آرمان های گروه ابوذر چه بود؟
به گزارش نوید شاهد، شهر نهاوند که تاریخش پر از ایستادگی و مقاومت است گروهی با مشی اسلامی و با انتخاب نام ابوذر در سال 1351 به جهاد مسلحانه پنهانی و با تدوین ایدئولوژی، برنامه عملی به خودسازی، خودشناسی و آگاه سازی توده ها فعالیت خود را آغاز کرد. گروه انقلابی ابوذر در آبان سال ۱۳۵۱ به پیشنهاد «بهمن منشط » و با استقبال سایر اعضا همچون ولی الله سیف، عبدالله خدارحمی، رو حالله سیف، حجت الله عبدلی، ماشاالله سیف تشکیل شد. اعضای این گروه جوان و دانش آموزان دبیرستانی و تحت تأثیر تعالیم دینی و مذهبی مراجع و معلم خود «حاج محمد طالبیان » بودند. ازآنجاییکه تشکیل این گروه سری و مخفی بود لذا افراد کمی از تشکیل و نحوه فعالیت آن تا قبل از دستگیری اطلاع داشتند. آن طور که در وصیت نامه این شهدا آمده و آن طور که هم رزمان و نزدیکان و وابستگان آنها می گویند این گروه هدف از حرکت انقلابی خود را امر به معروف و نهی از منکر، مبارزه با بیداد و ظلم و ستم، مبارزه با فقر و بدبختی و جلوگیری از نفوذ بهائیت در کشور و گسترش دین اسلام عنوان کرده اند. شهید طالبیان، معلم و رهبر معنوی گروه ابوذر در کتاب خاطراتش م ینویسد: «این گروه ضوابط و مقرراتی را برای خود تدوین کردند که به عنوان اصول عملی و یا اساسنامه گروه ابوذر شناخته شد و هم زمان
با برنامه های خودسازی و تلاش برای اصلاح فضای اجتماعی و فرهنگی شهر نهاوند، مبارزات انقلابی علیه رژیم پهلوی را طراحی و اجرا می کرد ». شهید، طالبیان در خاطراتش می نویسد: « البته اقدامات گروه ابوذر محدود و محلی و در حد انجام برخی عملیا تهای ضد تبعیض و فساد در شهرستان نهاوند بود، اما دستگیری و اعدام رهبران گروه، ابوذر به یک موضوع ملی و یک خبر جهانی تبدیل شد به گونه ای که اخبار مربوط به آن، حتی در سطح رادیوها و خبرگزاری های معتبر خارجی نیز انعکاس یافت».
نگرش گروه ابوذر به حاکمیت
در حقیقت گروه ابوذر پس از تجربه فعالیت ها و جلسات مذهبی اعتقادی در راستای توسعه و تبلیغ دینی، به این نتیجه رسیدند که تا زمانی که وارد مرحله مبارزه مسلحانه با رژیم نشوند، نخواهند توانست اقدام بنیادی و مؤثری در راستای اضمحلال حاکمیت وقت و زمینه سازی برای ایجاد حکومت آرمانی اسامی انجام دهند، ازای نرو به تدریج از نظارت و کنترل محرکان و مبلغان اولیه مذهبی- سیاسی خارج شدند و گام در مسیر عملیات مسلحانه گذاشتند.
خلع سلاح پاسگاه قم
انگیزه اصلی عملیات خلع ساح، تهیه سلاح برای گروه بود و آن ها راه های مختلفی را برای به دست آوردن اسلحه پیمودند، اما تلاش ها نتیجه ای به بار نیاورد. سرانجام آن ها برای دست یافتن به اسلحه به خلع سلاح پاسبان شهربانی قم در تیرماه سال ۱۳۵۲ اقدام کردند عملیاتی که به کشف و دستگیری اعضای آن منجر شد.
مقاومت در برابر شکنجه و اعدام
در زندان به رغم شکنجه های بسیار توسط ساواک، بعضی از اعضای گروه مقاومت سرسختانه ای از خود نشان دادند چنانکه بهمن منشط، از اعضای اصلی گروه تا آخرین لحظه حیات خود به رژیم پهلوی می تاخت و سستی از خود نشان نداد. در آبان ماه ۱۳۵۲، پس از بازجویی های مکرر و تکمیل پرونده ها، نخستین دادگاه اعضای گروه تشکیل و روز 30 بهمن ۱۳۵۲ حکم اعدام 6 نفر به اسامی «عبدالله خدارحمی، بهمن منشط، حجت الله عبدلی، ماشاالله سیف، رو حالله سیف و ولی الله سیف » در پادگان جمشیدیه تهران به اجرا درآمد. رژیم شاه تا جایی که توانست سعی نمود، جریان دستگیری، محاکمه و شهادت گروه ابوذر را بی سروصدا و پنهانی صورت دهد؛ زیرا از گسترش مبارزات در میان توده های مردم بیم داشت به همین خاطر، از جریان دادگاه ها و محاکمات آنها هیچ خبری در رسان هها درز نکرد و تنها برخی روزنامه های دولتی از «اعدام شش خرابکار » خبر دادند. البته با شهادت شش تن از چهره های بارز گروه ابوذر اقدام مسلحانه گروه پایان یافت، اما مشعلی که آنها برافروخته بودند تا بهمن ۱۳۵۷، توسط دوستداران و طرفداران آنان همچنان برافروخته باقی ماند و علت آن حضور گسترده نهاوندی ها در جریان پیروزی انقلاب در سال های 56 و 57 بود.پیامدها و تأثیراتی که پس از دستگیری و شهادت اعضای آن در نهاوند و جامعه ایران پدید آمد، آمال و اهداف گروه را محقق ساخت. روز شهادت این گروه انقلابی در تقویم رسمی کشور، ثب تشده تا یا و خاطره آنها زنده نگه داشته شود.
منبع شاهد یاران سومین ویژه نامه فجرآفرینان ضمیمه شماره 170 -169
