مواظب باشید مرتابین شما را به ریب نیندازند
به گزارش نوید شاهد، شهید «محمدعلی کرباسی نجف آباد» فرزند حیدرعلی، 2 آذرماه 1339 دیده به جهان گشود. این شهید والامقام در 22 اردیبهشت‌ماه 1367 به فیض شهادت نائل آمد. در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید کرباسی نجف‌آباد را می‌خوانید.
بسمه تعالی
«انا فتحنا لک فتحا مبينا»، بدرستی كه ما فتح كرديم برای شما، فتح آشكاری را...
«ان الله اشتری من المومنين انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه يقاتلون فی سبيل‌الله فيقتلون و يقتلون»(قرآن‌كريم)
به درستی كه خداوند مشتری جان‌ها و مال‌های مومنين است به بهای بهشت آنهايی كه می‌كشند و مقاتله می‌كنند در راه خدا، و در اين مقاتله يا دشمن را از پای در می‌آورند يا خود فيض عظیمی را به دست می‌آورند كه در هر دو صورت پيروزی با ماست و اين وعده حق است كه در تورات، انجيل و قرآن آمده و او به عهد خود وفا می‌كند، پس بشارت بده اين افراد را به فوز عظيم.
با درود بر منجی عالم بشريت حضرت مهدی(عج) كه جهان به نو پر فروغ او پا برجاست و با درود به نايب برحقش حضرت امام روحی له الفدا، بيدارگر خفتگان، بت‌شكن قرن و زنده كننده اسلام واقعی، او كه ما همه فرزندان مكتب اوييم و همه هدايت و سربلندی و عظمت ما به پاس زحمت‌های اوست. او كه در مقابل اختاپوس شاه و قدرت جهنمی او يک تنه قيام كرد و او را از اريكه قدرت به زير كشيد. و با سلام بر كليه شهدا راه فضيلت و انسانيت، شهدايی كه خون سرخ خود را به پای درخت تنومند انسانيت ريختند تا من و تو امروز آزاد باشيم و بتوانيم در پرتو قوانين روح‌بخش قرآن زندگی و ممات محمدی(ص) داشته باشيم و با سلام بركليه آزادگان عالم كه روح بلند و سرشار از معنويتشان به آنان اجازه زير بار ذلت و تن به مذلت دادن را نمی‌دهد و هميشه مشی و روش آزاد زندگی كردن را به خود تلقين نموده‌اند.
ای انسان! آيا تاكنون به خود فكر كرده‌ای كه چند روز دنيا را داری چگونه سپری می‌كنی؟ آيا در مورد مرگ خودت انديشه كرده‌ای؟ تو چه مرگی را می‌خواهی؟ مرگ ذلت‌بار را يا مرگ با عزت را؟ آيا تا كنون به انسانيت خود فكر كرده‌ای؟ آيا در مورد كمالات روحی و ترويج آن انديشه كرده‌ای؟ تعقل نما و تفكر كن كه برای چه داری عمر عزيزت را كه وديعه خدادادی است سپری می‌كنی. آيا برای خودت هدف و انگيزه‌ای در نظر داری يا بالغيب حركت می‌كنی؟ آيا تاكنون به اين جمله حسين(ع) انديشيده‌ای كه گفت:
«لحياه فی موتكم قاهرين»، آيا حسين چه می‌گفت؟ آيا اين جمله درک بالا و مافوق بشری حسين(ع) را نمی‌رساند؟ آيا ما هم نبايد اين جمله را آويزه گوشمان باشد؟ اگر فضل خدا شامل حال ما شد و شهيد گرديم كار مهمی كرده‌ايم و نزد خدا روسفيد هستيم، چون علی(ع) فرمود: هزار ضربت شمشير بر فرق سر من راحت‌تر است از مردن در بستر، يعنی شهادت انتخابی است، يعنی تو هم می‌توانی با مرگ سرخ امان‌نامه بهشت را دريافت كنی، پس چرا ايستاده‌ای؟ شتاب كن كه راه بس دشوار است و ما هنوز اندر خم كوچه اولين، كه شاعرخوب می‌گويد:
هفت شهر عشق را عطار گشت / ما هنوز اندر خم يک كوچه‌ايم
مبادا شک و ترديد در راه خداوند به شما دست دهد كه شک همان و انحراف همان. ثابت قدم باشيد و با شناخت و علم، راه خود ادامه دهيد كه فرجام و سرانجام بس نكويی در انتظار شماست. اگر ما عبادت می‌كنيم كه به بهشت برويم اين راه بهشت است! اگر عبادت می‌كنيم كه تقرب پيدا كنيم، اين راه تقرب است. آری جبهه عيد عاشقان است آن جا كه ملائک بال می‌گشايند و عاشقان را به معشوق متصل می‌كنند. بله جبهه محل تبديل قول به عمل است، آنجا كه مردانگی و شجاعت از پستی و بی‌خردی تشخيص داده میشود. آنجا كه بايد سبقت را ربود و به لقاء يار شتافت. چه خوش منزلگاهی است و چه نيكو مكانی.
