شهید «چیت سازیان» راه آسمان را به زندانیان نشان داد

شخصیت شهید «چیت سازیان» در مهربانی و خدمت به دیگران خلاصه می‌شد.  زمانی که رئیس سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و امنیتی کشور بود مانند برادر برای زندانیان دلسوزی می‌کرد. در رفتار و گفتارش دقت می‌کرد که مبادا کسی را آزار دهد و به کوچکترین نکات هم دقت فراوان داشت. کم نیستند آدم‌هایی که با مهربانی این شهید سربه‌راه شدند و به مقام رفیع شهادت نائل آمدند. شهید چیت سازیان باعث شد که خیلی از زمینی‌ها راه آسمان پیش بگیرند. خلاصه اینکه عاقبت بخیری آدم‌ها مهم‌ترین دغدغه شهید «چیت سازیان» در زندگی پر برکتش بود. چیت ‌سازیان در 19 آذر ماه سال 1341 به دنیا آمد و با عشق به اهل بیت (علیهم السلام) رشد کرد و از جوانان مومنی بود که برای پیروزی انقلاب اسلامی لحظه‌ای آرام و قرار نداشت. با شروع جنگ تحمیلی راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد تا اینکه در چهار آذر ماه سال 1366 به فیض شهادت نائل آمد. به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت این شهید والامقام با «زهرا پناهی روا»، همسر شهید و مشاور وزیر آموزش و پرورش در امور زنان گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

بیشتر بخوانید: شجاعت و شهامت شهید چیت سازیان سرآمد بود 

ازدواج ساده و سنتی

همسر شهید «علی چیت ‌سازیان» در گفت‌وگو با خبرنگار نوید شاهد، شهید را خلاصه خوبی و خدمت توصیف کرد و گفت: اواخر سال 64 بود که به واسطه یکی از دوستان مادرم به مادر شهید چیت سازیان معرفی شدم. به یاد دارم که علی روز خواستگاری تازه از منطقه برگشته بود. وقتی با هم صحبت کردیم هر دو به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم زندگی مشترکمان را تشکیل دهیم. مراسم عقد ما مصادف با عملیات والفجر 8 در منطقه عملیاتی فاو و شلمچه بود. وقتی در اولین روزهای سال 65 برای مراسم تشییع معاونش شهید «مصیب مجیدی» آمده بود برای اولین بار علی را درست و کامل دیدم. دوران آشنایی و زندگی مشترک ما یک سال و هشت ماه بود. ازدواج من و علی کاملا سنتی بود و همه چیز ساده پیش رفت.

وجودش در خوبی و خدمت خلاصه می‌شد

پناهی تعریف کرد: شهید سرشار از ایثار و شهادت بود و همیشه توصیه می‌کرد که در زندگی بیش از هر چیز به رضای خدا توجه داشته باشیم. اخلاقش در رفتار با والدين، با بستگان و من، الگو و نمونه بود. شايد يكي از عواملي كه باعث تداوم چندين ساله آن زندگي كوتاه است، درس هاي مقاومت و ايستادگي در برابر مشكلات است كه از او آموختم. تمام وجود علی در خوبی و خدمت خلاصه می‌شد. در 18 ماهی که با او زندگی کردم هیچوقت کاری نکرد که باعث رنجش من شود. همیشه با مهربانی و خوش‌رویی برخورد می‌کرد و هیچ خاطره بدی از او در ذهنم نیست. 

همیشه مراقب بود تا مبادا کسی را آزار دهد

پناهی درباره اینکه همسرش مراقب بوده تا مبادا باعث رنجش کسی شود، تعریف کرد: وقتی برای خرید عروسی به همراه علی، مادرش و مادرم رفته بودیم از ما خواست تا با فاصله از هم راه برویم. وقتی دلیل این خواسته‌اش را جویا شدم گفت که شاید مادر شهیدی ما را با هم ببیند و دلش بشکند، من به هیچ وجه راضی به این اتفاق نیستم. از این طرز فکر علی خیلی خوشم آمد و ما هم همین کار را کردیم. البته نظیر این رفتار را از شهید بسیار دیدم.

