بررسی تاثیر عکسهای شهدای جنگ بر جامعه معاصر
به گزارش نوید شاهد؛ پایان نامهای
باعنوان «تاثیر عکسهای شهدای جنگ بر جامعه معاصر» توسط «عباس حاجیپور آرانی»،
بهمن ماه 1384 به رشته تحریر درآمده است.
این پایان نامه، روی تاثیر عکسهای دیواری شهدا بر دیدگاه مردم به ویژه در تهران بزرگ، تحقیق کرده است. محقق با مشورت چند استاد راهنما، جهت اخذ مدرک کارشناسی ارشد از دانشکده هنرهای کاربردی این تحقیق را انجام داده است.
پایان نامه حاضر، در چهار بخش تقسیمبندی شده است: بخش اول، عکس، هنر و پدیده مطرح جهان؛ بخش دوم، ماهیت عکسهای شهدا؛ بخش سوم، واکنشهای اجتماعی افراد در برخورد با عکسهای شهدا؛ بخش چهارم، نتیجه تحقیق میدانی تاثیر عکسهای شهدا در تهران.
اهمیت تحقیق:
هشت سال دفاع مقدس در دهه 60 بخش مهمی از تاریخ ایران ما است که بعد از آن، مستقیم یا غیرمستقیم بر زندگی ما تاثیرگذار بوده است. ما هر روز در پیرامون زندگیمان، شاهد تصاویر گوناگون از جنگ و شهدای آن هستیم. عکسهای شهدایی که به صورتهای مختلف عرضه میشود: نقاشی دیواری، بنر و بیلبوردهای بزرگ، پوستر، کارت پُستال و برچسبهای رنگی یا سیاه و سفید و عکسهایی که در مطبوعات باانگیزه و هدف هستند و قصدشان تاثیرگذاری مثبت بر مخاطبین میباشد. اما سوال اینکه آیا عرضه و نمایش چنین عکسهایی، علمی و کارشناسانه و صحیح است؟ و در برخورد با اینگونه تصاویر، واکنشهای اجتماعی آن مثبت است یا منفی؟
این رساله که به صورت پژوهش و تحقیق در بررسی تاثیر عکسهای شهدای جنگ بر جامعه کنونی تهران، از جنبههای زیباشناسی، جامعهشناسی و روانشناسی صورت گرفته، سعی دارد در بخشهای مختلفی شامل: ماهیت عکس در جهان امروز و نقش رسانه و تبلیغاتی آن بهعنوان عامل اطلاعرسانی و پیام دهنده تقسیمبندی عکسهای شهدا در حالتها و زمانهای مختلف و چگونگی عرضه و نمایش آنها در محیط اجتماعی و واکنشهای اجتماعی ناشی از برخورد چنین عکسهایی به شناخت و راهحل برسیم.
محقق در این پژوهش، سعی کرده است با جمعآوری اطلاعات تصویری و چگونگی توزیع آنها در گستره جامعه و تاثیرپذیری مردم در سطوح مختلف، از طریق پرسشنامه و نمونهبرداری به شیوه تحقیق میدانی و مصاحبه با کارشناسان متخصص در زمینههای زیباشناسی، جامعهشناسی و روانشناسی به نتایج خوبی برسیم که اگر این نتایج مورد توجه متصدیان و متولیان فرهنگی و هنری در این راستا واقع شود، ما شاهد عملکرد بهتری در عرضه و نمایش عکسهای شهدا خواهیم بود.