد سن و سال چندانی نداشتم و به همین دلیل خاطره دقیقی در یادم نمانده است. اما همیشه کنجکاو بودم و دوست داشتم در این باره بیشتر بدانم.
وی درباره ناشر این کتاب توضیح داد: وقتی «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» پیشنهاد چند موضوع برای همکاری را به من ارایه داد، موضوع مربوط به این جنایت وحشیانه از سوی آمریکا در آب‌های نیلگون خلیج فارس را مشتاقانه پذیرفتم. این کتاب در سال 1393 به کوشش «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» منتشر شد و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت.
نگاه نظامی «شلیک کن فراموش کن» به جنایت آمریکا
امیرخانی درباره کتاب «شلیک کن فراموش کن» در ادامه صحبت‌هایش گفت: در تحقیقاتم برای نگارش این کتاب متوجه شدم بیشتر روایت‌ها درباره این جنایت نظامی است. من هم در کتاب نگاه نظامی به ماجرا داشته‌ام. آمریکاییها ادعا دارند که تصور کرده‌اند هواپیمای ایرانی بمب‌افکن است و چند بار اخطار داده‌اند که نزدیک نشود و در نهایت برای دفاع از خود ناچار شده‌اند که شلیک کنند. در حالی که ایرانی‌ها جواب داده بودند که این هواپیمای مسافربری بوده و تفاوت‌های بسیاری با بمب‌افکن دارد. اما این در واقع، توجیهِ غیر قابل قبولی است از جنایت فاجعه‌باری که مرتکب شده‌اند و به هیچ وجه قابل پذیرش مجامع بین‌المللی و افکار عمومی نخواهد بود.
وی با اشاره به اینکه کشتن انسان‌های بی‌گناه برای آمریکاییها باعث افتخار است، اضافه کرد: آمریکاییها بعد از این جنایت به عاملین آن مدال و نشان افتخار هم اهدا کردند. همین اقدام آمریکاییها درر تجلیل از جنایتکاران نشان دهنده این است که نه تنها پشیمان نیستند بلکه به آن افتخار هم می‌کنند.
ضرورت حمایت جدی از نویسندگان فعال در حوزه ایثار و شهادت
نویسنده کتاب «شلیک کن فراموش کن» درباره مشکلات انتشار کتاب هم در صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: متاسفانه از نویسندگان حوزه ایثار و شهادت آن‌طور که شایسته است حمایت نمی‌شود. در راه انتشار کتاب مشکلات ریز و درشتی وجود دارد که باعث دلسردی نویسنده خواهد شد. به طوری که دغدغه بزرگ نویسندگان، همکاری با ناشری است که این حوزه را به خوبی بفهمد.
امیرخانی با گلایه از بی‌مهری‌هایی که در حوزه انتشار تمامی آثاری که نوشته است، دیده به صحبت‌هایش ادامه داد: آنقدر اذیت شده‌ام که دیگر مدت‌هاست دست و دلم به نوشتن نمی‌رود و اثری ننوشته‌ام. مسئولان فرهنگی باید باور داشته باشند که نویسندگان نقش مهمی در جنگ نرم دارند و حمایت از آنها بسیار تاثیرگذار است. عدم توجه به این موضوع در درازمدت آثار خود را نشان می‌دهد.
اهمیت توجه به فضای مجازی
امیرخانی توجه به فضای مجازی را بسیار ضروری دانست و در این باره توضیح داد: فضای مجازی مخاطبان بسیاری دارد و بسیاری از افراد اخبار و اطلاعات مورد نیاز خودشان را از آن طریق کسب می‌کنند. اما متاسفانه تمامی اخبار و اطلاعات فضای مجازی معتبر نیست و نمی‌شود به آن اعتنا کرد. متاسفانه بیشتر اخبار فضای مجازی دروغ و سیاه‌نمایی است که موجب تضعیف روحیه مردم می‌شود.
وی درباره تاثیر منفی فضای مجازی بر مطالعه کتاب اضافه کرد: رونق فضای مجازی موجب کاهش مخاطبان بازار کتاب شده است که اتفاق خوبی نیست و مسئولان فرهنگی باید هر چه سریعتر برای آن چاره‌ای بیاندیشند. کتاب رسانه‌ای بسیار تاثیرگذاری است که باید از تمام ظرفیت‌آن به درستی استفاده شود.
نقض آشکار حقوق بشر در شلیک به هواپیمای ایرباس
نویسنده کتاب «شلیک کن فراموش کن» با اشاره به اینکه آمریکا در شلیک به هواپیمای ایرباس حامل مسافران جنایت وحشیانه‌ای را مرتکب شد، مطرح کرد: کشور ما یکی از قربانیان حقوق بشر آمریکایی است. بنابراین باید شهیدان و جانبازان ناشی از جنایت‌های آمریکا را در مجامع بین‌المللی معرفی کنیم.
وی با اشاره به کارنامه سیاهِ آمریکاییها در نقض حقوق بشر اضافه کرد: آمریکاییها در طول تاریخ جنایت‌های بسیاری را در حق مردم کشورهای مختلف به‌ویژه ملت ایران مرتکب شده‌اند و امروز ادعای حقوق بشر دارند که این نشان دهنده وقاحت آنهاست. با بررسی گذشته متوجه می‌شویم که آمریکا بزرگترین ناقض حقوق بشر است.
جنایت‌های آمریکاییها باید افشا شود
امیرخانی در پایان صحبت‌هایش درباره اهمیت افشای حقوق بشر آمریکایی گفت: سیاستمداران وظیفه دارند تا ماهیت حقوق بشر آمریکایی را در مجامع بین‌المللی افشا کنند. این افراد در میانه گود هستند وظیفه سنگینی بر دوش دارند. از طرف دیگر نویسندگان هم وظیفه دارند که با استفاده از ظرفیت‌های حوزه‌ای که در آن فعالیت می‌کنند به افشای حقوق بشر آمریکایی بپردازند.
نویسنده کتاب «شلیک کن فراموش کن» پیشنهادی را هم برای بهبود اوضاع ارائه داد: پیشنهاد می‌‌کنم که بنیاد شهید و امور ایثارگران یا سازمان‌های دیگر دولتی بودجه‌ای را به نویسندگان اختصاص دهند و از آنها بخواهند درباره مسائل مربوط به ایثار و شهادت تولید اثر کنند. مشکل بیشتر نویسندگان این است که عدم حمایت از آنها موجب شده تا مجبور استفاده از تخیل در آثارشان شوند. در صورتی که اگر حمایت شوند می‌توانند حقیقت را ببینند و آن را بنویسند که بدون شک تاثیرگذارتر خواهد بود. این موضوع وقتی مهم‌تر می‌شود که بدانیم کشورهای دیگر نویسندگان ما را برای تولید با مضمونی که خودشان در نظر دارند مورد حمایت همه جانبه قرار می‌دهند. فعالیت «بی‌بی‌سی» گواهی بر این مدعاست. امروز درگیر جنگ فرهنگی هستیم و باید هوشیار باشیم.