محمد علی هیچوقت پدرش را ندید

همسر شهید درباره اینکه پدر را برای محمد علی چگونه توصیف کرده گفت: تنها فرزندمان «محمد علی» 37 روز بعد از شهادت پدرش به دنیا آمد. از ابتدا به «محمد علی» گفتم که پدرش شهید شده و نزد خداست. به محمد علی گفتم که هر کاری کنیم پدرت ناظر است اما ما او را نمی‌بینیم. وقتی محمد علی 3 سال بیشتر نداشت و آسمان را به او نشان می‌دادم همیشه یکی از ستاره‌ها را به عنوان پدرش به او معرفی می‌کردم و می گفتم «هر حرفی با پدرت داری می‌توانی بگویی.» در تربیت محمد علی تلاش کردم تا مطابق با آنچه شهید از من خواسته رفتار کنم تا روسفید شوم.

رفت و دیگر برنگشت

پناهی درباره شهادت همسرش اینگونه تعریف کرد: علی مدام در رفت و آمد به منطقه جنگی و خانه بود. تا اینکه در چهارم آذر ماه سال 1366 وقتی  مشغول گشت‌زنی برای شناسایی بود به شهادت رسید. همسرم رفت و دیگر برنگشت. مزار او در گلزار شهدای شهر همدان قرار دارد. در تمام سال‌های پس از شهادت، گلزار شهدای شهر همدان و سنگ مزار شهید همدم دلتنگی‌های من بوده‌اند.

با شهادت عاقبت بخیر شد

او در ادامه صحبت‌هایش شهادت را آرزوی دیرینه همسرش روایت کرد: همسرم در حین گشت‌زنی برای شناسایی به فیض شهادت نائل آمد. شهادت آرزوی دیرینه همسرم بود و شک ندارم که به خواسته قلبی‌اش رسید. خدا را شکر می‌کنم که با شهادت عاقبت به خیر شد. اعتقاد داشت که این دنیا پلی برای گذر به آخرت است. می‌گفت باید به دیگران کمک کنیم تا از این مرحله به سلامت بگذریم. شخصیتش طوری بود که انسان می‌ساخت و این کار را وظیفه‌اش می‌دانست. امروز جای انسان‌هایی مثل شهید چیت سازیان در جامعه ما خالی است تا انسان‌های به بیراهه رفته را سربه‌راه کنند.

با زندانیان رفیق بود

این شهید والامقام به واسطه دوستی و رفاقتی که با رئیس یکی از زندان‌های کشور داشت هر .قت که از منطقه بر می‌گشت به دیدار زندانیان می‌رفت و برای آنها سخنرانی می‌کرد. پناهی در این باره گفت: علی آقا  پاسدار بود و وقتی از جبهه می آمد به زندانی ها سر می‌ز‌د. شهید برای زندانیانی که به موارد غیر عمد محکوم شده بودند صحبت می‌کرد تا راه درست را به آنها نشان دهد. چند نفر از زندانیانی که به واسطه علی راهی جبهه شده بودند و در گردان خودش حضور داشتند در حین درگیری با نیروهای دشمن به شهادت رسیدند. هر کمکی که می‌توانست به زندانیان جرائم غیر عمد دریغ می‌کرد و بسیاری از آنها متحول شدند.

از سیم خاردار نفسش گذشته بود

جمله معروف «کسی می‌تواند از سیم خاردار دشمن عبور کند که در سیم خاردار نفس خود گیر نکرده باشد» را شهید «چیت‌سازیان» گفته است. همسر شهید در این باره گفت: علی خودش مصداق بارز این جمله بود و اغراق نیست اگر بگویم از سیم خاردار نفسش گذشته بود. رفتار خالصانه و احترام به زير دستان در كنار اقتدار و مديريت صحيح، باعث عشق و علاقه نيروها به او شده بود. به عنوان همسر آن شهيد بزرگوار در سال هاي خدمت فرهنگي‌ام تلاش كرده‌ام تا اين شيوه همواره مدنظرم باشد. طرز فکرش این بود که ابتدا باید خودمان را بسازیم و سپس به نبرد با دشمن برویم.