مردم عزيز و پدر و مادر گرامی! اگر فضل خدا شامل حال ما شد و لياقت داشتيم و رفتيم به سوی ميعادگاه ديدار برادران ديگر، شما به جای اين كه به فكر اين حقير باشيد، بيشتر به فكر اسلام و انقلاب و پيشرفت آن باشيد. اگر دلتان سوخت به ياد حسين(ع) و فرزندانش اشک بريزيد و گريه كنيد. اميدوارم كه توصيه مرا پذيرا باشيد و عمل كنيد.
از برادران سپاهی و همرزمان خود می‌خواهم كه همان‌طور كه امام امت فرمودند، مسأله جنگ را در اولويت كارشان قرار دهند و سعی كنند فراموش نكنند كه اسلام احتياج به ايثار و فداكاری و حضور در جبهه‌ها را دارد.
بسيجيان ای سربازان پيرجماران! ای پركاران بی‌توقع! ای پا برهنگان كه جهان استكبار از پاهای برهنه شما وحشت زده شده است و خواب راحت از چشمان آنها ربوده شده است. ای شيران جبهه‌ها! ای مردان واقعی! ای كسانی كه واقعا «مجهولون فی الارض» هستيد، كار می‌كنيد ولی كسی شما را نمی‌شناسد، چه ياوران خوبی، خوشا به حال امام عزيز كه شما را دارد و خوشا به حال شما كه امام عزيز را داريد.
نورچشمان، دلاوران، شيران! امام(ره) را تنها نگذاريد. پروانه وار به دور شمع وجود امام بگرديد كه شما پاسدار واقعی امام(ره) و انقلاب و اسلاميد. خدا به شما اجر دهد، خود شما می‌خواهيد كه گمنام كار كنيد. بدانيد كه خداوند می‌بيند و همين كه خدا می‌بيند برای شما بايد كافی باشد و پاداش خداوند شما را سزاست.
مواظب باشيد مرتابين شما را به ريب نياندازند، كه من می‌دانم شما داناتر از اين هستيد كه شک و شبهه كنيد. شيريد و دلاور، خدا شما را قبول نمايد.
پدر و مادر و همسرم، بدانيد كه هرچه از طرف خداوند به شما برسد بايد به فال نيک بگيريد و هميشه شاكر خداوند باشيد. در مقابل مشكلات با صبر و مقاومت تحمل كنيد كه خداوند فرموده «فاصبر ان وعدالله حق»، صبر كنيد كه وعده خداوند حق است.
همسرم! از تو می‌خواهم كه اگر در حق تو كوتاهی كرده‌ام مرا حلال كنی و ببخشی و بچه‌های مرا چنان تربيت كنی كه بتوانند به جامعه خدمت كنند، و بتوانند مرا عزيز نموده و راه شهدا را ادامه دهند.
همسرم! بدان كه اگر فرزندم را خوب تربيت كنی و تحويل جامعه دهی، ثواب آن را در دنيا و آخرت خواهی برد. در دنيا خشنود خواهی شد و در آخرت رو سفيد خواهي بود.
بشنو اين نكته كه خود را ز غم آزاد كنی / خون خوری گر طلب روزی ننهاده كنی
آخر الامر گل كوزه‌گران خواهی شد / حاليا فكر سبو كن كه پر از باده كنی
والسلام عليكم و رحمه‌الله و بركاته
محمدعلی كرباسی