داش‌مشتی‌هایی که مومن و انقلابی شدند

کم نبودند داش مشتی‌هایی که هیچ سنخیتی با ولایت نداشتند اما این شهید والامقام آنها را متدین و انقلابی کرده بود. پناهی تعریف کرد: علی به واسطه اخلاق خوبی که داشت با هر آدمی به راحتی ارتباط برقرار می‌کرد. همه جور رفیقی هم داشت. به همین دلیل داش مشتی‌هایی که هیچ ارتباطی با ولایت نداشتند را متدین و انقلابی کرد. اخلاق شهید اینچنین بود که نمی‌توانست بی تفاوت از کنار کسی بگذرد. همیشه می‌گفت «برای من دعا کنید که آدم شوم.»

یاد شهدا را زنده نگه داریم

همسر شهید، پیروی از راه و رسم شهدا را نجاتبخش توصیف کرد و گفت: باید یاد و راه شهدا را زنده نگه‌داریم. نباید ایثارگری‌های شهدا در گذر زمان به فراموشی سپرده شود و باید همواره قدردان آنان باشیم. نسل جوان باید در جریان ایثارگری‌ها و ازخودگذشتگی‌هایی که برای حفظ انقلاب اسلامی و این آب و خاک اتفاق افتاده باشد. مدرسه بستر خوبی برای انتقال فرهنگ ایثار و شهادت به دانش آموزان است که باید هوشمندانه از آن استفاده کنیم. این موضوع را به طور جدی در وزارت آموزش و پرورش دنبال می‌کنم تا شاهد نتایج مثبت آن باشیم. معرفی شهدا به عنوان الگو برای نسل جوان، جامعه را در برابر تهاجم فرهنگی مقاوم می‌کند.

توصیه‌های شهید در وصیت‌نامه‌اش

پناهی درباره وصیت‌نامه شهید گفت: شهید در وصیت‌نامه‌اش گفته از لذت‌های زودگذر دنیایی بپرهیزید. این دنیا را پلی برای رسیدن به عاقبت دانسته بود و آن را وسیله عاقبت بخیری توصیف کرده بود. از من خواسته بود که اگر فرزندمان دختر بود او را مطابق با آموزه‌های اسلامی تربیت کنم و اگر پسر بود او را با عشق امام حسین (ع) بار بیاورم و روزی‌اش را با تربت این بزرگوار باز کنم. من هم سعی کردم به خواسته‌ شهید عمل کنم. از من خواسته بود که فرزندمان را با نان حلال بزرگ کنم.

شجاعت شهید چیت سازیان مثال زدنی بود

شهید چیت سازیان آنقدر شجاع و بی باک بود که فرماندهان دشمن به او لقب «عقرب زرد» را داده بودند و در نبرد با او شکست خورده بودند. همسر شهید در این باره روایت کرد: شجاعت شهید چیت سازیان مثال زدنی بود. برای فرماندهانش احترام خاصی قائل بود و روی حرف آنها حرف نمی‌زد. از همرزمانش شنیده‌ام که در میدان نبرد طوری می‌جنگید که همه انگشت به دهان می‌ماندند. 

توکل به خدا حلال مشکلات است

پناهی در پایان صحبت‌هایش توصیه‌هایی به خانواده شهدای مدافع حرم داشت و گفت: توصیه‌ همیشگی شهید چیت سازیان را به همسران شهدای مدافع حرم یادآوری می‌کنم که باید به انتخاب خود افتخار کنند. می‌دانم که زندگی در نبود همسر و بزرگ کردن فرزند در این شرایط خیلی سخت است اما توصیه می‌کنم این روزها به خدا توکل کنند که بهترین کار است. به قول شهید چیت سازیان «این دنیا فانی است و باید مانند پلی به سوی آخرت آن را ببینیم.» شهدای مدافع حرم غریبانه و مظلومانه در خونشان غلتیدند. انشاالله روزهای خوب در راه است. ما شهدا را نمی‌بینیم ولی آنها زنده‌اند و نزد خدا روزی می‌خورند. در سختی‌های زندگی از شهدا کمک بگیرند و از آنها مدد بخواهند. با یاد شهدا زندگی کنید و ادامه دهنده راه آنها باشید.

خبرنگار: رضا افراسیابی

انتهای پیام/